تلاش برای کشف حیات فرازمینی در سیارات فراخورشیدی با «تلسکوپ گرانشی»
الفباخبر - گروه دانش و فناوری: این روزها همه‌جا صحبت از تلسکوپ جیمز وب است اما اگر دستگاه جدیدی وجود داشت که می‌توانست تصاویر دنیاهای ناشناخته ورای منظومه شمسی را با وضوحی شگفت‌انگیز ثبت کند، چه اتفاقی می‌افتاد؟ تیمی از محققین دانشگاه استنفورد از طرح مفهومی «تلسکوپ گرانشی» رونمایی کرده‌اند که با چنین مشخصاتی همخوانی دارد و ممکن است چگونگی اکتشاف در خارج از منظومه شمسی را متحول کند.
به گزارش الفباخبر ، با استناد به گزارشات موجود، طرح مفهومی تلسکوپ گرانشی به شکل ویژه برای یافتن حیات در خارج از منظومه شمسی طراحی شده است.
به گفته «بروس مکینتاش»، استاد فیزیک دانشگاه استنفورد تیم محققین مذکور در پی آن هستند تا بتوانند همان تصاویر باکیفیتی که از سیارات منظومه خودمان ثبت می‌کنیم را از سیاراتی که در منظومه‌های دیگر قرار دارند هم ثبت کنند.
با استناد به گزارشات موجود، طرح مفهومی تلسکوپ گرانشی به شکل ویژه برای یافتن حیات در خارج از منظومه شمسی طراحی شده است.
به گفته «بروس مکینتاش»، استاد فیزیک دانشگاه استنفورد تیم محققین مذکور در پی آن هستند تا بتوانند همان تصاویر باکیفیتی که از سیارات منظومه خودمان ثبت می‌کنیم را از سیاراتی که در منظومه‌های دیگر قرار دارند هم ثبت کنند.
وی در ادامه ادعا می‌کند با این فناوری می‌توانیم تصاویری از سیاراتی تهیه کنیم که 100 سال نوری با ما فاصله دارند و تاثیر این تصاویر نیز مشابه تاثیر تاریخی عکس ثبت شده از کره زمین توسط آپولو 8 خواهد بود.
کارکرد این تلسکوپ گرانشی چگونه است؟
گفتنی است که تصویربرداری تلسکوپ گرانشی از فرایندی به نام Gravitational Lensing یا «عدسی گرانشی» استفاده می‌کند که نخستین بار طی خورشید گرفتگی سال 1919 توسط «آرتور ادینگتون» مشاهده شد. در آن زمان ماه با سد نور خورشید به دانشمندان اجازه داد تا نور ستارگانی که توسط جاذبه خورشید خم شده بودند را رصد کنند.
اکنون پس از گذشت سال‌ها از کشف عدسی گرانشی، «آلکساندر مادورویک»، دانشجوی دکترای انستیتوی کاولی به روش جدیدی دست یافته که به واسطه آن می‌توان تصاویر سطح سیارات را با استفاده از عکسی که مستقیما از خورشید گرفته شده بازسازی کرد.
این امر با راست کردن نوری که توسط جرم خورشید خمیده شده انجام می‌شود و کیفیت تصویر حاصله از این روش به هیچ عنوان با تصویر ثبتی توسط تلسکوپ‌های موجود قابل مقایسه نیست.
امر مذکور باعث می‌شود پتانسیل علمی این روش قابلیت‌هایی را در زمینه رصد سیارات خارج از منظومه شمسی به همراه داشته باشد که تاکنون وجود خارجی نداشته‌اند.
انتهای پیام
عناوین مهم :
