این سمینار در محل اتاق ایران و در تاریخ ششم اسفند یعنی در آستانۀ آغاز مسافرت های داخلی و احتمالا مسافرت های خارجی در ساعت ۱۴ آغاز خواهد شد و تا ساعت ۱۹ همان روز ادامه خواهد یافت.
گردشگری از منظر های مختلف می تواند مورد دقت و مطالعه واقع شود. مثلا از منظر انواع مسافرت ها، مانند مسافران سلامت، تجارت، تفریح و گردش، زیارت و....اما نکات مهمی از منظرهای دیگری را هم شامل می شود.
مانند توجه به مسایل جنبی سفر مثل ارایه محصول بیمه گردشگری، بیمه حوادث، بیمه درمان، بیمه نقدینگی همراه مسافر، و البته هتلینگ ، ترانسفر و ...که گاهی آن قدر مهم است که به مساله مرکزی گردشگری تبدیل می شود.
همچنین مواردی مانند انواع خدمات حین سفر و حین اقامت و حتی بعد از اقامت را هم می تواند شامل شود.
اما مطالعه گردشگری از منظر جذب ارز که تنها یکی از شاخه ها و اثرات اقتصادی گردشگری بر کشور مقصد محسوب می شود، البته به این معناست که رویکردهای تخصصی جدیدی در جهت گسترش بازار و اقتصاد گردشگری در دستور کار کمیسیون گردشگری اتاق ایران قرار گرفته است. این کار فارغ از آن که بتواند به یافتن راه هایی بینجامد یا با توصیه هایی از نتایج به فعالان صنعت گردشگری همراه باشد یا نه، کار شایسته ای است.
باز کردن دریچه های تازه ای برای تماشای منظر گردشگری، به ادبیات سازی نوینی از گردشگری خواهد انجامید و ادبیات سازی جدید، مفاهیم کلان و خرد گردشگری را در همه انواع آن گسترش خواهد داد.به شرط آن که این تک مضرابی از یک سمفونی بزرگی باشد که دایم به گوش برسد.
این نوع نگرش، خواهد توانست مطالباتی را در پی داشته باشد. یعنی مطالباتی را طرح کند که پیش از این نبوده است.یا بدیهی انگاشته شده بود ویا به دست معجزه سپرده شده بود. مطالعۀ زیر بخش های گردشگری با موضوعات تخصصی می تواند از طریق تشکیل میزهای مطالعاتی با استفاده از نظرات و یافته های تجربی، صاحبان تجربه، دانش و دیگر طرف های درگیر گردشگری، ادامه یابد و نتایج این مطالعات به صورت خبر و گزارش و مقالات علمی و دقیق منتشر شود تا دیگران را از نتایج مطالعات مطلع نماید و یا آنها را برای مشارکت و مساعی در این امر تشویق و ترغیب نماید.نتیجه هرچه باشد، به سود صنعت گردشگری ایران است.
عدم تحرک کافی در این صنعت، نتوانسته است منظرهای درستی از صنعت را تعریف وکند و آن را به نمایش بگذارد.ایران کشور هیجانات است. عدم استفاده از ظرفیت هیجان پذیری کشور برای گردشگری، باعث شده است، ایران نتواند، گردشگران جهان را برای ورود به کشور و ایجاد درآمد از هیجان کشور مجاب کند. این مقدار از گستره عمومی و باز در ظرفیت ملی گردشگری به کلی نادیده انگاشته شده است.
گردشگری راهیان نور برای دیدار از مناطق جنگی، که با استقبال میلیونی در کشور صورت می گیرد، باعث نشده است که اندکی بیندیشیم که این موضوع می تواند به بازار سازی برای جهان تبدیل شود.چرا؟ چون متولیان گسترش مفاهیم گردشگری در ایران به ویژگی ها و جاذبه های گردشگری کشور با فرمول منطقهای و جهانی نگاه می کنند نه با ویژگی های و ظرفیت های ملی.
اصولی مانند،اصل تازگی( فرهنگ مادی- معنوی) ، جاذبه های قومی- محلی فرهنگی، اصل شگفتی، بوم گردی و روستا گردی از روستاهای الکترونیکی تا روستاهای بدوی کشور،اصل تکرار سفر به دلیل جذابیت و هیجان ،اصل آسایش مطابق با استانداردهای ملی گردشگری که تعریف چندانی از آن در دست نیست،اصل رقابت پذیری در مفاهیم منطقه ای، بین المللی و خدمات داخلی، اصولی هستند که در مدیریت گردشگری ملی ما کم و بیش ناشناخته مانده و نادیده گرفته شده اند. اصل فن آوری اطلاعات و ارتباطات و شاید ده ها شاخص دیگر که باید از نظر روبنایی و زیربنایی و زیر ساختی هم به آنها توجه شود نیز همینطور است.
به هر صورت کمیسیون گردشگری اتاق ایران ، گام نخست را با سمیناری نیمروزه که با تاخیر آغاز خواهد شد( بنا به رسم سمینارهای وطنی) و در انتها به دلیل کمبود وقت حرف ها را ناتمام خواهد گذاشت( بنا به سنت مدیریت جلسات و سمینارها در کشور) با توصیه ها و تشکر هایی از مسببان تشکیل سمینار پایان خواهد یافت. اما این نقطه پایان گردشگری در ایران نیست. و نباید باشد. بلکه باید آغاز هیجانی برای تحرک در رگهای بی رمق و نبض آرام قلب گردشگری باشد.
شاید فردای بهتری شایسته این صنعت باشد ، شاید اگر شایستگان در مدیریت ها و ایده پردازی ها حاضر باشند و گرنه نباید منتظر اتفاق تازه ای باشید و نباشید.
انتهای پیام