چین و روسیه به دنبال بازی با کارت ایران، یا مبارزه با آمریکا
معاون وزیر خارجه روسیه بعد از اتمام نشست کمیسیون مشترک برجام: روسیه طرف‌های برجام را به ایستادگی در برابر تحریم‌های آمریکا فرا می‌خواند
سؤال: چرا روسیه طرف‌های برجام را به ایستادگی در برابر تحریم‌های آمریکا فراخواند؟
1_هدف کوتاه‌مدت روسیه این است که اجماع و شکاف بین آمریکا با اروپا و سایر کشورها پر نشود. بعد از روی کار آمدن بریان هوک آمریکا تلاش داشته است تا نظر اروپاییان را به آمریکا نزدیک کرده و شکاف‌ها را پر کند.
2_هدف میان‌مدت روسیه این است که زمینه‌های مقاومت در برابر آمریکا را گسترده کند. برجام سنگ بنای نخستین با برجام انجام شد و به دنبال جنگ تجاری آمریکا و چین، تحریم‌های روسیه، هند و دیگر کشورها می‌توان این شکاف را با ابعاد دیگر گسترده‌تر کرد. تحمیل سیاست‌های آمریکا بر دیگر کشورها و منطقه، بی‌شک منجر به تسری آن، برای محاصره روسیه و سیاست‌های منطقه‌ای و بین‌المللی این کشور نیز می‌شود.
3_ هدف بلندمدت روسیه، ساقط کردن هژمونی آمریکا است. به‌ویژه] که تحلیل گران دوران 2020 تا 2050 را دوران تغییر بازیگر هژمون در جهان می‌دانند. ظهور قدرت‌های متعدد جهانی و منطقه‌ای باعث شده است که هرکدام از این کشورها خود را در افق دورتر صاحب جایگاه ممتاز در عرصه بین‌الملل بدانند. بنابراین، مقاومت‌های فعلی می‌تواند به‌عنوان سرمایه‌گذاری در برابر آمریکا تلقی شود.
سؤال: آیا چین بیشتر در تب‌وتاب مقاومت در برابر آمریکا است یا روسیه؟
1_ عده‌ای از کارشناسان معتقدند روسیه همیشه در تب‌وتاب حمایت ظاهر می‌شود تا از طرف مقابل امتیازی بگیرد در غیر این صورت موضع خود را بعد از مدتی تغییر می‌دهد مثلاً در اجلاس جی 20 نماینده روسیه بعد از سخنرانی خانم مرکل ایستاده دست نزدند درحالی‌که کل سالن ایستاده در حمایت از سخنرانی او در قبال برجام دست می‌زدند! یا در دیدار با نتانیاهو از اسرائیل حمایت قاطع می‌کنند! یا سرگئی ریابکوف می‌گوید که حفظ توافق هسته‌ای بدون آنکه تهران امتیازاتی بدهد غیرممکن است!
2_ اگر چین به دلیل منافع اقتصادی‌اش تابه‌حال اندک مقاومتی در برابر تحریم‌های آمریکا از خود نشان داده است ولی روسیه، ایران را تنها به‌عنوان ابزاری برای چانه‌زنی با اروپا در حوزه انرژی و امنیت می‌داند. تلاش روسیه برای احیای هویت خود سبب شده تا در مقابل همسایه جنوبی‌اش نگاهی منفعت‌طلبانه داشته باشد. بنابراین حمایت روسیه بیشتر امنیتی و منطقه‌ای است.
3_ بزرگ ابعاد بودن اقتصاد روسیه و چین و پیوندهای خوب آن با سیستم مالی و تجاری بین‌المللی و روابط با ایران نیز باعث می‌شود تا ایران به‌عنوان یک بازار مناسب تلقی شود، هرچند این بازار به بزرگی جهان نیست اما این بازار به سبب خودخواهی آمریکا نباید مختل شود. با بازگشت آمریکا به برجام هم بازار آمریکا حفظ می‌شود هم ایران.
چین سالانه 388میلیارد دلار کالا به آمریکا صادر می‌کند، (بیش از 18درصد کل صادرات چین)، 135میلیارد دلار(8/5 درصد کل واردات) از آمریکا وارد می‌کند. درعین‌حال ایران حدود 17میلیارد دلار از چین واردات داشته (8دهم درصد از کل صادرات چین) و چین حدود 15میلیارد دلار کالا از ایران وارد کرده که سهم ایران از بازار واردات چین کمتر از یک درصد(9دهم درصد) است.(2016).
4_ باید از چین و روسیه انتظار روش‌ها و منش‌های اخلاقی و احساسی نداشته باشیم؛ اینکه پس از خروج ایالات‌متحده از برجام آن‌ها با آمریکا درگیر خواهند شد و اگر احیاناً قطعنامه‌هایی علیه ایران در شورای امنیت مطرح شود، وتو خواهند کرد را باید در محاسبات به‌صورت دقیق پیش‌بینی نکنیم. آن‌ها در صورتی از ایران حمایت خواهند کرد که با حداقل عملیات هزینه‌ای از سوی خود در عین بیشترین عملیات دیپلماسی پیش رود و این به سیاست آمریکا بر خواهد گشت که چگونه آن‌ها را رام سازد.
5_ درصورتی‌که ایران وارد معادلات پیچیده روابط ازجمله شانگهای شود در این صورت حمایت این دو کشور دارای یک کانال جدی‌تری می‌شود چراکه پیوندهای این روابط نه‌تنها سه‌گانه نخواهد بود بلکه می‌تواند سبب ایجاد بلوک قدرتمندی در شرق آسیا علیه منافع آمریکا شود. تقویت مقاومت کشورها دلالت بر شکل جهان نو در پیش رودارند؛ یک جهان پساغرب که در آن ائتلاف آتلانتیک باید باقدرت های در حال قد برافراشتن در خارج از مدار خود همزیستی داشته باشد.
به‌طورکلی، در عرصه دیپلماسی روسیه به نظر فعال‌تر از چین است. اما به نظر می‌رسد روسیه به دنبال افزایش قدرت مانورهای چانه‌زنی خود باکارت ایران است چراکه نه ازنظر اقتصادی می‌تواند آمریکا را به چالش بکشد و نه علاقه‌مند به استفاده از توان نظامی خود است.
انتهای پیام
عناوین مهم :
