جدال سنت و مدرنیته در شالیزارهای مازندران
الفباخبر - شالیزارهای مازندران در کشاکش بین سنت و مدرنیته جوانه می دهد و به رغم توسعه ضریب مکانیزاسیون، همچنان برخی کشاورزان سنتی کشت می کنند.
به گزارش الفباخبر ،بهار فصل شالیکاری و کشت و کار در شالیزارهای مازندران به شمار می رود و با گذر از هر منطقه ای می تواند شالیکارانی را به نظاره نشست که تا زانو در شالیزار فرو رفته اند و مشغول آب تخت کردن و و آماده سازی مزارع برای کشت هستند.
اگرچه کشاورزی از قیمت های محصول برنج طی دو سال گذشته دل خوشی ندارند و با این حال همچنان بخشی از دسترنجشان در انبارها و شالیکوبی ها باقی مانده است اما باز به دلیل آن که شالیکاری شغل آبا و اجدادی آنان است، دل به مزرعه زده اند و پای تا زانو در گل ولای فرو برده اند تا روزی خود را تامین کنند.
مازندران بیش از ۲۱۳ هزار هکتار شالیزار دارد وسالانه یک میلیون تن انواع برنج محلی و پرمحصول مرغوب را تولید می کند. سال ها از ورود تجهیزات نوین شالیکوبی نظیر دستگاه های نشاکار به مزارع مازندران می گذرد با این حال همچنان بسیاری از کشاورزان راغب هستند به شیوه های سنتی به نشا و شالیکاری بپردازند.
این درحالی که استفاده از تجهیزات نوین و مدرن در حوزه کشاورزی و توسعه مکانیزاسیون علاوه بر کاهش هزینه ها در تولید محصول کیفی و سالمتر نقش بسزایی دارد. همزمان با ماه اول فصل بهار، عملیات شخم وشیار و آب تخت کردن در برخی از مزارع مازندران شروع شده است.
سید محمد هاشمی شالیکار بخش لاله آباد بابل که بیش از سه دهه در امر شالیکاری فعالیت دارد و با استفاده از دستگاه شش ردیفه به نشاکاری مشغول است، افزود: کار شالیکاری به صورت سنتی دارای مشقت فراوانی است و به عنوان نمونه خزانه گیری یک هکتار شالیزار شش تا هفت خزانه نیاز دارد.
وی با عنوان این که نشای مکانیزه هزینه ها و کار کمتری دارد، گفت: برای نشاکاری سنتی حداقل به ۱۰ تا ۱۲ کارگر نیاز است و هزینه دستمزد آنان بالا است درحالی که در نشاکاری مکانیزه به تنهایی می توانیم ۱۵ هزار مترمربع مزرعه را با دستگاه نشاکاری کنم.
هاشمی ادامه داد: هزینه های غذا و پذیرایی ۱۲ کارگر در نشای سنتی و کشت شالی به اضافه دیگر هزینه های تولید سبب می شود تا شالیکاری دیگر صرفه اقتصادی نداشته باشد و باید به سمت استفاده از تجهیزات نوین و کشاورزی استفاده کرد.
به تاکید کارشناسان، مکانیزاسیون از دهه ۹۰ که مکانیزاسیون وارد حوزه زراعت برنج شد، علاوه بر سلامت و کاهش سختی کار، شاهد افزایش تولید و بهره وری و در نتیجه درآمد کشاورزان هستیم. در حال حاضر بیش از ۹ هزار دستگاه نشاکار، نشاکاری مکانیزه برنج در کشور فعالیت می کند و امروز با همت کارشناسان شرکت ها، بخش عمده ای از قطعات نیازمند ساخت و تولید کمباین مخصوص برداشت شالی و دستگاه نشاکار داخلی شده است.
به رغم آن که طی سال های اخیر مکانیزاسیون برنج در کاشت، داشت و برداشت بیشتر مورد استقبال کشاورزان قرار گرفت، اما همچنان برخی کشاورزان به صورت سنتی کشت می کنند.
روستاییان قاضی محله لاله آباد بابل چندسالی است که به صورت مکانیزه اقدام به کشت و نشای مکانیزه می کنند، علی هاشمی شالیکار لاله آبادی درباره مزایای کشت و نشای مکانیزه گفت: در کشت سنتی هزینه های کارگری و وجین سرسام آور است اما در نشای مکانیزه این هزینه ها کاهش چشمگیری می یابد.
انتهای پیام
عناوین مهم :
