به همین دلیل است که دولت‌ها برنامه‌های حمایتی ویژه برای دهک‌های کم درامد تعریف می‌کنند و به‌عنوان‌مثال در نهضت ملی مسکن، حتی آورده اولیه برخی از خانوارها را نیز دولت متقبل می‌شود. این در حالی است که در دهک‌های ۴، ۵ و ۶ به ترتیب باید به مدت ۸۸ سال، ۷۲ سال و ۶۲ سال، یک‌سوم درآمد خانوار برای تأمین مالی مسکن متوسط پس‌انداز شود.

در دهک‌های ۷ و ۸ نیز دوره انتظار برای خرید مسکن به ۵۳ و ۴۵ سال می‌رسد. دهک‌های ۹ و ۱۰ (جدای از صدک فوق ثروتمند) می‌توانند با اختصاص حدود ۸ تا ۹ سال درآمد سالانه خود یک آپارتمان متوسط در مناطق میانی تهران خریداری کنند.

البته این سناریوها برای خرید یک آپارتمان ۷۵ متری با قیمت میانگین تهران است که به‌راحتی می‌تواند با تغییر متغیرها متناسب با وضعیت خانوار، کمتر یا بیشتر شود.