نقش بیمه در تضامین و حمایت از سرمایه گذاری داخلی/حسین مقدس
الفبا: نگاهی به نقش بیمه در تضامین و حمایت از سرمایه گذاری داخلی. یکی از ابزارهای مهم کاهش ریسک سرمایهگذاری به ویژه در کشورهایی که ثبات اقتصادی در آنها حاکم نیست نظام بیمه است.
الفبا- حسین مقدس ،کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک و عضو انجمن حرفهای صنعت بیمه:نگاهی به نقش بیمه در تضامین و حمایت از سرمایه گذاری داخلی. یکی از ابزارهای مهم کاهش ریسک سرمایهگذاری به ویژه در کشورهایی که ثبات اقتصادی در آنها حاکم نیست نظام بیمه است.
یکی از ابزارهای مهم کاهش ریسک سرمایهگذاری به ویژه در کشورهایی که ثبات اقتصادی در آنها حاکم نیست نظام بیمه است. در جوامع صنعتی بیمه یکی از ارکان موثر در صنعت و موتور محرکه اقتصاد است. به همین منظور هر کارآفرین یا سرمایهگذاری که قصد ورود به هر یک از شاخه های صنعت را دارد باید از یک سری تضامین و حمایت های بخصوص برخوردار باشد. تضامینی که توسط سرمایهگذاران ایجاد نمیشود بلکه از سرمایه گذاری آنها حمایت می کند. بنابراین باید سازمانها یا موسساتی باشند که بتوانند این تضامین را ارائه کنند. شرکتهای بیمه و موسسات مالی بسیار بزرگی در جهان هستند که می توانند این تضامن را خلق و از سرمایه گذاران در هر یک از حوزه ها حمایت کنند. به طور مثال بیمه ساچه و... شرکتهای بزرگی هستند که کمک فراوانی در تضمین سرمایهگذاری در سطح بسیار بزرگ میکنند. به عبارت دیگر شرکت های بیمه با کاهش نرخ ریسک سرمایهگذاری کمک میکنند تا کارآفرینی با سهولت بیشتری انجام شود. درحالحاضر در ایران بیمههایی همچون بیمه مسئولیت، بیمه آتشسوزی، بیمه درمانی و... وجود دارد که سرمایهگذار برای شروع فعالیت خود به آنها بسیار نیاز دارد. این موارد ریسک سرمایهگذاری را کاهش داده و باعث می شود فعالیت ها با ضریب اطمینان بیشتری شکل بگیرند.
اما متاسفانه هزینههای بیمه در داخل کشور بسیار زیاد است و به نسبت بیمههای بینالمللی دریافتی بیشتری دارند در مقابل کارآیی این بیمهها به نسبت بیمههای بینالمللی بسیار اندک است و نمیتوانند خدماتی که بیمههای بینالمللی ارائه میکنند را به صنعتگران ارائه کنند. البته بسترهای لازم اقتصادی اجتماعی و فرهنگی هم تا حدود قابل توجهی فراهم نشده و نمی توان این نکته را از ضعف صنعت بیمه دانست و باید علت را در جایی دیگر جستجو کرد. به طور مثال در دوبی میتوان از طریق شرکتهای بیمه خودرو خریداری و اقساط را از این طریق پرداخت کرد و در صورت وقوع هرگونه آسیب به خودرو شرکتهای بیمه ضرر و زیان خریدار را پرداخت میکنند. اما در ایران در یک تجربه عینی وقتی نیمی از کارخانه دچار آتشسوزی شد بعد از گذشت ۳ سال هنوز ضرر و زیان این حادثه را پرداخت نکردند. وقوع این قبیل موارد تجربه و ذهنیتی نامناسب در ذهن سرمایه گذار یا بیمه گذار ایجاد میکند که در موارد زیادی با بی اعتمادی به بیمه گر همراه است. از طرف دیگر بحث وجود بیمه های به ظاهر خصوصی اما در باطن با ماهیتی دولتی یا شبه دولتی در کشور است. وابستگی بیمهها به بخشهای دولتی باعث شده تا هزینههای بیمهها بالا باشد اما آنچنان که باید و شاید کارایی و تضامن مناسب را از خود نشان ندهند. ماهیت واقعی بیمه پذیرش ریسک در قبال دریافت حق بیمه و جبران خسارت و حمایت در مواقع لازم است. اما بایک بررسی ساده در حوادث اخیر ابتدای سال یا سایر حوادث وقوع یافته در برخی نقاط کشور به این نکته میرسیم که برخی بیمه گران شاید به دلیل کاهش تضرر تمایلی به پذیرش ریسک نداشته و تضامن لازم را محیا نمی کنند. این یک واقعیت است که افزایش کارآیی بیمهها منجر به رشد سرمایهگذاری خواهد شد. پوششهای بیمه جزو الزامات سرمایهگذاری و کارآفرینی در هر کشوری است و بنابراین باید با تنوع بخشیدن به خدمات بیمهای، کاهش هزینهها و ارتقای بازده ریسک سرمایهگذاری را در کشور کاهش داد. در حال حاضر نظام بیمهای کشور هم از نظر تامین مالی و هم از نظر تنوع بخشی و ابزارسازی برای پوشش های ریسک سرمایهگذاری نتوانسته جایگاه خوبی در اقتصاد کشور پیدا کند و این در حالی است که با توجه به نظام اقتصادی پیشبینی ناپذیر ایران برای پروژههای سرمایهگذاری، باید توجه بیشتری نسبت به سایر کشورها به موضوع بیمه در کشور شود. در کشوری که نرخ ارز، نرخ سود بانکی و نرخ تورم مدام در حال تغییر باشد، ریسک سرمایهگذاری بالاست و اتفاقاً در چنین شرایطی بیمه نقش بسیار مهمی ایفا خواهد کرد. البته ورود بیمه در یک اقتصاد پیشبینیناپذیر نیاز به کار مطالعاتی دارد تا چگونگی و میزان سودآوری بیمهها نیز مدنظر قرار گیرد.
نظام بیمهای کشور هنوز ساختار مناسب برای تامین مالی پروژههای سرمایهگذاری و نیز کاهش ریسک سرمایهگذاری را پیدا نکرده و برای ورود سرمایه به بخش تولید اعم از خارجی و داخلی تقویت نظام بیمه از ضرورتهای حیاتی صنایع است. در نتیجه دولت اگر در پی ورود سرمایهگذار خارجی است باید ریسکهای ناشی از تغییر و تحولات بینالمللی، ساختار اقتصاد داخلی و... را از طریق نظام بیمه کاهش دهد. در کشورهایی همچون آمریکا و ژاپن که مولفههای اقتصادیشان در سالهای طولانی ثابت است، نقش تاثیرگذاری بیمه به نسبت تاثیری که در اقتصادهایی همچون ایران دارد کمرنگتر است. کاهش ریسک سرمایهگذاری به مولفههای دیگری همچون ثبات در قوانین و مقررات نیاز دارد و این بیثباتی باعث کم اثر شدن قوانین در فضای اقتصادی کشورمیشود. در نظام بیمه ایران باید براساس قانون اساسی و قوانین بالادستی تغییر و تحولات وسیعی صورت گیرد. از آنجایی که بیمه نیز فعالیت بنگاهداری است و به سود وابسته است تعادلبخشی به نظام بیمه در این شرایط کار دشواری است. از آنجایی که شرایط اقتصادی ایران نیز پیشبینیناپذیر است شرکتهای بیمه بینالمللی چندان تمایلی برای بیمه سرمایهگذاران داخلی ندارند بنابراین بیمههای داخلی باید سطح کارآیی خود را برای استفاده بهینه سرمایهگذاران داخلی ارتقا ببخشند. همچنین نباید از نقش مدیریت دانش و بکارگیری نیروی انسانی تحصیل کرده و متعهد در پیکره صنعت بیمه و سازمانهای منتسب به آن غافل بود.
انتهای پیام