به گزارش الفباخبر ، در تجارت، اقتصاد یا سرمایه گذاری، نقدینگی بازار ویژگی بازاری است که به موجب آن یک فرد یا شرکت میتواند به سرعت یک دارایی را بدون ایجاد تغییر شدید در قیمت دارایی خریداری یا بفروشد. نقدینگی شامل معاوضه بین قیمتی است که یک دارایی را میتوان با آن فروخت و با چه سرعتی میتوان آن را فروخت. در یک بازار نقدینگی، مبادله ملایم است: میتوان به سرعت فروخت بدون اینکه مجبور باشد قیمت بسیار پایینتری را بپذیرد. در یک بازار نسبتاً غیر نقدینگی، یک دارایی باید تنزیل شود تا سریع بفروشد. پول یا پول نقد، نقدشونده ترین دارایی است، زیرا می توان آن را با کالاها و خدمات بلافاصله به ارزش اسمی مبادله کرد.
مثالی میزنیم: فرض کنید ساختمان قدیمی برای فروش در چشایر انگلستان، نقدینگی نسبتا کمی دارد و میتواند در عرض چند روز با قیمت پایین فروخته شود، اما ممکن است چندین سال طول بکشد تا خریداری پیدا شود که مایل به پرداخت قیمت مناسب باشد.
یک دارایی نقد دارای برخی یا همه ویژگیهای زیر است: میتوان آن را به سرعت، با حداقل از دست دادن ارزش، در هر زمان در ساعات بازار فروخت. ویژگی اساسی بازار نقدینگی این است که همیشه خریداران و فروشندگان آماده و مایل وجود داشته باشد. مشابه، اما متمایز از عمق بازار است، که به جای معامله نقدینگی بین سرعت فروش و قیمتی که میتواند فروخته شود، به مبادله بین مقدار فروخته شده و قیمتی که میتواند فروخته شود، مربوط است. اگر خریداران و فروشندگان آماده و مایل در مقادیر زیاد وجود داشته باشند، ممکن است یک بازار هم عمیق و هم روان در نظر گرفته شود.
دارایی غیر نقدشونده، دارایی است که به دلیل عدم اطمینان از ارزش آن یا نبود بازاری که به طور منظم در آن معامله میشود، به راحتی قابل فروش نیست.
داراییهای مرتبط با وام مسکن که منجر به بحران وام مسکن فرعی شد، نمونههایی از داراییهای غیر نقدشونده هستند، زیرا ارزش آنها علیرغم تضمین شده توسط اموال غیرمنقول به آسانی قابل تعیین نبود.
قبل از بحران پولسازی بانکها، این داراییها نقدینگی متوسطی داشتند، زیرا اعتقاد بر این بود که ارزش آنها به طور کلی مشخص است.
سفته بازان و بازارسازان مشارکت کنندگان کلیدی در نقدشوندگی یک بازار یا دارایی هستند. سفته بازان افراد یا مؤسساتی هستند که به دنبال افزایش یا کاهش پیش بینی شده در قیمت بازار خاص میباشند.
بازارسازان به دنبال کسب سود از طریق اخذ هزینه برای فوریت اجرا هستند؛ به طور ضمنی از طریق به دست آوردن گسترش کالاها و خدمات پیشنهادی یا فروشی یا به طور صریح از طریق اخذ کمیسیون اجرا این اتفاق صورت میگیرد؛ با این کار سرمایه مورد نیاز برای تسهیل نقدینگی را تامین میکنند. ریسک عدم نقدینگی فقط برای سرمایه گذاریهای فردی اعمال نمیشود؛ کل پرتفویها در معرض ریسک بازار هستند. مؤسسات مالی و مدیران دارایی که بر پرتفویها نظارت میکنند در معرض خطر نقدینگی «ساختاری» و «احتمالی» هستند.
ریسک ساختاری نقدینگی که گاهی اوقات ریسک نقدینگی تامین مالی نامیده میشود، ریسک مرتبط با پرتفوی داراییهای تامین مالی در جریان عادی کسب و کار است. ریسک نقدینگی احتمالی ریسک مرتبط با یافتن وجوه اضافی یا جایگزینی بدهیهای سررسید تحت شرایط بالقوه و تحت فشار آینده بازار است. هنگامی که یک بانک مرکزی سعی میکند بر نقدینگی (عرضه) پول تأثیر بگذارد، این فرآیند به عنوان عملیات بازار باز شناخته میشود.
تأثیر بر ارزش داراییها
نقدینگی بازار داراییها بر قیمت و بازده مورد انتظار آنها تأثیر میگذارد. تئوری و شواهد تجربی نشان میدهد که سرمایهگذاران برای جبران هزینههای بالاتر تجارت این داراییها، به بازده داراییهایی با نقدینگی کمتر در بازار نیاز دارند. یعنی برای یک دارایی با جریان نقدی معین، هر چه نقدینگی بازار آن بیشتر باشد، قیمت آن بالاتر و بازده مورد انتظار آن کمتر است و بر خلاف جریان تبلیغات همیشه کالای گرانتر، بهتر نیست بلکه پوششی در بازی پولی برای دریافت پول نقد است.
علاوه بر این، اگر ریسک نقدینگی بازار دارایی بیشتر باشد، سرمایه گذاران ریسک گریز به بازده مورد انتظار بالاتری نیاز دارند. این ریسک شامل قرار گرفتن بازده دارایی در معرض شوک در نقدینگی کلی بازار، قرار گرفتن نقدینگی خود دارایی در معرض شوک نقدینگی بازار و تأثیر بازده بازار بر نقدینگی خود دارایی است. در اینجا نیز، هر چه ریسک نقدینگی بیشتر باشد، بازده مورد انتظار دارایی بیشتر یا قیمت آن کمتر است.
آینده اقتصاد
در بازارهای آتی، هیچ اطمینانی وجود ندارد که یک بازار نقدینگی برای جبران قرارداد کالا همیشه وجود داشته باشد. برخی از قراردادهای آتی و ماههای تحویل خاص تمایل دارند که به طور فزاینده ای فعالیت معاملاتی بیشتری داشته باشند و نقدینگی بالاتری نسبت به سایرین دارند؛ همانند بنگاههای فروش کالاهای لاکچری که محصولات آنان بدون هیچ دلیل موجهی و صرفاً به خاطر عناوین اشخاص و برندها گران است! مفیدترین شاخص نقدینگی برای این قراردادها، حجم معاملات و سود باز است.
نقدینگی تاریک
نقدینگی تاریک نیز وجود دارد؛ این نوع نقدینگی به معاملاتی اشاره میکند که خارج از بورس اتفاق میافتد و بنابراین تا پس از اتمام معامله برای سرمایه گذاران قابل مشاهده نیستند. چنین جریانی به کشف قیمت عمومی کمک نمینماید. برخی از ارزهای دیجیتال به گسترش نقدینگی تاریک متهم میشوند، چرا که وارد پوششهای مالی گمراه کننده میشوند و گویا افراد به جای کارهای مولد برای اقتصاد کشورشان، درگیر بازی پولی هستند.
برخی از منتقدان باور دارند که برخی از انواع ارزهای دیجیتال خدمت خاصی به مردم ارائه نمیدهند و افراد صرفاً مهره شرکتها برای بازی پولی و انتفاع آنان هستند.
انتهای پیام