به گزارش الفباخبر ، پس از مدتها اکنون در سال 1401 بازار ۱۸ هزار میلیاردی ترک اعتیاد شکل گرفته که باید بپرسیم رئیس آن کیست؟
در آمریکا با جمعیت چهاربرابر جمعیت ایران، فقط ۱۵۰۰ کلینیک درمان نگهدارنده با متادون وجود دارد، اما در ایران نزدیک به ۱۰هزار مرکز مجوزدار تحت این عنوان فعالیت میکنند که اگر مراکز غیرمجاز را هم به آنها اضافه کنیم، از تعداد کل داروخانههای کشور بیشتر میشود.
واقعیت این است که بسیاری از مراکزی که تحت عنوان مراکز ترک اعتیاد در کشور فعالیت میکنند، ترک اعتیاد انجام نمیدهند بلکه با تغییر نوع ماده مخدر از تریاک ، هروئین یا سایر مواد به متادون ، فقط رفتارهای پرخطر معتادان را تا حدی کم میکنند. متاسفانه به نظر میرسد سیاستهای نگهداری معتادان با متادون در ایران، چندان موفق نبوده است.
براساس آمار امروزه رشد تعداد معتادان در کشور تقریبا به سه برابر رشد جمعیت رسیده است. وقتی با یک بازار بزرگ با گردش مالی بیش از ۶ هزار میلیارد تومان در سال مواجه باشیم که حدود سه میلیون مشتری بالفعل دارد که ممکن است بعضی از آنها تا آخر عمر مشتری این مراکز باقی بمانند، سرسختی زیاد مدافعان این وضعیت توجیه میشود. وقتی که بهازای هر داروخانه در کشور، تقریبا یک مرکز فروش داروی مخدر در خارج از داروخانه وجود داشته باشد، میتوان به عمق این فاجعه پی برد. قطعا این یک رکورد است، درکنار رکورد تولید متادون به جمعیت در جهان و همینطور رکورد رشد تعداد معتاد به رشد جمعیت که احتمالاً همه به نام کشور ما ثبت شده است.
حدودا 20 هزار مرکز ترک اعتیاد دیگر در کشور مشغول فعالیت هستند که نه مجوزی دارند و نه بر عملکردشان نظارتی میشود، مراکزی که داروهای مخدر و تحت کنترل دریافت میکنند و دستشان برای هر نوع تخلف و سوءاستفاده از این داروها باز است. بنابراین اگر بخواهیم گردش مالی مجموع مراکز ترک اعتیاد مجوزدار و بدون مجوز در کشور را حساب کنیم، باید عدد مفروض 6 هزار میلیارد تومان سال 99 را ضرب در 3 کنیم که به عدد 18 هزار میلیارد تومان در سال خواهیم رسید که این عدد، کف و حداقل گردش مالی مراکز ترک اعتیاد در کشور خواهد بود که تنها حجم گردش مالی قانونی این بازار است. این در حالی است که رقم بخش اعظم و اصلی گردش مالی این بازار که غیرقانونی بوده و از طریق خارج کردن داروهای تحت کنترل از چرخه درمان نشات میگیرد، نامعلوم است.
از سویی بنا بر ادعای دبیرکل ستاد مبارزه با مواد مخدر در سال 99 ، ۸۰ % بهبودیافتگان اعتیاد مجدداً به مصرف موادمخدر بازمیگردند. بنابراین جای تامل و سوال است که آیا واقعا شکلگیری چنین بازاری پیرامون مساله اعتیاد در کشور ضروری و اجتناب ناپذیر بوده است؟ بازاری که نه تنها کارکرد قابل توجهی در حل مساله اعتیاد در کشور ندارد، بلکه بستری بالقوه برای وقوع تخلف و دامن زدن به معضل اعتیاد در کشور است.
حقیقت این است که یکسری میروند و مجوزهای تاسیس کلینیکهای ترکاعتیاد را میگیرند و اقدام به تاسیس این مراکز میکنند، سپس با دست بردن در آمار شروع به پخش این داروها در بازار آزاد میکنند و درنتیجه ما عملا شاهد آن هستیم که داروهایی مانند متادون، اکسی کدون و سایر داروهای ترک اعتیاد در بازار آزاد در دسترس هستند.
همین بحث درمورد داروهای تخصصی هم وجود دارد. شما میدانید که یک سری از داروهای خاص تنها در داروخانههای دولتی به فروش میرسند، مثل داروخانههای هلال احمر، ۱۳ آبان، شهید کاظمی و ...
خب باید از خود بپرسیم هدف از این کار چه بوده است؟ این تصمیم در زمان جنگ گرفته شد و هدف هم این بود که دارو تنها از یک مجرای تحت کنترل فروخته شود تا به بازار آزاد راه پیدا نکند، به بازار آزاد که راه پیدا کرد و این هدف در نهایت محقق نشد. پس داروخانه و داروساز حق دارد بپرسد که چرا بی جهت، هم به اقتصاد و هم به هویتش ضربه میزنید؟ مریض را هم حیران میکنید و شأن داروساز را هم پایین میآورید و به چشم یک قاچاقچی به ما نگاه میکنید، درحالی که از همان داروخانههای دولتی دارو به بازار آزاد قاچاق میشود و برای همین قاچاق مواد مخدر با عدم رعایت قانون افزایش مییابد.
انتهای پیام