به گزارش الفباخبر ، تنگه تیم بزرگی چون پرسپولیس را خرد کردن آنقدرها هم راحت نیست! حداقل این را مربی پرسپولیس نشان داد!
او در مسیر یک رفتار غیر متعادل چنان پیش رفت که نه ناظر بازی شهرآورد حریفش شد و نه بازیکنانش که میدیدند چقدر مربیشان از کوره در رفته است.
حتی آرامش و رفتار کاملا خونسرد سیدعلی که دو بار دست یحیی بر تخته سینه اش خورد نتوانست مربی پرسپولیس را به خودش آورد.
همین رفتارهاست که به واکنشهای فراتر از تعصب بخش هواداری منتقل میشود تا چرخه ترویج فرهنگ ورزش فوتبال چنین معیوب بماند.
تیم یحیی پس از باخت دو بر هیچ مقابل صنعت نفت قوام خود را از کف داد و ناپختگی تیم مدیریتی قرمزها در کنترل اعصاب و روان بازیکنان بزرگ و بخش هواداری آشکار شد.
شکستی که ریسمانها را به آسمان دوخت تا همه چیز را به قائله پیروزی در دربی ختم کند.
وقتی چنین نشد! رفتار با وقار سید علی هم در طول بازی دیده نشد تا همه چیز به آن ۴۵ ثانیه جهنمی از زمان خارج شدن بازیکن مصدوم پرسپولیس تا باز شدن دروازه قرمزها گره بخورد و بر سر داور هوار شود.
چرا یحیی زمان خود را نمی شناسد؟
بیاد بیاوریم که همین پرسپولیس ده نفره، بازی دو هیچ باخته را چندی پیش از تیم استقلال در ظرف کمتر چند دقیقه برده بود. اما حالا مربی این تیم بزرگ، در وضعیت مشابه، شرایط را به جنجال می کشاند و ادامه بازی که ۳۵دقیقه اش را در لاک دفاعی فر رفته است، برای پیروزی یا حداقل تلاش برای پیروزی از دست می دهد!
یحیی نمیخواهد یا بلد نیست که رفتار متناسب با هدایت یک تیم بزرگ را یاد بگیرد.
اظهارات بازیکن باتجربه ای چون رامین رضاییان را ببینید که در اثر دیدن میدانهای خارجی و دیسیپلینی که در همین تیم های عربی دیده است چه قدر به کمک گل محمدی می آید، وقتی می گوید میتوان درک کرد که آقا یحیی در چه شرایط سختی قرار دارد.
او رفتار یک مربی که برای چند دقیقه بازی را با اعتراضات نامتعارف خود -بخوانید ناشایست- به تعطیلی کشانده دیده است و شگفتانه اش چیزی جز این اظهارات نخواهد بود.
برعکس آن در رفتار ترابی دیده می شود که تحت تاثیر واکنش مربی خود، داور را به یار دوازدهم تعبیر کند و پس از آن اظهارات دیگرانی که این رویداد بزرگ ورزشی را در ایام عید و به قول خودشان بازی آخر قرن به درآوردن نتیجه متهم می کنند!
مربی که زمان شناس نباشد ثمره اش همین است که ده دقیقه زمان باقیمانده را به تزریق تشنج در تیمش و خرد شدن اعصاب هواداران و کادر فنی اش تبدیل کند.
یادتان هست که سردار آزمون در بازی با لبنان اجازه شادی برای گل مساوی و چالش حاشیه ها رابه بازیکنان تیمش در پایان نود دقیقه وقت قانونی نداد تا فرصت رسیدن به گل پیروزی بخش در وقت های اضافه از دست نرود و البته چنین شد و بازی با گل دوم به یک رویای بزرگ برای مردم فوتبالدوست تبدیل شد.
همین تجربه هاست که نداشتنشان معنایی جز نپختگی ندارد و یحیی در بازی شهرآورد مصداق این نپختگی بود.
یحیی زمان خود را نشناخت و بعد از فرصت سوزی ده دقیقه انتهایی در برابر استقلال ،این نپختگی را در طرح استعفایش به درویش تکمیل کرد.
اقای گل محمدی این کار را همین چند وقت قبل هم در قبال تیمش تکرار کرد تا نشان دهد زمان ترک تیمش را هم نمی شناسد و متوجه روحیه هواداران نیست.
البته داستان ترک تیم قبلی و پیوستنش به پرسپولیس بزرگ هم درس بزرگی بود که مدیران این تیم از آن عبرت نگرفتند!
حالا چه کسی ضامن شرایط دشواری است که هواداران بخاطر این بی تدبیریها تحمل می کنند؟
علیرضا محمدعلی
انتهای پیام