وی ادامه داد: منظور از ثبات شرایطی است که سهامداران اگر بتوانند سهام شرکت‌های با پتانسیل بیشتر را انتخاب کنند، میتوانند بازدهی فراتر از بازدهی بدون ریسک بگیرند. یعنی اگر بهره پولی که در بانک است ۲۵ یا ۲۳ درصد باشد، سهام دار میتواند از بین حدود ۶۰۰ سهمی که در بازار وجود دارد، سهام شرکتی را انتخاب کنند که نسبت به سود بانکی، ۵ تا ۱۰ درصد بیشتر بازدهی دهد.

این تحلیلگر بازار سرمایه با تاکید بر اینکه این بازار همچنان با یک دوره صعودی مطلق فاصله زیادی دارد، اظهار کرد: فکر نمیکنم از حالا تا دو سال آینده وارد دوره صعودی مطلق شویم. مگر اینکه یک سری اتفاق‌های ساختاری. برای مثال برجام به معنی حقیقی کلمه احیا شود، در چنین شرایطی ممکن است قیمت سهام گروه خودرو و لیزینگ دو برابر شود. یا نفت ظرف سه ماه آینده به بیش از ۲۵۰ دلار برسد. این باعث می‌شود سهام شرکت‌های پالایشی حداقل ۵۰ درصد رشد کند. اما این اتفاقات تا حد زیادی غیرممکن است.

محبی مجد ادامه داد: بنابراین باید زمان دهیم که سود در شرکت‌ها دوباره تجمیع شود و حاشیه سود‌های عملیاتی که امسال به شدت کاهش پیدا کرد، ظرف دو سال خود را ریکاوری کند. بعد از دو سال میتوان انتظار داشت کلیت بازار روند صعودی مطلق بگیرد. برای روز‌های باقی مانده سال تا انتهای سال آینده هم پیشنهاد میکنم افراد سهام شرکت‌های DPS محور را بخرند. یعنی شرکت‌هایی که حداقل بیش از ۲۵ درصد از قیمت‌شان را سود تقسیم میکنند.

به گفته وی شاخص کل بورس تا پایان سال بین یک میلیون و ۴۰۰ تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد خواهد بود.