رضا قاسمی، کهنه سربازی است که حرف های مهمی برای نسل های آینده دارد
الفبا - رضا قاسمی: نامه ای از ما کهنه سربازان برای نسل های آینده به جا خواهد ماند تا آن ها فراموش نکنند امروز چرا اینجا ایستاده اند.
الفبا - رضا قاسمی: نامه ای از ما کهنه سربازان برای نسل های آینده به جا خواهد ماند تا آن ها فراموش نکنند امروز چرا اینجا ایستاده اند.
به گزارش الفبا، رضا قاسمی با فصاحت ادبی بی پرده و شفاف از فساد مالی، ریاکاری و سو استفاده های بعضی افراد از اعتقادات مردم می نویسد؛ وی کسانی را که با نام رزمندگان دکان باز کرده اند، به شدت نقد می کند.
در بخشی از این نامه نوشته شده است:
و اگر دوباره جنگی آمد و تو را دعوت کردند، می دانی چه بگویی؟ از قول کهنه سربازها بگو؛ ما به دنبال جنگ نرفته بودیم، او آمد بی هیچ استدلال و منطقی! ابتدا می جنگیدیم که کشته نشویم، اما بعد جنگ یادمان داد بکشیم تا کشته نشویم.
عده ای از ما رنگ رزمندگی گرفتند و عده ای هم رنگ رزمندگی به خود پاشیدند، تعدادی جبهه نیامده راوی جنگ شدند!
برخی جانشان را کف دستشان گذاشتند تا آینده زنده بماند؛ اما نه برای آینده ای به این شکل!
آیا می توانستیم دفاع از کشور و مردم را رها کنیم و گورمان را گم کنیم که به شهرهایمان برگردیم؟
دزد غافله نفت می شدیم؟ یا دزد دکل ساخته نشده، اما فایناس شده با دلار نفت در عالم تحریمی آلوده؟
آینده را برای خود ترسیم کرده بودیم، اما جنگ 8 سال نزدیکتر از آینده بود؛ ما جوان جوان رفتیم و پیر پیر برگشتیم تا با وقاحت تمام ناممان را بر پیشانی بانک های رباخوار بنویسند.
چه خاکی بر سرمان می کردیم که امروز سرکوفت نشنویم؟
نسل های آینده! قرار ما این نبود؛ راستی اگر دوباره جنگی آمد و شما را به آن دعوت کردند، به بعد از جنگ هم بیاندیشید!!!
وقتی ارزش ها را در خاکریز جا گذاشتیم و ارزش ها عوض شد، عوضی ها ارزشمند شدند!
امروز خوب بنگرید که چگونه ما را غریبه می پندارند؛ آن روزها قطار قطار می رفتیم و واگن واگن بر می گشتیم. راست قامت میرفتیم و کمر خمیده بر می گشتیم. دسته دسته می رفتیم و تنهای تنها بر می گشتیم! بی هیچ استقبال و جشن و سروری، فقط آغوش گرم مادری چشم انتظار و دیگر هیچ ... !
اما ایستادیم؛ شاید بپرسید ما چه مرگمان بود؟ باور کنید ما هم دل داشتیم ... خانواده داشتیم ... اما با پا رفتیم، با عصا برگشتیم ... با عزم رفتیم و با زخم برگشتیم ...
اکنون پریشانیم، اما پشیمان نیستیم؛ ما همان کهنه سربازانی پیاده ایم که مثل خیلی ها سواری نیاموخته ایم!
ما با وسوسه قدرت نرفته بودیم؛ تعداد ما در 8 سال جنگ فقط 3/5 درصد از جمعیت ایران بود! بله! فقط 3/5 درصد از جمعیت ایران!
مردانگی کردیم، چون غارت را آموزش ندیده بودیم؛ حالا فریاد می زنیم این حرامیان غافله اختلاس از ما نیستند.
ما نه امام زمان دیده ایم و نه با سو استفاده از اعتقادات ایرانیان، نان می خوریم.
با شرافت زیستیم، ولی افسوس که گروهی از ما آلوده شدند و شرافتشان را به پول فروختند.
انتهای پیام
عناوین مهم :
