تشت چپۀ مالیات، شترگاوپلنگ هنرمندان

الفبا_ بهروز قزلباش: مالیات چیست؟ در تعریف این واژه، سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) چنین آمده است. مالیات، پرداختی است لازم، اجباری و بلاعوض. مالیات ممکن است به شخص، موسسه، دارایی و... تعلق گیرد. مالیات در واقع انتقال بخشی از درآمدهای جامعه به دولت یا بخشی از سود فعالیت های اقتصادی است که نصیب دولت می شود، زیرا ابزار و امکانات دست یابی به درآمد و سودها را دولت فراهم ساخته است.

اقتصاددانان معمولا از مالیات بر مصرف در مقابل مالیات بر درآمد حمایت می‌ کنند، به عنوان مثال سیگار و دخانیات از جمله کالاهایی است که دولت ها برای جلوگیری از مصرف آن مالیات های سنگین بر آن وضع می کنند.
در صورتی که مودی مالیاتی و پرداخت کننده مالیات یک نفر باشد، آن مالیات مستقیم محسوب می شود وگرنه مالیات غیرمستقیم خواهد بود. همچنین به شخصی که مسئول پرداخت مالیات است، مودی مالیاتی گفته می‌شود.
در انواع مالیات های مستقیم نیز گفته اند:
الف) مالیات بر دارایی : اساس و مبنای مالیات بر دارایی، ثروت مسئول پرداخت مالیات ( مودی ) است. این نوع از مالیات خودش به دو دسته تقسیم می شود:
مالیات بر ارث : مهم ترین نوع مالیات بر دارایی، مالیات بر ارث است. مالیات بر ارث مالیاتی است که از اموال و دارایی های شخص که پس از فوت وی باقی می ماند، دریافت می شود.
مالیات و انواع آن مالیات حق تمبر : مالیات حق تمبر از انواع مالیات های مستقیم است که از طریق الصاق و ابطال تمبر بر اسناد، اوراق و مدارک به منظور رسمیت بخشیدن یا لازم الاجرا نمودن آنها، از مودی دریافت می شود. ( مواد ۴۴ تا ۵۱ قانون مالیات های مستقیم )
ب) مالیات بر درآمد : در این نوع از مالیات، درآمد افراد و شرکت ها ( و نه ثروت آنها ) مبنای مالیات است. شاید بتوان گفت که مالیات بر درآمد اشخاص مهم ترین نوع مالیات است. " مالیات بر درآمد " خود نیز به گروه هایی تقسیم می شود که عبارتند از:«مالیات بر درآمد املاک، بر درآمد حقوق، بر درآمد مشاغل، بر درآمد کشاورزی، بر درآمد اشخاص حقوقی(شرکت ها و موسساتو...)، بر درآمدهای اتفاقی»
تا اینجا مالیات هرچه باشد نه شتر است ، نه گاو و نه پلنگ، بلکه مالیات ، مالیات است همین. اما وقتی که صحبت از فرهنگ می شود، آنچه البته به گوش کسی نمی رسد، این است که فرهنگ و هنر در کشور ما فاقد اقتصاد و درآمد است. این حکم کلی البته استثناهایی هم دارد. مثل درآمد موسسات سینمایی، یا درآمد بازیگران مشهور، یا درآمد گالری داران که با رقم های درشت آثار هنرمندان را معامله می کنند و...
قاطبه هنرمندان و فرهنگیان، اما درامد بسیار خرد و اندک دارند. اغلب آنها در هنگام یک بیماری ساده به شدت محتاج حمایت مالی هستند. نقل است که از یکی از اهالی موسیقی پرسیدند چرا این همه آلبوم منتشر می کنی؟ گفت: من از عاقبتم می ترسم. کدام هنرمند موسیقی را دیده اید که آخر عمر در فلاکت و بدبختی نمرده باشد؟
حالا شما اضافه کنید تعداد کثیری از شاعران، نقاشان، نویسندگان، بازیگران سینما و تئاتر، گرافیست ها و .... را که فلاکت زندکی می کنند و در بدبختی می میرند. چرا اینگونه است؟ مالیات بر موسسه های فرهنگی و ناشران و تعدادی دیگر از فعالان حقیقی و حقوقی برابر قانون وضع نمی شود. البته باید آنها از نظر مالی و حساب و کتاب عملیات سالانه خود را به اداره مالیات گزارش کنند اما از آنها مالیات اخذ نمی شود. کاش می شد. چرا؟ لابد به این دلیل که اخذ مالیات بدین معنا بود که کار فرهنگی و هنری از مشاغل پر درآمد محسوب می شد. کاش می شد. چه خوب بود، ناشران، نقاشان، شاعران، نویسندگان و.... از ثروتمندان و پردرامدها بودند.افسوس که نیستند.
وزارت ارشاد که وزارت اقتصاد نیست! لذا برایش اهمیتی ندارد که اهالی هنر در چه وضعی زندگی و کار می کنند. هرچه بد بخت تر و نیازمند تر ، بهتر!! به پشیزی می شود خریدشان. مفت چنگ سیاست مداران.
هنر در جامعه ما مثل بازار بدلیجات است. زرق و برقش به باد برودش می آید. اما بدلی است. جنس اصل نیست. سیاست مداران که خود فاقد هر شمی بجز اختلاس و حراج بیت المال هستند، نیاز به نمایش حمایت از هنر و فرهنگ دارند. باور کنید همین مقدار درامد ناچیزی که اهل هنر و فرهنگ از آن برخوردارند، طفیلی همین نیاز به نمایشی است که سیاست مداران دارند، که اگر نبود این نیاز، کسی خریدار ناز هنرمندان و فرهنگیان نبود.نیست.
مالیات از هنرمندان در کشور ما تشت چپه است. آیا کسانی که بیش از ده اثر منتشر شده در کشور دارند، آیا می توانند از قبل فروش آثارشان زندگی کنند؟ نه!! پس چه مالیاتی باید بپردازند؟! اگر حقوق بگیر سازمان های خاک بر سری مانند صدا و سیما و وزارت ارشاد و سازمانهایی از این دست باشند که قبل از پرداخت حقوقشان دولت محترم مالیات را از آنها کسر می کند اگر نه کاسه گدایی به دست، این طرف و آن طرف ، رها و بیچاره اند.
شانس آورده باشند کارمند وزارت نفت شده باشند. اصلا برای هنرمند شدن و هنرمند ماندن باید درس نفت خواند و کارمند اداره نفت شد وگر نه که حقوقشان هم کفاف اجاره خانه چهل – پنجاه متری را هم نمی دهد. اما از سوی دیگر درامد چند سلبریتی سیخی شده بر جگر دولت. که چه؟ چرا آنها با درامدهای افسانه‌ای، مالیات نمی دهند؟! خب بگیرید جانم. و منتش را از سر بقیه اهل هنر و فرهنگ، کم کنید. شما که می توانید بر حسب قانون از درامد هر کسی مالیات بگیرید.، بگیرید! حالا معلوم شد که تشت چپه مالیات شترگاوپلنگ هنرمندان یعنی چه!! یعنی همین!