رحمان شاهسواری کینگ نویسنده

عمر زندگانی کوتاه است ، کوتاه را خود کوتاه تر مکن.
نیمه گم شده تو کسی ست که ، همه عمر با او حال خوشی داشته باشی.
درد و رنج و غم و غصّه ها هست ، آن هم در قسمت و سرنوشت همگان است .
بی عشق معنائی ندارد جهان .
گر بی تو به سر شود ، چه ها به سر شود .
به شوق دیدنت ، می تپد این دل عاشق .
با تو سبزی رفت ، بی تو زردی بر جا ماند.
دلتنگ کسی هستم که ، روزی در جهان من بود.
تقدیر و سرنوشت جدایی ست ، اما عشق واقعی و همیشه زنده است .
گذشت عمری که به پای عشق بود ، نشد خبری ز تو ای نگارمن ،حال زمان جدایی و رفتن من است.
گر من رویای تو هستم ، تو حقیقت من هستی .
خیلی صبور و قوی هستم ، اما نه برای جدایی ها.
هر شب ماه آسمانم باش ، زیراکه نگاه تو برای همیشه زیباست .
جدایی تو و من شبی ست ، دگر آن شب ماهی در آسمان زندگانی نیست .
آرام جان بخواب زیر این خاک ،زیراکه این جهان از اول خواب تلخ و شیرینی بوده و بس .
گر به این جهان زیاد اعتماد کنی ، زیادتر صدمه خواهی دید .
فراموش شدیم از روزی که حتی در این جهان حضور داشتیم .
جدایی و تنهائی شده پایان زندگانی.
زندگانی سفری ست برای رسیدن به مقصد.
با نگاه زیبایت ، دل مرا لمس کردی ای نگار همیشه زیبای من.