به گزارش الفباخبر ،تصور کنید دوستتان به پیامتان پاسخ نداده است. بسیاری از افراد ممکن است این را به راحتی به حساب گرفتاری یا حتی فراموشکاری دوست خود بگذارند و با خود بگویند این صرفا یک رخداد تصادفی بوده و معنای به خصوصی ندارد. اما برخی دیگر ممکن است این رفتار را رفتاری خصمانه ارزیابی کنند و بگویند که دوستشان عامدانه قصد داشته آنها را نادیده بگیرد. دانشمندان اینک کشف کردهاند که تفاوت این دو رویکرد، در عملکرد «قشر شکمی میانی پیشپیشانی» (vmPFC) نفهته است.
به گفته آنها میان «سوگیری انتساب خصمانه» و پرخاشگری، رابطه وجود دارد و افرادی که با این مشکل مواجهاند ممکن است در پایداری و ثبات روابط خود و همچنین سلامت روانی و ذهنیشان دشواریهایی داشته باشند.
قشر شکمی میانی پیشپیشانی، بخشی از قشر پیشپیشانی در مغز نخستیسانان است که در ارزیابی شناختی اخلاق و تصمیمگیری، پردازش احساسات و خودآگاهی درگیر است. از این رو به گفته دانشمندان ممکن است ارتباط معناداری میان حساسیت به قربانی شدن، «سوگیری اِسناد خصمانه» و نشخوار ذهنی و خشم و پرخاشگری وجود داشته باشد.
پیش از این، مطالعات و بررسیهای بسیاری در خصوص نقش اِسنادها و سوگیریهای اسنادی خصمانه، در بروز پرخاشگری انجام شده است. به گفته روانشناسان، اِسناددهی، یک فرآیند شناختی است که فرد در آن تلاش میکند علل وقوع حوادث و رخدادهای پیرامون خود را به عاملی بیرونی نسبت دهد. برخی از پژوهشهای روانشناسی نشان میدهند که رفتارهای پرخاشگرانه به طور جدی تحت تاثیر این گونه باورهای اِسنادی قرار دارند.به گزارش لایوساینس، بررسی جدید دانشمندان حاکی از آن است که افرادی که موقعیت و شرایط اجتماعی را با سوگیری انتساب خصمانه تفسیر میکنند، نشانگرهای متفاوتی در فعالیت مغزی خود دارند و این نشانگرها نیز قابل شناساییاند.
انتهای پیام