به گزارش الفباخبر ، سیدمحمدمهدی موسوی، کارشناس صنعت بیمه در اظهاراتی در یادداشتی در «اتاق صنعت بیمه» درباره ابعاد بیمه آتشسوزی بیمارستان گاندی نوشت:
بنا به دلایلی، به نظر نمیرسد؛ اضافه شدن خدمات سازمان آتشنشانی و درگیر کردن شرکت بیمه با بروکراسی این سازمان در مرحله بازدید و صدور تک تک بیمهنامهها به صرفه باشد.
– در بعضی از شرکتهای بیمه بازدید قبل از صدور توسط کارشناسان دادگستری در رشتههای مرتبط انجام میشود و همان ابتدای کار تحلیل ریسک انجام و به شرکت بیمه ابلاغ میگردد. بنابراین بدون نیاز به مراجعه به سازمان آتشنشانی سنجش ریسک به شکل مطلوب انجام میگیرد.
البته این بازدید صرفا در صورت درخواست پوششهای مازاد انجام میگیرد؛ که به نظر میآید از این پس باید اصلاح شده و در هر حالت انجام شود.
– سازمان آتشنشانی در هر شهر به عنوان زیر مجموعه شهرداری فعالیت میکند.
چنانچه نهاد ناظر بخواهد از خدمات آتشنشانی برای تحلیل ریسک استفاده نماید؛ قطعاً شهرداریها مبالغی را طلب خواهند کرد؛ که به مراتب بیشتر از هزینه پرداختی به کارشناس دادگستری خواهد بود.
فلذا شرکتهای بیمهگر باید خود را برای پرداخت کسورات بیمهنامه آتشسوزی؛ و بیمهگذاران خود را برای گرانتر شدن حق بیمه آماده کنند.
– به نظر نمیرسد آتشنشانیها در شهرهای کوچک نیروی متخصص در امر تحلیل ریسک داشته باشند.
این در حالیست که در شهرهای کوچک ریسک بیشتری وجود دارد. چرا که روی ساخت و سازها نظارت کمتری وجود دارد و سرمایه زیادی نیز برای مقاومسازی وجود ندارد.
– در آتشنشانیها حضور تک تک نیروها اهمیت داشته و همواره باید آماده خدمت باشند. بعید به نظر میرسد درگیر کردن حتی یک نفر از پرسنل آتشنشانی در رابطه با کاری خارج از سازمان مطلوب مدیریت باشد.
اینکه بابت هر بیمهنامه نماینده و یا بیمهگذار به سازمان آتشنشانی مراجعه کنند و درخواست ارسال کارشناس داشته باشند هزینهبر و زمان بر بوده و تمایل نماینده به بازاریابی و افزایش فروش بیمه آتشسوزی را کم خواهد کرد که در نهایت منجر به کاهش ضریب نفوذ بیمه آتشسوزی خواهد شد.
در این راستا جای خالی یک نهاد، اداره یا کمیسیون برای تدوین دستورالعملهای مرتبط با تحلیل ریسک حس میشود.
میتوان بهجای درگیر کردن دائمی صنعت بیمه با بروکراسیهای اداری دیگر نهادها و سازمانها؛ یکبار برای همیشه از طریق هماهنگسازی و همکاریهای بین سازمانی، از تخصص و توانایی این سازمانها استفاده کرد؛ دستورالعمل یکسانی برای تحلیل ریسک تدوین کرده و به مرور زمان بروزرسانی کرد. بعنوان مثال چنانچه سازمان آتشنشانی مستندات و آماری در اختیار دارد که میتواند به صنعت بیمه کمک کند میبایست آنرا در اختیار نهاد ناظر یا بیمهگران قرار دهد
شرکتهای بیمهگر نیز بهتر است بجای صدور بیمهنامه براساس بازدید نمایندهای که در صدور بیمهنامه ذینفع است؛ این فرآیند را به کارشناسان خبره دادگستری بسپارند. قطعاً هزینه کارشناسی کمتر از پرداخت خسارت است. گزارشات بعد از حادثه اگر منجر به بهبود فرآیند بیمهگری نشوند به هیچ دردی نمیخورند. موارد زیر میتواند در آن دستورالعمل لحاظ شود:
ارائه گواهیهایی مانند ISO، HSE ومشابه اینها که به تحلیل ریسک کمک کند را الزامی کند.
سازمان آتشنشانی لیست ساختمانهای نا ایمن را به نهاد ناظر اعلام کند.
شهرداریها باید مناطق پرریسک جهت ساخت و ساز را اعلام کنند.
شناسنامه ساختمان توسط سازمان نظام مهندسی باید در تمامی موارد الزامی باشد.
مرکز لرزهنگاری در تهران و سایر شهرها باید دسترسی طبقهبندی شده به اطلاعات حیاتی برای بیمه مرکزی و پژوهشکده را فراهم کنند.
انتهای پیام