به گزارش الفباخبر ،سهیم معنوی: پس از زلزله ترکیه و دیدن عکس ها و فیلم های درد آور و ویرانگر زلزله و با رجوع به سابقه ذهنی خودم از زلزله گلباف کرمان و زلزله بم ، و زلزله های رود بار و ورزقان و... و چند سالی همکاری با سازمان مدیریت بحران تهران و ... دو مسئله خیلی مهم و اساسی ذهن و روح و روانم را سخت با خود برده که تامل برانگیز است.
۱- سال هاست که با وقوع هر زلزله ای مدیران ما یاد تهران و کلانشهرها می افتند و چند صباحی پیرامون آن مباحثی مطرح می شود و سپس چرخ گردون مدیریت بر همان مدار می چرخد و تمام و دوباره یاد فیلم مستند " تهران شهر بی دفاع " و مرور صحنه ها و عکس ها و فیلم و مستندات این فیلم می افتیم و دلهره این که واقعا چه زمانی نوبت تهران می شود ؟!! ۲- جدا از همه بحث و جدل های تخصصی و گپ وگفت های مستمر تکراری ، وقتی که در عکس و فیلم و گزارش های زلزله ترکیه ساختمان هایی چند و چندین طبقه تخریب شده و در کنار آن ساختمان هایی حداقل سرپا و تخریب نشده می بینیم !!! این سوال اساسی مطرح است که چه کسانی چنین بناهایی ساخته و اجرا کرده اند و چرا این بناها را در حد ساختمان کناری اش که توان سرپا ایستادن را داشته ، نساخته اند؟! در این شرایط عملکرد خیلی ها را باید زیر سوال و محکمه و دادگاه و قاضی ، شورای تخصصی و انتظامی و.... برد !!! *** اما در این وانفسای گذر دنیا و ... شاید سوال اساسی از جامعه مهندسی و تک تک مهندسان و سازندگان و مجریان در اینگونه کشورهای مدعی اخلاق و .... است! مروری بر زلزله های مشابه طی دو دهه اخیر در ژاپن ، آمریکا و .... دیگر نقاط کشورهای پیشرفته و جهان اولی و قیاس خسارت های جانی و مالی جای تامل و واکاوی رو بسی گسترده می نماید !!! چه کسانی ؟!! چرا ؟!! تا کی ؟! و سرانجام دو باره یاد تهران و تبریز و کرمان و مرور درد و رنج مردمان دیارم و بازبینی عکس ها و اسناد و تحلیل ها و درد و رنج و غمی شگفت و وصف ناشدنی برای خودمان و جامعه مهندسی و نسل اندر نسل حاکمیت هایی که برای حفظ منافع خود با همه بخش های جامعه مان در طی سال هایی نه چندان نزدیک و نه چندان دور چنین کردند !!!
انتهای پیام