اسکوترهای برقی چطور فضای شهری را متحول میکنند؟
الفباخبر - گروه دانش و فناوری: اسکوترهای برقی می‌توانند جایگزین مناسبی برای تاکسی یا خدمات سواری در شهرها شوند در حالی که در شهرهای اروپایی آنها جایگزین استفاده از اتوبوس یا تراموا شده‌اند.
به گزارش الفباخبر، سکوترهای الکترونیکی به فضای شهری پیوسته اند و نحوه حرکت ما را دچار تغییر کرده اند. سمیرا دیباج، دانشجوی دکترا که درباره نحوه استفاده از اسکوترهای الکترونیکی تحقیق می کند می گوید: آنچه در سراسر جهان می توانیم ببینیم این است که اسکوترهای الکترونیکی چشم انداز موجود در حالت های حرکت شهری را تغییر داده اند. او توضیح می‌دهد که نحوه استفاده مردم از اسکوترهای الکترونیکی به زمینه هایی از جمله محیط وسیع‌تر شهری و زیرساخت‌های حمل‌ونقل موجود بستگی دارد.
نحوه استفاده از اسکوترهای الکترونیکی در شهرهای اروپایی با سیستم های حمل و نقل عمومی به خوبی توسعه یافته و با نحوه استفاده از آنها در شهرهای ایالات متحده که فاقد چنین خدماتی هستند متفاوت است.
دیباج می گوید: ما می بینیم که اسکوترهای الکترونیکی هم به صورت کاربردی و هم به صورت سرگرم کننده استفاده می شوند. او توضیح می دهد که استفاده تفریحی از اسکوتر در ایالات متحده و اروپا کاربرد فراوانی دارد اما اسکوترهای الکترونیکی می توانند جایگزین تاکسی یا خدمات سواری در شهرهای ایالات متحده شوند در حالی که در شهرهای اروپایی آنها جایگزین استفاده از اتوبوس یا تراموا شده اند.
حمل و نقل سازگار با محیط زیست:
اینکه آیا اسکوترهای الکترونیکی دارای مزایای زیست‌محیطی و اجتماعی هستند تا حد زیادی به نحوه استفاده از آنها و نحوه تطبیق آن با فضای حرکت شهری بستگی دارد. اسکوترهای الکترونیکی بخشی از یک تغییر در حمل و نقل به نام (micromobility) هستند که در آن سفرهای کوتاه روزانه با استفاده از وسایل نقلیه سبک وزن مانند دوچرخه به جای اتومبیل انجام می شود. دیباج می‌گوید: اسکوترهای الکترونیکی می‌توانند به کاهش آلودگی صوتی و کم شدن انتشار کربن در شهرها کمک کنند اگر جایگزین رانندگی با اتومبیل شوند.
همه تولید کنندگان درگیر، شرکت ها، ساکنان شهرها و شهرداری ها بر نقشی که اسکوترها در حمل ونقل خواهند داشت تأثیر می گذارند. ادعا این است که اسکوترهای الکترونیکی پلتفرم جدیدی ارائه میکنند اما در واقع آنها قابلیت حرکت را برای افرادی که نمی‌توانند از گزینه‌های فعلی استفاده کنند مانند افراد مسن، افراد معلول، کودکان خردسال و گروه‌هایی که در حال حاضر از وسایل الکترونیک استفاده نمی‌کنند را فراهم نمی کند. ما باید بپرسیم که چرا اسکوتر ها این کارها را نمی کنند و چه گزینه های دیگری برای جابجایی آنها مناسب است.
در حال حاضر هیچ درک روشنی از چرایی و چگونگی استفاده مردم از اسکوترهای الکترونیکی جدا از اصول اولیه وجود ندارد. پرفسور(Nitin Sawhney) می گوید: تکیه به داده های موجود درباره استفاده از اسکوترهای الکترونیکی یک نوع خوش بینی است. ما باید غنای داده‌هایی را که جمع‌آوری می‌کنیم گسترش دهیم. می‌توانیم مصاحبه و تحلیل کیفی درباره مواردی مانند کیفیت زندگی، داده‌های قوم‌نگاری، ادراکات و علایق مردم در این زمینه را انجام دهیم.
سمیرا دیباج بخشی از تیمی بود که در طول تابستان چنین داده‌هایی را جمع‌آوری می‌کرد تا چگونگی و چرایی استفاده از اسکوتر الکترونیکی را درک کند. آنها همچنین امیدوارند بدانند که چه زمانی از این دستگاه ها به جای سایر وسایل حمل و نقل استفاده می شود و همچنین اینکه چرا برخی از افراد استفاده از اسکوترهای الکترونیکی را متوقف می کنند یا اصلاً آنها را امتحان نمی کنند. دیباج توضیح می‌دهد: من سعی می‌کنم نه تنها فناوری، بلکه تغییر شکل متقابل فناوری و جامعه را نیز درک کنم که البته می‌تواند پیامدهای مثبت و منفی برای همان جامعه داشته باشد. ریشه این تفکر نیاز به توسعه رویکرد حل مسئله انسان محور بودن است.
میلوش ان. ملادنوویچ، استادیار مهندسی حمل و نقل می‌گوید: این یافته‌ها در نهایت باید به نفع همه کسانی باشد که در کنار هم باید تعامل بین فناوری و جامعه را مدیریت کنند. وی می‌گوید: در نهایت فناوری‌های نوظهور مانند اسکوترهای الکترونیکی مثل آینه‌ای برای جامعه هستند و چالش‌های ساختاری عمیق‌تری را که باید در بلندمدت با آنها روبرو شویم مانند بحران آب‌وهوایی و نابرابری اجتماعی نشان را می‌دهند.
شهروندان آینده:
برای اینکه همه این کارها انجام شود، حکمرانی خوب و فرآیندهای مشارکتی در مورد اسکوترهای الکترونیکی و حمل و نقل های کوچک باید وجود داشته باشد. همه مردم و گروه‌های آسیب‌دیده باید صدایشان شنیده شود و بتوانند به فرآیند تصمیم‌گیری و داده‌هایی که منجر به آن می‌شود دسترسی داشته باشند و آنها را درک کنند. اسکوترهای الکترونیکی بر افرادی که از آنها استفاده نمی کنند هم تأثیر می گذارد به عنوان مثال، اسکوترهای استفاده نشده در مسیرها یا پیاده روها در مسیر افراد با چالش های حرکتی قرار دارند و این گروه ها باید حرف هایشان شنیده شود.
شهر یک فضای مشترک است و طراحی آن باید نیازهای همه ساکنانش را تامین کند. شرکت‌های خصوصی اسکوترهای الکترونیکی را به منظره‌ای عادی تبدیل کرده‌اند اما بدون ورود و نظارت برنامه‌ریزان عمومی، گروه‌های مدافع و دیگرانی که مخالفند پس نتیجه آن سیستمی خواهد بود که به جای نیازهای عمومی، متناسب با خواسته‌های گروهی از مصرف‌کنندگان است. پرفسور(Nitin Sawhney) توضیح می‌دهد که اگر داده‌های اسکوترهای الکترونیکی به طور مسئولانه با شهرداری‌ها به اشتراک گذاشته شود همه سود خواهند برد. علیرغم کاستی‌های یک رویکرد صرفاً کمی، چنین داده‌هایی برای برنامه‌ریزان شهری ارزشمند است که به زندگی در شهرها کمک می‌کند.
داده‌های تحرک شهری می‌تواند به برنامه‌ریزی و مدل‌سازی شهری بهتر کمک کند. می‌تواند چیزهای بهتری در مورد الگوهای حرکت در شهر و نحوه طراحی مسیرهای حرکت شهری بگوید. می‌تواند امکان گفتگو در مورد آینده شهر را نیز فراهم کند. اسکوترهای الکترونیکی و فناوری‌های مشابه سوالاتی را مطرح میکنند، اینکه از چه داده‌هایی استفاده کنیم و چگونه آنها را مدیریت کنیم تا مسئولیت‌های مختلف و نحوه مشارکت گروه‌های مختلف در تصمیم‌گیری مشخص شود. دیباج می گوید: ما باید بسیاری از تعاملات و جزئیات پیچیده را درک کنیم تا واقعاً بفهمیم که چرا انسان ها به شیوه ای خاص رفتار میکنند. این تحقیق از من می‌خواهد که نه تنها به شیوه‌ای مفهومی و متفاوت فکر کنم، بلکه به روش‌های مختلف برای درک افراد نیز تکیه کنم. برای من، این تنها آغاز یک سفر طولانی در درک رفتار انسانی است.
انتهای پیام
عناوین مهم :
