ابن سینا مردی بود که می‌گفتند گمراه شده است!
الفباخبر - گروه سلامت : دیروز یکم شهریور را به مناسبت زادروز ابن سینا ، روز پزشک نامگذاری کرده اند؛ اما در واقع در ایران باستان هفته‌ای را برای تقدیر از پزشکان مد نظر داشتند! با الفباخبر همراه باشید تا علاوه بر این موضوع، با راز و رمزهای زندگی بوعلی سینا آشنا گردید.
دیروز یکم شهریور را به مناسبت زادروز ابن سینا ، روز پزشک نامگذاری کرده اند؛ اما در واقع در ایران باستان هفته‌ای را برای تقدیر از پزشکان مد نظر داشتند!
می‌توانید برای دانستن اطلاعات بیشتر درباره این موضوع به این لینک مراجعه کنید: https://b2n.ir/n52929
با الفباخبر همراه باشید تا علاوه بر این موضوع، با راز و رمزهای زندگی بوعلی سینا آشنا گردید؛ وی نام‌های گوناگونی دارد:
ابوعلی حسین بن عبدالله بن حسن بن علی بن سینا ، مشهور به ابوعلی سینا ، ابن سینا ، پورسینا و شیخ الرئیس !
وی در سال 359 زاده شد و در تیر 416 درگذشت. وی همه‌چیزدان، پزشک، ریاضی‌دان، اخترشناس، فیزیکدان، شیمی‌دان، جغرافی‌دان، زمین‌شناس، شاعر، منطق‌دان، فیلسوف، موسیقی‌دان و دولت‌مرد ایرانی بود.
گفتنی است ابن سینا از مشهورترین و تأثیرگذارترین فیلسوفان و دانشمندان ایران زمین و جهان است که به ویژه به دلیل آثارش در زمینه فلسفه و پزشکی اهمیت شایانی دارد.
آثار اصلی او دو دانشنامه علمی و فلسفی جامع به نام‌های کتاب شفا و دانشنامهٔ علائی، و همچنین القانون فی الطب که به اختصار قانون نام دارد، به عنوان یکی از معروفترین آثار تاریخ پزشکی است.
وی در کودکی نبوغ شایانی از خود بروز داد و در جوانی از جمله دانشمندان و پزشکان خاص دربار امیر نوح سامانی در بخارا بود. سپس با زوال سامانیان و نزدیک شدن خطر سپاه سلطان محمود غزنوی از بخارا به گرگانج خوارزم رفت و از آنجا به گرگان نزد امیران آل زیار پناه برد. سپس، در خدمت مجدالدوله رستم امیر آل بویه در ری رسید و پس از آن در همدان وزیر شمس‌الدوله دیلمی بود. پس از مرگ امیر، وی را زندانی کردند تا اینکه از آنجا گریخت و نزد علاء الدوله، حاکم اصفهان از آل کاکویه رفت و در خدمت او بود تا نهایتاً در همین منصب در سفر به همدان درگذشت.
در حوزه دانش منطق، ابن سینا با ابداع دو نظریه «قیاس اقترانی شرطی» و «موجهات زمانی» از منطق ارسطویی پا فراتر نهاد؛ در طرح نوینی از منطق موسوم به منطق سینوی را در تمدن اسلامی پی نهاد که پس از وی تا زمان خواجه نصیرالدین طوسی تکمیل گردید.
در حوزه فلسفه وی کوشید تا فلسفه مشائی را با دین سازگار سازد. در این جهت علاوه بر اثبات وجود خداوند بمثابه واجب الوجود فلسفی، به حل عقلی مسائلی از قبیل صدور کثرت از وحدت، علم خداوند به جزئیات، پیوند حادث و قدیم، رابطه ذات و صفات خدا پرداخت. در حوزه نفس نیز بحث تجرد و خلود را طرح می‌کند. وی معقول ثانی و اولی را تفکیک می‌کند و در موضوع شرور تقریر نوینی ارائه می‌دهد.
مسائلی که پورسینا در آن دوران مطرح می‌کند، مخالف نظرات فقهای اسلام بود و به جرم نوشته‌هایش بارها تکفیر شد! وی سال‌های زیادی از عمرش را در زندان گذراند و سال‌های بسیاری نیز در فرار و مخفی شدن از دست متعصبان مذهبی بود؛ با این حال دست از تحقیق و نگارش برنداشت.
فقها فرمان داده بودند که کتاب‌هایش را بر سرش بکوبند و ناسزا گفتن به این حکیم نام آور را صواب می‌دانستند! فراز و نشیب‌هایی که در پی تکفیر شدن بر ابن سینا تحمیل شد، سخت‌ترین و غم انگیز‌ترین دوران زندگی وی را رقم زد.
ابن غیلان فقیه هم عصر با ابن سینا بود که بسیار بر او حسادت می‌ورزید و باور داشت نوشته‌های ابن سینا موجب می‌شود مردم به دین پشت کنند؛ در حالی که ابوعلی سینا بارها دین را از خرافات جدا می‌کرد، دشمنانش مغرضانه به وی حمله می‌کردند.
ابن غیلان می‌گفت: شیخ الرئیس شخصی نجس به شمار می‌رود و علم و دانشش همه در پی فریب اذهان عمومی است! این شخص حسود باور داشت ک بهتر است ابن سینا را شیطان زمان بنامیم، چون راهش از حقیقت و حقانیت جداست و امت اسلام را به گمراهی خواهد کشاند!
پورسینا در حالی که فقهای زمان خود را یک عده نادان می‌نامید، آنان را حتی از درک سمبیلیک بودن مسائل دینی عاجز می‌دانست. وی کسانی را که از علم منطق و فلسفه بی بهره هستند، لایق دانستن الهیات نمی‌دانست و موضوعاتی نظیر اژدها شدن عصای حضرت موسی یا زنده شدن مردگان توسط عیسی را مسائلی نمادین برای درک حقیقتی دیگر می‌خواند؛ زمانی که شیخ الرئیس می‌گفت این مسائل در واقعیت رخ نداده و همه سمبلیک است، متعصبان آن زمان، بدون درک صحبت‌های وی، او را توهین کننده به مقدسات می‌خواندند و می‌گفتند اگر کسی تمام گناهان عالم را انجام بدهد، بهتر است تا کتب ابن سینا را بخواند و با مجازات شدیدتری از جانب خدا رو به رو گردد!
اربلی فقیه حکم کرد تا کسانی که نوشته‌های ابن سینا را می‌خواندند، تازیانه بزنند! ابن سینا تنها نبود؛ بیشتر دانشمندان ایران زمین که امروزه از آنها به عنوان دانشمندان ایرانی - اسلامی نام می‌برند، در زمان خود، سرنوشتی مشابه بوعلی سینا داشتند و کافر و گمراه خوانده می‌شدند.
بیشتر دستاوردهایی که امروزه آن را حاصل فرهنگ ایرانی - اسلامی می‌خوانند، حاصل همین افرادی است که در زمان گذشته به عنوان مرتد لقب می‌گرفتند.
ذبیح الله صفا می‌نویسد: متعصبان دو بار به اسلام ضربه می‌زنند؛ بار اول که خود را پیرو اسلام می‌دانند و بار دوم وقتی دانشمندان و هنرمندان بزرگ را تکفیر می‌کنند.
انتهای پیام
عناوین مهم :
