به گزارش الفباخبر ، محققان برای سفرهای خدمه مریخ به گزینه مختلف تولید انرژی را باهم مقایسه کردند: سلولهای خورشیدی و انرژی هستهای رآکتورهای شکاف کوچک. یکی از ملاحظات کلیدی در این مطالعه، مقدار وزن یا جرم قابل حمل اجزای مورد نیاز است، زیرا لوازمی که در ماموریتهای مریخ مورد استفاده قرار میگیرند، باید بهینهترین وزن را داشته باشند. نتایج این مطالعه که در « Frontiers in Astronomy and Space Sciences» به چاپ رسید، نشان میدهد وابسته به موقعیت جغرافیایی روی سطح سیاره سرخ و شرایط آب و هوایی، روشهای دستیابی به انرژی در مریخ متفاوت خواهد بود.
«آنتونی آبل» محقق دپارتمان مهندسی شیمی دانشگاه «برکلی» و یکی از نویسندگان این مطالعه میگوید: «برای تولید برق در مریخ، موقعیت کاوشگر در سطح سیاره عامل تعیین کننده است. اگر به خط استوا نزدیک باشد، استفاده از انرژی خورشیدی توصیه میشود و اگر به قطبها نزدیک باشد، بهتر است از انرژی هستهای استفاده شود.»
درحالیکه یک دستگاه شکافت هستهای کوچک بدون توجه به موقعیت به تولید برق در مریخ میپردازد، داستان برای سلولهای خورشیدی متفاوت است و حساسیت شدیدی به محل قرارگیری دارد. یک آرایه سلول خورشیدی در استوای مریخ 8.3 تن وزن دارد. از سوی دیگر، رآکتور هستهای در همین منطقه 9.5 تن وزن دارد. اما همانطور که نور خوشید با فاصله از استوا کاهش مییابد، کاوشگران باید یک آرایه خورشیدی دیگر با وزن 22 تن در قطب مریخ نیز قرار دهند. کاشفان آینده قطعا مایل به بازدید از قطبها هستند زیرا این مناطق احتمالا دارای یخ هستند.
نکته حائز اهمیت این تحقیق این است که برای تولید برق در مریخ، میتوان کارایی انرژی هستهای و انرژی خورشیدی را به صورت ایدهآلی برابر دانست.
دانشمندان عقیده دارند از میزان انرژی اضافی تولید شده در مریخ میتوان برای تقسیم مولکولهای آب به هیدروژن و اکسیژن استفاده کرد. سپس میتوان با استفاده از یک سلول سوختی انرژی ذخیره شده در این گازها را مجددا به برق تبدیل کرد.
آبل گفت: «درحالیکه سیستمهای مورد مطالعه ما برای ماموریتهایی با شش نفر خدمه با 480 روز ماموریت کارآیی دارند، برای ماموریتهای با کلونیهای بزرگتر اوضاع متفاوت خواهد بود. شاید انرژی خورشیدی در این شرایط دیگر پاسخگو نباشد و مجبور باشیم به دنبال روشهای دیگری برای تولید برق در مریخ بگردیم.»
انتهای پیام