آلودگی هوا چه بر سر کویت آورد؟
الفباخبر - گروه انرژی: کویت دارای بالاترین سرانه انتشار دی اکسید کربن در جهان است و ایده کنار گذاشتن خودروهایشان برای اکثر ساکنان کشوری که بنزین ارزان‌تر از کوکاکولا است و شهرها برای اتومبیل طراحی شده‌اند کاملاً غریبه است.
به گزارش الفباخبر ، گرمایش جهانی رکوردهای دمایی جدیدی را در سراسر جهان شکسته است، در این میان کویت -یکی از گرم‌ترین کشورهای روی کره زمین- به سرعت غیر قابل سکونت می‌شود. سال گذشته، برای اولین بار، کویت به ۵۰ درجه سانتیگراد رسید.
آن طور که بلومبرگ گزارش داده، بر اساس گزارش اداره عمومی محیط زیست کویت، بخش‌هایی از این کشور از سال ۲۰۷۱ تا ۲۱۰۰ به اندازه ۴٫۵ درجه سانتیگراد بیشتر از میانگین گرم و این اتفاق باعث می‌شود مناطق وسیعی از این کشور غیرقابل سکونت شود.
کشورهایی مانند بنگلادش و برزیل در تلاش برای ایجاد تعادل بین چالش‌های زیست‌محیطی با ازدیاد جمعیت و فقر گسترده هستند. اما کویت چهارمین صادرکننده نفت اوپک است، سومین صندوق ثروت دولتی بزرگ جهان با بیش از ۴٫۵ میلیون نفر جمعیت را دارد. بنابراین در کویت کمبود منابع و سرمایه مانعی برای برنامه‌ریزی در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای نیست، بلکه انفعال سیاسی نقش اساسی را در این میان ایفا می‌کند.
حتی همسایگان کویت که به صادرات نفت خام نیز وابسته هستند، متعهد شده‌اند که اقدامات اقلیمی گسترده‌تری انجام دهند. عربستان سعودی سال گذشته اعلام کرد که تا سال ۲۰۶۰ رسیدن به انتشار خالص صفر را هدف قرار خواهد داد. امارات متحده عربی نیز برای سال ۲۰۵۰ هدف‌گذاری کرده است. اگرچه این دو کشور همچنان جز بزرگترین تولیدکنندگان سوخت‌های فسیلی هستند، اما هر دو می‌گویند که در تلاش برای تنوع بخشیدن به اقتصاد خود و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر هستند.
در مقابل، کویت در نشست COP26 در نوامبر متعهد شد که انتشار گازهای گلخانه‌ای را تا سال ۲۰۳۵ به میزان ۷٫۴ درصد کاهش دهد، هدفی که بسیار کمتر از کاهش ۴۵ درصدی مورد نیاز برای دستیابی به هدف توافق پاریس برای محدود کردن گرمایش جهانی به ۱٫۵ درجه سانتیگراد تا سال ۲۰۳۰ است.
شیخ عبدالله الاحمد الصباح، رئیس EPA، به COP26 گفت که کشورش مایل است از طرح‌های بین‌المللی برای تثبیت اقلیم حمایت کند. کویت همچنین متعهد شد تا اواسط قرن یک استراتژی ملی کاهش کربن را اتخاذ کند، اما نگفته است که این شامل چه مواردی می‌شود و شواهد کمی از اقدام در این زمینه وجود دارد.
جاسم العوضی یک جوان کویتی است که نگران آینده کشورش است. این بانکدار سابق ۳۲ ساله شغل خود را رها کرد تا به دنبال تغییری باشد که کارشناسان معتقدند می‌تواند کلید کویت برای مقابله با گرمایش جهانی باشد. هدف او این است که کویتی‌ها از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنند. امروزه حمل و نقل عمومی این کشور فقط از اتوبوس‌هایی تشکیل شده است که عمدتاً توسط کارگران مهاجر با مشاغل کم درآمد استفاده می‌شود که چاره‌ای جز تحمل گرما ندارند.
کویت دارای بالاترین سرانه انتشار دی اکسید کربن در جهان است و ایده کنار گذاشتن خودروهایشان برای اکثر ساکنان کشوری که بنزین ارزان‌تر از کوکاکولا است و شهرها برای اتومبیل طراحی شده اند کاملاً غریبه است.
مدرسه اقتصاد لندن، در یک نظرسنجی دریافت که ساکنان مسن‌تر کویت همچنان نسبت به فوریت اقدام برای حفاظت از محیط زیست شک دارند و برخی آن را توطئه‌ای برای تضعیف اقتصادهای خلیج فارس می‌دانند. در یک نظرسنحی عمومی، همه افراد بالای ۵۰ سال با طرح‌هایی برای ساخت شبکه مترو مانند شبکه‌هایی که قبلاً در ریاض و دبی فعال بودند، مخالفت کردند. بخش‌های خصوصی نیز تغییرات آب و هوایی را مشکلی می‌دانند که برای حل آن نیاز به رهبری دولت دارند.
العواضی گفت: «وقتی به شرکت‌ها می‌گویم بیایید کاری انجام دهید، می‌گویند این کار آنها نیست. آنها به من این حس را می‌دهند که من تنها کسی هستم که با حمل و نقل مشکل دارم.»
این مشکل به این دلیل است که بیشتر کویتی‌ها و ساکنان ثروتمند در برابر تأثیرات افزایش دما محافظت می‌شوند. خانه‌ها، مراکز خرید و ماشین‌ها دارای تهویه مطبوع هستند و اغلب تابستان‌ها را در اروپا می‌گذرانند. با این حال، وابستگی شدید به سیستم‌های خنک‌کننده نیز استفاده از سوخت‌های فسیلی را افزایش می‌دهد و منجر به افزایش بیشتر دما می‌شود.
وضعیت برای کسانی که نمی‌توانند از گرما فرار کنند، به ویژه کارگران کشورهای در حال توسعه، بسیار بدتر است. اگرچه دولت کار در فضای باز را در گرم‌ترین ماه‌های تابستان ممنوع می‌کند، کارگران مهاجر اغلب در زیر نور خورشید در حال کار هستند. مطالعه‌ای که سال گذشته در Science Direct منتشر شد، نشان داد که در روزهای بسیار گرم، تعداد کلی مرگ و میر برای غیر کویتی‌ها سه برابر می‌شود.
طبق گزارش رتبه‌بندی فیچ، تغییرات دما در دهه‌های ۲۰۴۰ و ۲۰۵۰ تأثیر منفی فزاینده‌ای بر کویت خواهد داشت. با این حال، با وجود خطرات فزاینده، نزاع بین پارلمان منتخب خلیج فارس و دولت منصوب شده توسط خانواده حاکم، انجام اصلاحات در خصوص تغییرات آب و هوایی را دشوار کرده است.
تاکنون، پیشرفت کمی در برنامه‌های تامین ۱۵ درصد برق کویت از منابع تجدیدپذیر تا سال ۲۰۳۰ حاصل شده است. نفت در این کشور به قدری فراوان است که برای تولید برق و همچنین سوخت دو میلیون خودرو در جاده‌ها سوزانده می‌شود. برخی از نیروگاه‌ها نیز به گاز روی آورده‌اند که سوخت فسیلی نسبتاً تمیزتری است. اما احتمال نشت متان، یک گاز گلخانه‌ای قدرتمند، از این نیروگاه‌ها بالاست.
خالد مهدی، دبیرکل شورای عالی برنامه‌ریزی و توسعه کویت گفت که طرح‌های دولت با سیاست‌های بین‌المللی همسو است. او گفت: «ما به وضوح نقش‌ها و مسئولیت‌ها و همه چالش‌های کشور را شناسایی می‌کنیم، هر چند باید اعتراف کرد که پیاده‌سازی این طرح یک موضوع چالش‌برانگیز است.»
گروه حامی او کمپینی برای طراحی ایستگاه‌های اتوبوس نوین برای محافظت در برابر آفتاب راه‌اندازی کرده‌اند. بانک ملی کویت، بزرگترین وام دهنده کشور، اخیراً از ایستگاه اتوبوسی که توسط سه فارغ‌التحصیل زن طراحی شده بود حمایت مالی کرد.
العواضی، امیدوار است استفاده کویتی‌ها از اتوبوس تقاضا برای بهبود خدمات را افزایش دهد، او همچنین گفته است: «فکر می‌کنم بالاخره در حال پیشرفت هستیم. اما این موضوع باید توسط دولت حمایت شود.»
انتهای پیام
عناوین مهم :
