آیا تمام موجودات سایبورگ می‌شوند؟
الفباخبر - گروه دانش و فناوری: احتمالاً در فیلم‌های علمی تخیلی ، انسانهای معلول را که با اجزای ربوتیک پیوند یافته اند ، دیده اید. خوشبختانه سایبورگ شدن دیگر یک موضوع علمی است ، نه تخیلی !
به گزارش الفباخبر طی اقدامات اخیر ایلان ماسک ، علاوه بر انسانها چند حیوان آسیب دیده با سایبورگ شدن ترمیم شده اند.
سایبورگ یک نمونه از سایبرنتیک و ارگانیسم به شمار می‌رود ؛ موجودی است که دارای هر دو قسمت ارگانیک و بیومکاترونیک بدن است. این اصطلاح در سال 1960 توسط مانفرد کلینز و ناتان اس. کلاین ابداع شد.
تفاوت سایبورگ با ربات چیست؟
فرایند سایبرنتیک در مورد ارگانیسمی اعمال می‌شود که به دلیل ادغام برخی از اجزای مصنوعی یا فناوری که به نوعی بازخورد متکی است، عملکرد یا توانایی‌های خود را افزایش داده و همچنین معلولیت‌ها و مشکلات حرکتی را رفع کرده ؛ در حالی که سایبورگ‌ها معمولاً به عنوان پستانداران از جمله انسان در نظر گرفته می‌شوند، ممکن است هر نوع موجودی باشند ؛ اما ربات‌ها از ابتدا با اجزای غیر آلی و در واقع غیر زنده ساخته می‌شوند و به هیچ عنوان ویژگی‌های موجود زنده از جمله قابلیت ترمیم بافتی و تولید مثل را ندارند.
به گفته دونا هاراوی ، از زمانی که ماشینها و تکنولوژی وجود داشته اند، رابطه عشق و نفرت بین آنها و بشریت نیز وجود داشته است. هاراوی در خط مقدم این امر قرار دارد و ارتباط انسان و فناوری را تشریح می‌کند. او مانیفست سایبورگ را نوشته است که خلاصه‌ای از دیدگاه‌های او درباره سایبورگ‌ها و مسیری است که بشریت به سمت آن مفهوم می‌رود.
در عصر و عصر مدرن، بشریت آنقدر با فناوری در هم تنیده شده است که به سختی می‌توان گفت خطی که آنها را از هم جدا می‌کند کجاست. این امر به ویژه در پزشکی با تغییراتی که اکنون می‌توانیم با علم و فناوری مدرن انجام دهیم، آشکار است. همانطور که انسانها به عنوان یک جامعه پیشرفت می‌کنند، هاراوی توضیح می‌دهد که چگونه تمام مرزهای بین انسان، حیوانات و فناوری شکسته شده است. این نقض منجر به پیچیدگی‌های بیشتر می‌شود.
هر مکانی که به چشم می‌خورد نوعی فناوری وجود دارد که انسان به آن نیاز دارد. علم و فناوری آنقدر پیشرفت کرده اند که ما برای هر کار کوچکی در زندگی خود به آنها تکیه می‌کنیم ؛ در واقع تا حدودی عصر سایبورگ در ما وجود دارد ؛ همانطور که دنیای هاراوی پر از این شبکه‌های درهم تنیده از انسانها و ماشینها است، بدن ما به خودی خود شبکه‌ای است ؛ از غذا تغذیه می‌گردد، از طریق داروها زنده نگه داشته می‌شود و از طریق روشهای پزشکی تغییر می‌یابد.
هاراوی معتقد است که برای زنده ماندن باید از ماهیت پیچیده فناورانه دور شویم ؛ زیرا ربات‌ها در آینده به انسانها برای مقاصد خود ضربه می‌زنند. این مقاله را می‌توان از دریچه فمینیستی نیز مشاهده کرد. در طول تاریخ، همیشه به زنان گفته شده که ضعیف، مطیع و بیش از حد احساساتی هستند. اما، اگر همانطور که هاراوی می‌گوید "سایبورگ هستیم" ؛ همه ما می‌توانیم بازسازی و بهبود پیدا کنیم. این توانایی وجود دارد که هویت خود را همانطور که دوست دارید بسازید.
ما و تمام موجودات زنده قابلیت سایبورگ شدن داریم ؛ این پدیده که نقاط مختلف بدن را به وسیله تکنولوژی‌های موجود ترمیم کنیم، چیز عجیبی نیست و در آینده شاهد بهره گیری از این روش در پزشکی خواهیم بود.
انتهای پیام
عناوین مهم :
