الفباخبر- گروه سیاسی - در شرایطی که روند مذاکرات وین به کندی و با مجموعهای از اخبار ضد و نقیض در حال طی شدن است، مردم در ایران، چشمی به نتیجه مذاکرات دارند و چشمی به حفظ زندگی نیمبندی که طی سالیان برای خود ساختهاند. نبض مذاکرات در وین میزند و ملتی منتظر، اینجا در ایران گاهی تب می کنند و گاهی سردی شان می شود از حجم بیخبری و اضطراب و تنش. این مذاکرات را چه بخواهیم و چه نخواهیم، به جز دولتها، ملتهایی هم دارند با جدیت دنبال میکنند و ملت ایران پیشقراول این ملتهاست که نتیجه مذاکرات، ربط مستقیمی به وضع زندگی و سرنوشتاش دارد.
به این بهانه سراغ از «وحید هروآبادی» گرفتهایم؛ روحانی جوان سرشناسی که چندسالی است فعالیتهای گستردهای را در شبکههای اجتماعی سامان داده و درباره موضوعات مختلف مینویسد. این گپ و گفت با او به دو دلیل صورت گرفته است؛ نخست آنکه آقای هروآبادی، از جمله چهرههای فعال رسانهای و صاحب نظر در زمینه سیاست و دیپلماسی دولتها در چند سال اخیر است و دیگر آنکه، تعامل زیادی با طیف نسبتا گستردهای از مخاطبان در رسانههای مجازی دارد و خواست و رویکردهای افکار عمومی را می شناسد.
در ادامه مشروح گفت و گوی الفباخبر با حجتالاسلام وحید هروآبادی را میخوانید:
-شما از چهرههای فعال شبکههای اجتماعی مجازی هستید، به نظرتان در حال حاضر کاربران این شبکه ها مذاکرات را چگونه ارزیابی میکنند؟
کاربران چند دسته شدهاند و دست کم بازخوردهایی که بین مخاطبان من وجود دارد، منفی است، زیرا اطلاعات دقیق از مطالبات ایران و مواضع کشورهای اروپایی منتشر نمیشود، با توجه به سابقهای که کنشگران ما از وضعیت مذاکرات و تیم مذاکره کننده سراغ دارند، بازخوردها چندان مثبت ارزیابی نمیشود.
- خود شما روند مذاکرات را چگونه ارزیابی میکنید؟
من هم نگاهی مانند بقیه دارم. مطمئن باشید در این یک هفتهای که تیمهای مذاکره کننده برای مشورت به پایتختهای خود بازگشتند، سران کشورهای مذاکره کننده و حتی اسرائیل و عربستان قاعدتا در جریان جزئیات مذاکرات قرار گرفتهاند، اما ما در ایران بیاطلاع هستیم و نمیدانیم مذاکرات واقعا چگونه انجام میشود. ضمن این که علی باقری، رئیس تیم مذاکره کننده اعلام کرد که باید سیاستهای دولت جدید ایران لحاظ شود، این به معنای این است که اگر عقب نشینی نیز از طرف ایران وجود داشت، رسانهای نشود. مجموع این موارد باعث شده تا اطلاع دقیقی از این که مذاکرات به کدام سمت میرود، نداشته باشیم و صرفا بر اساس سوابق آن پارادایمهای کلی کشور یک جمعبندی داشته باشیم که به نظر من مذاکرات زمانبر خواهد بود و به درازا میکشد.
- رفتار تیم مذاکره کننده و دولت جدید را چگونه بررسی میکنید؟ آیا آنها راه درستی را طی میکنند؟
مساله این است که اصلا هیچ شناختی از تیم مذاکره کننده وجود ندارد، گفته میشود که چهل نفر هستند، در حالی که به غیر از باقری بقیه شناخته شده نیستند و ما حداقل چهار نفر از آنها را نمیشناسیم و نمیدانیم که چه کسانی هستند. طبیعی است وقتی که اطلاعات دقیقی از سیاستگذاریهای دولت وجود ندارد، نمیتوان جمعبندی صحیحی ارائه کرد. آقای امیرعبداللهیان نیز سفری به قم و دیدار با مراجع داشتند، احساس میکنم این نوع کنشها برای زمانی است که نظام میخواهد تصمیم جدی بگیرد، این اتفاق در زمان قدرتگیری طالبان نیز رخ داد و با سفر سردار قاآنی، فرمانده سپاه قدس به قم و دیدار با مراجع دیگر مخالفتی از مراجع نسبت به طالبان شنیده نشد.
در حال حاضر نیز همزمان با مذاکرات، وزیر خارجه با مراجع دیدار کرده و آنها بر مذاکره و گفتوگو تأکید کردهاند و مخالفتی در این رابطه نداشتهاند. این جهتگیریها منعکس کننده گزارشی است که امیرعبداللهیان به مراجع تقلید ارائه کرده است. اما این مسئله که ایران چقدر از مواضعاش عقبنشینی کند و یا اروپاییها چقدر امتیاز بدهند، نیاز به گذشت زمان دارد تا مشخص شود.
از طرفی اگر دقت کنید آقای رئیسی مدام در حال تکرار یکسری کلیدواژهها است، این نشان میدهد، دولت اختیارات گستردهای در تصمیم گیری ندارد، زیرا وقتی اختیارات گسترده باشد، نظریات، مباحث و موضوعات جدید مطرح میشود. صحبتهای تکراری و بازخوردهای رئیسی نشان میدهد که چندان در جریان و تعامل با امور قرار ندارد. به هر حال باید دانست که مذاکرات مستقیم توسط رهبری دنبال میشود و صد درصد به این موضوع اعتقاد دارم.
-به نظر شما با توجه به فضای اصولگرایی حاکم و مخالفتهای سابق این جناح با برجام، آنها به دنبال برگ برنده جدیدی در مذاکرات برای اقناع افکار عمومی هستند؟ به هر حال آنها متن برجام را در مجلس آتش زدند...
اصولگرایان مبانی مشخصی برای تصمیم گیری ندارند، وقتی از مبانی سیاسی و اقتصادی آنها پرسش میشود، میگویند هر چه رهبری تصمیم گیرند. حتما زمانی که آنها در چارچوب جمهوری اسلامی فعالیت میکنند، نظر رهبری مهم است ولی این که آنها هیچ موضع ندارند، عجیب است.
-شما به کلیدواژههایی که اقای رئیسی مدام تکرار میکنند، اشاره کردید، یکی از این موارد این است که میگویند ما اقتصاد کشور را به مذاکرات گره نمیزنیم، آیا واقعا اینطور است؟ به هر حال داریم می بینیم که دولت بخواهد یا نخواهد همه چیز به مذاکرات گره خورده است...
آن چیزی که در بیش از این صد روز از عملکرد دولت مشخص شده، افزایش قیمتها بوده، در خصوص تزریق واکسن نیز نمیتوان گفت که رئیسی تلفن زده و واکسن فرستاده شده، این خریدها و پشتیبانیها از دولت قبل انجام شده است. صرفا کار ایشان انجام سفرهای استانی بوده، اولین سفر استانی رئیسی بعد از گذشت چند ماه باید آثار خود را نشان میداد. مطمئن باشید اگر نتایج مثبتی وجود داشت، آقایان در رسانههای خود در بوق و کرنا میکردند، چنان که شما الان به جای مذاکرات مجبور بودید از من در خصوص عملکرد دولت سوال کنید. مسئله ثبات اقتصادی یک کشور غیرقابل انکار است، حتما معیشت و اقتصاد ما مستقیم در تعامل با کشورهای جهان مخصوصا کشورهای قدرتمند است و تجربه این سالها این موضوع را ثابت میکند.
با شرایط تحریمهای فعلی، حتی اگر فضای مثبتی از مذاکرات استشمام شود، به نظرم همچنان بالارفتن قیمت ارزهای محوری، کاهش ارزش پول ملی و به تبع آن، کاهش واردات را خواهیم داشت که به کاهش تولید داخلی منجر میشود، افت تولید این بار تفاوت اساسی با دورههای قبلی خواهد داشت و با توجه به شرایط خشکسالی، بر تمام طبقات اثرگذار است، زیرا کالاهای اساسی هدف گرفته خواهد شد.
- شما مدام در تعامل با مردم هستید، فکر می کنید مردم چه نگاهی به نتیجه مذاکرات دارند؟
این صفهایی که حد فاصل سفارت آلمان تا میدان فردوسی مشاهده میشود، کاملا گویاست که مردم سعی دارند ارزش پول خود را با تبدیل حفظ کنند، به هر حال تمام سرمایه و دستاوردشان از زندگی است. به نظر میرسد در پس این تلاشی که جامعه در حال انجام آن است، یک بیاعتنایی وجود دارد، زیرا جامعه ایرانی به این جمعبندی رسیده که کشورهای غربی قدرتمند مانند همین 1+4 نه تنها عزمی برای تغییر عمیق ندارند، بلکه سیاست آنها تغییر رفتار نیز نیست و سیاست آنها ضعیف نگه داشتن دولت و حاکمیت جمهوری اسلامی ایران است. در چنین شرایطی دیگر برای مردم تفاوتی ندارد. آنها بارها وضعیت مدیریت و تصمیم گیری دولتمردان خود را دیده اند.این حس بیاعتنایی حتی در فضای مجازی نیز وجود دارد، مذاکرات در شبکههای اجتماعی در صدر اخبار و یا هشتگهای مهم نیست و این رویکرد میان جریان منتقد و ارزشی یکسان است.
- به عنوان نماینده طیفی از افکار عمومی، خواسته شما از تیم مذاکره کننده چیست؟
مذاکره کنندگان اگر قصد دارند مذاکرات را بر اساس منافع ملت ایران جلو ببرند، یک راه بیشتر ندارند و آن ایجاد شفافیت کامل است. نمیشود در شرایطی که تمام نهادهای امنیتی و جاسوسی دنیا از مطالبات ایران آگاه هستند، مردم ایران بیخبر باشند، اگر بناست سرنوشت اجتماعی ما رقم بخورد، ما باید تصمیم بگیریم و در جریان باشیم.
-دلیل این پنهانکاریها چیست؟ ما پیشتر نیز مواردی از پهانکاری در مذاکرات با طرفهای خارجی را دیده ایم،نمونه اش هم پنهانکاری بر سر قرارداد 25 ساله با چین که دولت قبل اعلام کرد طرف خارجی خواسته پنهان بماند!
به غیر از خلق و خویی که سیستم دارد تا همه چیز را پنهان کند، علت بنیادین این است که یک طبقه خود را صاحب امتیاز و حق میدانند که برای جامعه تصمیم گیرند. ضمن این که توجیهات و بهانههای امنیتی نیز وجود دارد در حالی که مردم باید در جریان سرنوشت اجتماعی خود باشند، در چنین حالتی حتی اگر مذاکرات شکست بخورد و شرایط اجتماعی و اقتصادی بیش از این فشرده شود، جامعه از دولت حمایت میکند، اما زمانی که مردم محروم شوند، بعدها به دولت میگویند، خودتان رفتید و مذاکره کردید و حالا نیز اداره کنید. بنابراین مهمترین گام در این رابطه شفافیت است.
خبرنگار: فاطمه جوادی
انتهای پیام