کرونا جایگاه ویژه و برتر پرستاران را به همگان شناساند، در این شرایط که مردم از در کنار عزیزان خود بودن هراس دارند، پرستاران بر بستر بیماران حاضر شده و از آنها مراقبت می کنند و در شرایط سخت و پر استرس به آنها دلداری می دهند و سعی در تسلی خاطر دادن به بیماران و خانواده آنها دارند. در این میان پرستارانی هستند که با ذوق و هنرشان موجب دلگرمی بیماران میشوند.
فروغ احمدی پرستار بیمارستان الزهرا یکی از این پرستان خوش ذوق است که هر شب از پشت میکروفن پیج اورژانس برای بیماران شعر و دعا می خواند و طلب آرامش و شفا از خداوند میکند.
در این راستا خبرنگار اجتماعی الفباخبر گفتوگویی با وی داشته که در ادامه میخوانید.
زهره احمدی که فروغ صدایش می زنند متولد ۱۳۷۰ در شهرکرد است و پس از فارغ التحصیل شدن در رشته پرستاری، مشغول به خدمت به بیمار شده است و اکنون ۸ سال سابقه کار دارد.
الفباخبر: چه شد که به بیمارستان الزهرا آمدید؟
برای معالجه مادرم که به بیماری (سرطان)دچار شده بود از شهرکرد، راهی اصفهان شدم و جذب محیط بیمارستان الزهرا شدم و تصمیم گرفتم در اورژانس بیمارستان الزهرا مشغول به کار شوم. در حال حاضر۴ سال که در بخش اورژانس بیمارستان الزهرا خدمت رسانی میکنم.
الفباخبر: چه شد که به فکر شعرخوانی در بیمارستان افتادید؟
شب ها وقتی که می دیدم از پشت پیج پزشک یا پرستاری فراخوانده می شود و به یک شب خوش گفتن بسنده میشود، تصمیم گرفتم در محیطی که همه با رنج و درد دست به گریبانند، با شعرخوانی و دعا مرهمی برای بیماران و پرستاران باشم.
در ابتدا که تصمیم گرفتم این کار را انجام دهم مردد بودم. اما بازخورد بیماران و همکاران چنان مثبت بود که انگیزه مرا برای شعرخوانی و دعاگویی مضاعف کرد. همین چندشب گذشته، وقتی شعر خواندم چندنفر از همراهان بیماران درگیر با کرونا سمت من آمدند و اشک ریزان می خواستند مرا به آغوش بکشند که هیجان زده شدم و خدا را شکر کردم که توانستم از آلام این بیماران بکاهم.
اورژانس بیمارستان الزهرا شبهای شلوغی را میگذراند و صدا به صدا نمیرسد. اما زمانی که از خداوند طلب شفا برای بیماران با زبان شعر میشوم، بیماران سرشار از احساس امید میشوند و این بازخورد مثبت را به من و همکارانم منتقل میکنند.
الفباخبر: از روزهای کرونایی و شرایط پرستاران برای ما بگویید.
بحران کرونا باعث شد روزهای سخت و طاقت فرسایی را پشت سر می گذرانیم. بارها از شدت خستگی و دیدن مرگ بیماران، دلمان گرفته است. اینکه هر روز شاهد مرگ بیماران باشیم، طاقتمان را طاق کرده است و این شعرخوانی هایم به همکاران انگیزه داده تا توان خود را هرچه بیشتر در خدمت به مردم به کار بگیرند.
روزهای سختی را پشت سر میگذرانیم و با صحنههای غم انگیز بسیاری مواجه هستیم. اجازه دهید آخرین خاطره تلخم را با به شما بگویم . مریضی جوان بدون سابقه بیماری، مبتلا به کرونا از آباده شیراز به بیمارستان الزهرا اعزام شده بود که تحت تاثیر این بیماری کرونا، بینایی خود را از دست داده بود و با فوت این بیمار بسیار غمگین شدم. پرستاران با فوت یک بیمار اوج سختی را تحمل می کنند.
الفباخبر: شعرهایی که پیج میکنید را خودتان میگویید؟
شعری که در شبکههای اجتماعی از من منتشر شده است ،از همکار پرستارم مرتضی مرادپور است که در بیمارستان مسیح دانشوری پرستاری میکند.
سعی می کنم شعرها و دعای سریع الاجابه را انتخاب کنم که به بیماران امید و به همکارانم آرامش دهد. وقتی که حالم به خاطر بیماری مادرم خوب نبود با خواندن این شعرها و دعاها بهتر میشدم و سعی می کردم دیگران را هم سهیم کنم.
الفباخبر: چه در خواستی که از مردم در این بحران کرونا دارید؟
دو سالی می شود که درگیر ویروس کرونا هستیم و بارها شاهد این بودیم که مردم به رعایت دستورالعمل های بهداشتی تشویق شدند اما متاسفانه سریع فراموش کردند . از مردم می خواهم که به خاطر سلامتی عزیزانشان، دستورالعملهای بهداشتی را رعایت کنند؛ چراکه تحمل مرگ و میر و درد و رنج مردم انرژی ما را هم گرفته است و امیدواریم با همدلی و همکاری مردم بتوانیم از این بحران طاقت فرسا عبور کنیم و آرامش را به جامعه هدیه دهیم.
پرستار بودن تا پرستاری کردن از بیماران یک دنیا راه است. راهی که با نگاهش به آن معنا داده و به آن عظمت بخشیده است. در این بحران وانفسای کرونا علاوه بر مراقبت از خودمان مراقب پرستاران کشورمو
انتهای پیام