اختصاصی الفباخبر؛
رسانه‌ها برای مسئولین کشوری تعیین تکلیف نکنند
الفباخبر - گروه سیاسی/ یادداشت: قدیم‌ترها زمانی که اسم روزنامه کیهان به عنوان منبع خبری به گوشمان می‌رسید، بدون تردید هرگونه اطلاعاتی را چشم بسته می‌پذیرفتیم. ولی حالا نسل‌های جوان‌تر اصحاب رسانه و عموم مردم جامعه قشر روشنفکر به خوبی آگاهند که قلب روزنامه کیهان همچون گذشته نمی تپد.
به گزارش الفباخبر، یگانه بختیاری نوشت: قدیم‌ترها زمانی که اسم روزنامه کیهان به عنوان منبع خبری به گوشمان می‌رسید، بدون تردید هرگونه اطلاعاتی را چشم بسته می‌پذیرفتیم. ولی حالا نسل‌های جوان‌تر اصحاب رسانه و عموم مردم جامعه قشر روشنفکر به خوبی آگاهند که قلب روزنامه کیهان همچون گذشته نمی‌تپد. این یادداشت به بهانه تلنگری به کیهان در خصوص یادداشت جدیدش است. متن یادداشت به شرح ذیل است:
«کیهان نوشت: اکنون، دوره روحانی به سر آمده و چهره‌ای سکاندار ریاست دولت جمهوری اسلامی ایران شده که گزارشگر سی‌ان‌ان درباره او می‌گوید «رئیسی، مقابل آمریکا عقب‌نشینی نمی‌کند و امتیاز دیگری نخواهد داد».
او در دو سال ریاست قوه قضائییه، امید مردم را افزایش داد و اکنون امیدواری بیشتری نسبت به گره‌گشایی‌اش در جایگاه ریاست‌جمهوری احساس می‌شود چنین امیدی می‌تواند به بسیج ملی اراده‌ها و ظرفیت‌ها منتهی شود و بنابراین، دشمن را دستپاچه می‌کند. آنها نمی‌توانند همزمان مسیر دعوت به تعامل و تشدید شیطنت را ادامه دهند.
می‌دانند که جمهوری اسلامی پس از شش سال تجربه تلخ، تعلق‌خاطری به برجام ندارد و برجام در مقابل روند پیشرفت ایران چه قدر دست و پاگیر بوده است. یا باید تعامل برابر را بپذیرند و تحریم‌ها را به شکل جدی و تضمین شده و قابل راستی‌آزمایی لغو کنند، یا اینکه مرتکب خصومت و شیطنت شوند. دیگر نمی‌توانند گزینه دوم را ابزار مذاکره و امتیازطلبی جدید قرار دهند.»
حال حرف حساب مردم کشور چیست؟
هشت سال مسئولیت ریاست‌جمهوری روحانی با همه فرازوفرود‌ها به پایان رسید. روحانی با انتخاب اکثر آرا عموم مردم کشور به ریاست رسیده بود.
روحانی به خوبی می دانست که اسم دولت خود را باید تدبیر و امید بگذارد. زیرا مردم کشور او را امید آخر می‌دانستند. اما متاسفانه امید اکثریت ناامید شد و نوبت به ریاست ابراهیم رییسی رسیده است. حال کسانی که به رییسی رأی دادند او را به چشم ابراهیم بت شکن مشاهده می کنند.
خیلی‌ها از تفرقه افکنی و ایجاد دودستگی میان مردم سود کسب کردند و عده ای هم نان را به نرخ روز خوردند. اما در واقعیت بازنده اصلی مردم بودند.
مردمی که دیگر حتی توان تامین مواد غذایی روزانه خود را ندارند و سفره‌های آنها خالی تراز گذشته است. از اصل مطلب دور نشویم.
کیهان عزیز لطفا از زبان ملت ایران سخن نگویید و پیشاپیش برای رییس جمهور منتخب مردم که اخرین گزینه امیدشان است، تعیین تکلیف نکنید.
هر رسانه‌ای می‌تواند در خصوص موضوعات مختلف کشوری نقد و پیشنهاد داشته باشد، اما تعیین تکلیف کردن برای مسئولین کشوری در حوزه وظایف رسانه‌ها اعم از چاپی و مجازی نیست. رییس جمهور منتخب مردم نیز در این خصوص بیان کرده است که؛ در خصوص برجام هر عملی که به صلاح مردم باشد انجام می شود.
جمهوری اسلامی پس از شش سال تجربه تلخ، تعلق‌خاطری به برجام ندارد؟! این حرف نادرست است. بر شیطنت و بدعهدی آمریکا شکی نیست. اما در داخل کشور نیز خیلی از مسئولین در این مسیر سنگ اندازی کردند.
برجام در ۲۳ تیرماه ۱۳۹۴ میان ایران و کشورهای گروه ۱+۵ تحت عنوان "برنامه جامع اقدام مشترک" مورد تفاهم قرار گرفت و با شکل گیری این تفاهم فشارهای اقتصادی و تحریم‌ها علیه ایران در بخش‌هایی آرام و در بخش‌هایی دیگر به سرعت رفع شدند.
هر چند اجرایی شدن برجام با مشکلات و موانعی رو به رو بود اما اجرای تعاملات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و حتی هسته‌ای ایران را به سرعت گسترش داد، اما چیزی نگذشت که با روی کار آمدن دونالد ترامپ، به عنوان رییس‌جمهور آمریکا روند اجرای برجام با مشکلات روز افزون‌تری مواجه شد و در نهایت در ۱۸ می ۲۰۱۸ آمریکا به طور یک جانبه به طور رسمی از این توافق چند جانبه با وجود مخالفت صریح هم پیمانان اروپایی‌اش و چین و روسیه خارج شد.
با روی کار آمدن جو بایدن مذاکرات بازگشت به برجام و احیای این توافق آغاز شد و با وجود انجام شش دور مذاکرات در وین، سرنوشت این توافق همچنان مبهم و دور از دسترس به لحاظ سیاسی است.
بازگشت به برجام امری غیرممکن نیست اما هر چه زمان بیشتر می‌گذرد بازگشت سخت‌تر می‌شود، زیرا تحولات سیاسی در ایران و آمریکا با شتاب بیشتری جلو می‌رود.
مهم ترین دستاورد برجام چه بود؟
به رسمیت شناختن فعالیت های هسته‌ای ایران به ویژه غنی‌سازی در خاک ایران، حق غنی‌سازی و ذخیره‌سازی میزان معینی از اورانیوم غنی شده در خاک ایران، فعالیت‌های آب سنگین و فعالیت‌های فنی دیگر از جمله ساخت و تولید سانتریفیوژهای پیشرفته موضوعاتی هستند که به واسطه برجام پذیرفته شد که بسیار برای ایران حایز اهمیت است. این روند همان چیزی است که در مورد برزیل نیز اتفاق افتاد. مساله هسته ای برزیل هم ابتدا با غنی‌سازی و به رسمیت شناخته شدن این فعالیت در خاکش آغاز شد اما برزیل بدون مشکل سیاسی به غنی سازی ادامه داد و برخی از نیروگاه هایش را نیز بازگشایی کرده است.
مهم ترین مشکل برجام چیست؟
بزرگترین مساله این است که برجام از ابتدا با انبوهی از بی‌اعتمادی در روابط ایران و آمریکا و افت و خیزهای سیاسی در داخل هر یک از این کشورها همراه بود و موضوع دعواهای داخلی هم در آمریکا و هم در ایران قرار گرفت. دیپلمات‌ها معتقدند موضوع یک کشور اگر در یک کشور دیگر تبدیل به مساله داخلی آن کشور شود، حل کردن آن مساله سخت می شود. متاسفانه درباره برجام هم در ایران و هم آمریکا این اتفاق روی داده است و مساله هسته‌ای و برجام به موضوعی که همه جناح ها درباره آن نظر داشتند تبدیل شد و در طناب کشی های سیاسی از آن به نفع خود استفاده می‌کنند.
برجام اجرایی می‌شود؟
اجرای برجام بیش از هرچیزی به شرایط و جو داخلی دو کشور بستگی دارد. اگر یک توافق سیاسی و حقوقی مثل برجام جدای از محیط، بستر و متنی که در آن اجرا می شود نیست. طبیعی است وقتی بی اعتمادی میان دو طرف افزایش می یابد مثل دوره ترامپ این افزایش تنش خودش را در برجام نشان می دهد و به همین میزان اجرای برجام سخت می شود. خیلی از مواردی که در برجام است تابع اراده سیاسی کشورهاست، مثلا خرید آب سنگین از ایران که در برجام آمد و در دولت اوباما هم آن را از ما خرید اما در دولت ترامپ خرید آن متوقف شد؛ پس این مساله به تعامل میان کشورها و اراده سیاسی دولت‌ها باز می گردد.
انتهای پیام
عناوین مهم :
