دشمنی در عین رفاقت / کیمیا و ناهید مظلومانه مقابل هم
الفباخبر - گروه ورزش: دیروز در رقابت‌های المپیک کیمیا و ناهید دو دوست قدیمی روبروی یکدیگر قرار گرفتند، فارغ از هر نتیجه‌ای این مبارزه به مانند مبارزه رستم و اسفندیار است.
به گزارش الفباخبر، کیمیا علیزاده پس از مصدومیت در بازی های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا از تیم ملی فاصله گرفت و پس از آن چندین مرتبه برای معالجه به کلینیک های پزشکی خارج از ایران مراجعه کرد اما این فاصله چیزی جز جدایی از ایران برایش به ارمغان نیاورد.
پس از خروج علیزاده از ایران نامه‌ای سرگشاده در فضای مجازی دست به دست شد اظهاراتی که پیکان اتهام را به سوی مسئولین بی کفایت می‌گیرد.
مطمئنم شما آن متن را خوانده‌اید اما چیزی که در این میان مطرح است دلایل پشت کردن کیمیا علیزاده به ایران و پرچم ایران بود. فشارهای مسئولین و نبود امکانات مناسب برای کیمیا های ایران آنها را ناچار به خروج از ایران کرد.
المپیک ۲۰۲۰ توکیو با پنج ورزشکار پناهنده ایرانی ادامه دارد، ورزشکارانی که تا چند سال پیش با پرچم ایران به میدان می‌رفتند.
فارغ از هر بحثی علت کوچ ورزشکاران در یک مسئله خلاصه می شود آنچه پناهندگان به دست می آورند و آنچه که از دست می‌دهند!
بسیاری از ورزشکاران مانند احسان رجبی، آرزو معتمدی، ایمان جمالی، جمشید خیرآبادی، درسا درخشانی، راحله آسمانی، سامان بلاغی و بسیاری دیگر از ورزشکاران پناهنده کشورهای اروپایی و آمریکایی شدند. بسیاری از ورزشکاران علت مهاجرت شانرا آینده‌نگری و برخی دلایل اقتصادی و برخی سیاسی را عنوان کردند، بعضی از آنها به مشکلات بودجه فدراسیون ها و منازعات سیاسی که حل نشده است اشاره کردند اما همه می دانیم مشکل اصلی ساختار ورزش ایران است که اگر این روند ادامه داشته باشد به طور قطع تعداد مهاجران از این هم بیشتر می‌شود.
به‌طور متوسط در دو دهه اخیر ۳۹ ورزشکار از ایران مهاجرت کردند و برای کشورهای دیگر پا به میدان می گذارند. از طرفی زیرساخت های نامناسب مانند حق پخش تلویزیونی با این شیوه یکی از دلایلی است که باعث خروج ورزشکاران از ایران شده است.
جوانانی که تا همین چند سال پیش آینده ایران بودند اکنون بخش مهمی از سال های حیات شان را دور از خاک وطن شان می گذراند تا بیش از پیش بی مسئولیتی و عدم مدیریت در ساختار ورزش ایران نمایان شود.
مشکلات مدیریت کلان جامعه به ویژه حوزه اقتصادی اثر تعیین کننده ای بر تصمیم ورزشکاران دارد به نظر می‌رسد با رفع مشکلات حرفه‌ای و مدیریتی ورزش تا حدود زیادی می تواند در دقیقه اقتصادی ورزشکاران را رفت و انگیزه لازم را برای ماندگاری در کشور ایجاد کرد.
از هر نخی که بکشیم سرش به یک مسئول بر می‌خورد! فدراسیون‌های دو و میدانی، فوتبال، والیبال، شنا، تکواندو و بوکس فدراسیون هایی هستند که بیشترین پناهنده ها را در جامعه ورزش دارند. اگر آمارها یک یا دو نفر بود شاید می توان چشم پوشی کرد اما وقتی این آمار افزایش پیدا می‌کند ناخودآگاه سوالی در ذهن ها ایجاد می شود: به فرض یک الی سه نفر به دلیل دیده شدن و آزادی بیشتر مهاجرت کردند، یعنی تمام ورزشکاران به این دلیل مهاجرت کردند؟ قطعا اینطور نیست نیست و باید برای حل این موضوع چاره‌ای اندیشید چاره ای که اگر همین الان هم دست به کار شویم باز هم دیر است و تنها ایران و ورزش ایران متحمل ضررهای جبران ناپذیری می شود
امثال این افراد در جامعه کنونی کم نیست مستند به طور مثال عادل فردوسی پور! فردوسی پور ۲۰ سال برای یک برنامه زحمت کشید و مدیر جدید شبکه سه سیمای "میلی" با یک تصمیم زحمات او را به باد داد اما تنها حرکت تعادل سکوت بود و اگر او نیز تا چند سال آینده از ایران خارج شد اهنگ بی وطنی به او نزنید مشکل شما هستید این مساله عادل و کیمیا!
نکته جالب ماجرا خودشیرینی مجری دیروز مسابقه میان کیمیا و ناهید بود که حتی اسمی از کیمیا نبرد و وی را حریف ناهید خواند. به جای سخنان صدمن یه غاز به فکر چاره باشید تا اوضاع از این بدتر نشده است.
انتهای پیام
عناوین مهم :
