الفباخبر بررسی کرد؛
محیط زیست ایران بازیچه دست‌های «عیسی کلانتری»/ گزارش خبرنگارانی که تکمیل نشد
الفباخبر - گروه اجتماعی: عیسی کلانتری اکنون باید به جای بیان خاطره‌های جعلی، درباره کارنامه سیاه خود در سازمان محیط زیست پاسخگو باشد. کارنامه‌ای که بسیاری از کارشناسان بر ضعیف بودن و غیرقابل قبول بودن آن تاکید دارند.
هنوز داغ مرگ «مهشاد کریمی» و «ریحانه یاسینی» خبرنگاران محیط زیست بر دل مردم و همکاران خود تازه است. بسیاری از رسانه‌های کشور این غم عظیم را پوشش دادند. اما رسانه الفباخبر در گزارش ویژه خود قصد دارد به دلیل و مقصرین مرگ این دو خبرنگار را بررسی کند. با ما همراه باشید.
اتوبوسی که به گواه خبرنگاران محیط زیست که در حادثه مجروج شدند، بدترین و بیکیفیتترین اتوبوسی بوده که می‌توانستند در اختیار این تیم 21 نفره که برای بازدید از روند احیا دریاچه ارومیه رفتند، قرار دهند.
این اتوبوس آنقدر بی کیفیت بوده که خبرنگاران حاضر برای بازررسی به شوخی قبل از وقوع حادثه به یکدیگر می گفتند که « نکنه ما را آورده‌اند که بکشند».
خبرنگارها در کشور ما از ابتدایی ترین حقوق همانند بیمه و حداقل حقوق نیز برخوردار نیست و تنها چند روز دیگر که روز خبرنگار است، مسئولین دوباره تریبون را به دست می گیرند و از ارزش والای خبرنکاران سخن می گویند، اما در عمل خبرنگاران کشور ما از هیچ حقوق و مزایایی برخوردار نیستند.
حال رسانه‌ها وظیفه دارند که تنها میرزا بنویس نباشند و مقصرین این حادثه را شناسایی کنند. البته از دید رسانه‌ها و مردم تنها مقصر این فاجعه رییس سازمان محیط‌زیست است.
عیسی کلانتری اکنون باید به جای بیان خاطره های جعلی، درباره کارنامه سیاه خود در سازمان محیط زیست پاسخگو باشد. کارنامه ای که بسیاری از کارشناسان بر ضعیف بودن و غیرقابل قبول بودن آن تاکید دارند.
در پی حادثه دلخراش واژگونی اتوبوس حامل خبرنگاران حوزه محیط زیست، عیسی کلانتری رئیس سازمان محیط زیست برای دلجویی از خبرنگاران به هتل محل اقامت آنها رفت. ولی ای کاش نمی رفت.
تکیه بر صندلی در حالت مقتدرانه و طرز نشستن به بدترین شکل در مقابل بانوان خبرنگار دل غمگین خبرنگاران را بیشتر از قبل آزار داد.
این اتفاق ها در صورتی رخ داد که ذره‌ای ناراحتی در چهره کلانتری مشاهده نمی‌شد.
در بالاتر ذکر کردیم که کارنامه عملکرد عیسی کلانتری سیاه است. در ادامه به بدترین عملکردهای ایشان می پردازیم.
حکایت این روزهای محیط زیست کشور، حکایت تلخ و عجیبی است و محیط زیست کشور هر روز رنجورتر نسبت به روز گذشته خود می‌شود.
رئیس سازمان محیط زیست کشور عملکردش آنقدر از روی ناآگاهی است که انگار یک نسخه دوم از محیط زیست و طبیعت ایران‌زمین در جیب خود دارد و در پایان ریاست بی انتها خود نسخه دوم را جایگزین می کند.
قتل پی در پی محیط بانان و عدم رسیدگی به حقوق آنها
امروزه بیش از هزار نفر از محیط‌بان و جنگلبان معلول و به شدت زخمی شده‌اند، تاکنون بیش از ۱۵۰ نفر آنها را از دست داده‌ایم و خانواده برخی از آنها نیز تهدید می‌شوند.
کشته شدن دو محیط بان زنجانی در فروردین ماه سال جاری تنها نمونه ای از بی توجهی به محیط بانان است. حوالی ساعت ۶ بعد از ظهر روز دوشنبه ۱۶ فروردین دو محیط‌بان زنجانی به خودروی نیسانی مشکوک می‌شوند. دستور ایست می‌دهند و خودرو متوقف نمی‌شود. اطلاعات را به مرکز گزارش می‌دهند. تعقیب و گریز حدود یک ساعت طول می‌کشد. بعد از آن دیگر محیط‌بانان بی‌سیم و تلفنشان را جواب نمی‌دهند.
بررسی و پیگیری‌ها در نهایت نشان می‌دهد که محیط‌بانان در منطقه فیله خاصه زنجان با گلوله سلاح جنگی به شهادت رسیده‌اند. این ماجرای شهادت مهدی مجلل و میکائیل هاشمی به نقل از جمشید محبت‌خانی، فرمانده یگان حفاظت سازمان حفاظت محیط‌زیست است.
حمله و قتل جنگل بانان و محیط بانان در ایران به گفته برخی منابع در میانکشورهای جهان کم سابقه‌است. به گفته محمد درویش، عضو مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع در ۹۰ سال گذشته در آمریکا ۲۵ محیط بان کشته شده‌اند که علت ۹۵ درصد مرگ آنان حوادث و سوانح بوده‌است اما در۳۰ سال گذشته در ایران ۱۱۲ نفر محیط‌بان و ۱۱ جنگلبان کشته شده‌اند (جمعاً ۱۲۳ نفر). همچنین تعداد زیادی از محیط بانان و جنگل بانان مضروب و مجروح و دچار نقص عضو دائم شده‌اند. مواردی از تهدید اعضای خانواده محیط بانان نیز گزارش شده‌است.
آتش‌سوزی بخشی از جنگل های نکا در دی ماه سال 1399
آتش‌سوزی بخشی از جنگلهای نکا در 25 دی ماه 1395 رخ داد، در این حادثه حدود ۲۰ هکتار از اراضی جنگلی در روستای ولادیمه بخش هزارجریب شهرستان نکا در شرق استان مازندران سوخت.
نیروهای اطفا حریق یگان حفاظت منابع طبیعی استان مازندران نتوانستند به تنهایی آتش را مهار کنند و سرانجام با کمک نیروهای مردمی آتش مهار شد.
برداشت بی رویه از بستر رودخانه تجن
در سال های اخیر به صورت بی رویه از بستر رودخانه تجن شن و ماسه برداشت شده است. در طی مطالعاتی بررسی شد که ماهیان رودخانه تجن از 3 خانواده Cyprinidae ،Cobitidae و Gobiidae بوده کـه بـیش تـرین تعـداد گونـه ای مربوط به خانواده کپورماهیان (7 گونه) است. بیشترین فراوانی ماهیان 47 درصـد و کـم تـرین آن 11 درصد دیده شد. گونه غالب این رودخانه سیاه ماهی با فراوانی 3/52 درصد بوده است.
بررسی‌های آماری نشان می‌دهد که اختلاف معنی داری میان قبل از برداشت شن و ماسه و پس از آن وجود دارد. پس از استخراج بی رویه از بستر این رودخانه اثرات نامطلوبی بر رودخانـه و زیسـتگاه ماهیـان گذاشته است.
برداشت بی رویه مصالح از رودخانه های گیلان
برداشت‌های بی رویه مصالح از رودخانه‌های گیلان به خطر زیست محیطی تبدیل شده تا جایی که برخی گمانه زنی‌ها، دلایل وقوع سیلاب‌ها را متأثر از برداشت‌های بی رویه می‌دانند.
برداشت‌های بی رویه از بستر رودخانه‌ها چالش بزرگی است که تاکنون به خاطر عدم نظارت، سو ء مدیریت و همچنین بی تفاوتی به حرمت طبیعت، در گیلان اتفاق می‌افتد که با استمرار این روند ناخوشایند، نمی‌توان آینده روشنی را برای طبیعت بویژه محیط زیست استان متصور شد.
کشت برنج همجوار با دپوی زباله درجویبار
شیرابه‌های زباله ها روانه جنگل و رودخانه‌های استان مازندران می‌شود و آلودگی خاک و آب‌های زیرزمینی را در پی دارند. شهرستان جویبار یکی از شهرهای استان مازندران است که بطور جدی با این معضل مواجه است.
بیش از ۴۰ سال است که به طور میانگین روزانه ۷۰ تن و در روزهای تعطیل نزدیک به ۱۰۰ تن زباله به این مکان منتقل می‌شود. زمین‌های کشاورزی و مرکبات در جوار این منطقه همچنان فعالیت کشاورزی خود را انجام می‌دهند.
شیرابه‌ها براحتی وارد زمین‌های کشاورزی می‌شوند و منابع آب زیرزمینی منطقه به علت نفوذ شیرابه تا عمق ۱۵۰ متری زمین بلا استثنا آلوده می‌کند. بوی مشمئزکننده و طاقت فرسای آن امان مردم منطقه را بریده است. روستاهایی همچون درویش محمدشاه، درکاسر، قادی‌محله، قوشی محله و حیدرآباد بیشتر درگیر مسائل زیست‌محیطی هستند.
آقای کلانتری می‌دانید آرادکوه کجاست؟
قرار گرفتن آرادکوه در مسیر جاده قدیم تهران – قم در جنوب پایتخت و نزدیکی آن به فرودگاه امام خمینی(ع) و انتشار بوی نامطبوع عملیات دفن زباله ویژه در فصول سرد سال در سال های اخیر بر حجم آلودگی زیست محیطی آن افزوده است.
روزانه به‌طور متوسط هشت هزار تن انواع پسماند برای امحا و دفع به آرادکوه وارد می شود اما آنطور که نرگس رجایی معاون امور اجتماعی و فرهنگی سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران آمار داده، تهرانی‌ها هر ۲۴ روز حدود ۵۸ هزار تن و به اندازه وزن برج میلاد زباله تولید می‌کنند.
قابل ذکر است گزارش های بسیاری از دست های پشت پرده برای جلوگیری از نابودی آراد کوه وجود دارد که تا به امروز زور هیچ خبرنگار و مسئولی برای حل این معضل به افراد پشت پرده نرسیده است.
ماجرای ادامه دار کوه‌خواری در کارخانه سیمان تهران
کارخانه سیمان تهران، کوه بی‌بی‌شهربانو را که در جنوب پایتخت و شمال شرقی شهرری قرار دارد، تخریب می‌کند و این اثر تاریخی را که ظرفیت گردشگری و ثبت ملی دارد، از بین می‌برد همچنین با مصرف سوخت مازوت در زمستان باعث آلودگی هوا می‌شود.
کارخانه سیمان تهران به شکل بی‌رحمانه‌ای کوه بی‌بی شهربانو در جنوب پایتخت را می‌بلعد و نمای زیبایی بصری این منطقه در شهرری را که می‌تواند مرکز گردشگری و تفریحی باشد، از بین می‌برد. در این خصوص کلانتری هیچ پاسخی به مردم نداده است.
تخلیه فاضلاب در رودخانه هراز
متاسفانه رودخانه هراز به محل تخلیه فاضلاب تبدیل شده است. شهردار و مدیرعامل سازمان پسماند شهرداری آمل و رئیس سازمان محیط زیست در هیچ‌کدام از جلسات پسماند شرکت نمی کنند. اما این معضل به صورت مستقیم سلامتی مردم را نشانه گرفته است.
دپوی پنجاه ساله زباله در کنار رودخانه هراز
مازندران با وجود طبیعت بکر و دیدنی‌های چشمگیر گردشگری و توریستی با مشکل دپوی زباله مواجه است و در هر طرفی از طبیعت این استان ورود می‌یابید با کوهی از زباله روبهرو می‌شویم.
یکی از این کوه زباله منطقه‌ای در محور هراز است که با نام عمارت شناخته می‌شود و در 30 سال گذشته محل دپو و دفن زباله پنج شهر استان مازندران بوده است.
با آغاز شورای شهر دوره چهارم آمل با نشست‌های متعددی با خبرنگاران بر افشای تهدید این کوه زباله از سوی رسانه اعلام شد و با بازدید جمعی از خبرنگاران به محل "عمارت" پی به فجایع اسفناکی قرار گرفتند که این محل به مانند بمب ساعتی هر آن در حال انفجار است.
رایزنی‌هایی بر جابه‌جایی زمین برای دپو و دفت زباله طی سال‌های گذشته صورت گرفته و پیشنهاداتی مبنی بر اهدای اراضی منطقه بلده داده شد که مورد موافقت قرار نگرفت.
مرگ سریالی پرندگان میانکاله
شبح مرگ همچنان در تالاب «میانکاله» جولان می‌دهد و فلامینگوها و چنگرهای بیشتری را در کام خود فرو می برد. هرچند مرگ، فقط دفتر این دو گونه را نمی‌بندد. «سیدحسین رضوانی» مدیرکل دامپزشکی مازندران می‌گوید: «مرگ، تاکنون ۲۳ گونه مهاجر را به کام خود کشانده است.» سازمان دامپزشکی ایران هم علت مرگ پرندگان مهاجر میانکاله را بوتولیسم اعلام می‌کند. این علت از سوی برخی از دامپزشکان و کارشناسان مستقل با تردید روبهرو شده است.
در ادامه به صورت اشاره جزیی برای جلوگیری از طولانی شدن گزارش به برخی معضلات موجود می پردازیم.
دپوی زباله در جنگلهای هیرکانی منطقه اندرگلی سواد کوه
تخلیه پساب شهرک صنعتی بشل در رودخانه
آتش سوزی تکراری پناهگاه حیات وحش میانکاله
برداشت بی رویه خاک از بستر مرداب ولوکلا بابل
خشکی تالاب گاوخونی، جازموریان، بختگان و هورالعظیم ... و این داستان معضلات محیط زیستی کشور همچنان ادامه دارد.
اقدامات و سیاست‌گذاری‌هایی که در بسیاری از اوقات طی چند دهه گذشته از مجاری‌ای مانند سازمان حفاظت از محیط زیست کشور، نه‌تنها شرایط را بهتر نکرده بلکه زخمی ناسور بر پیکره محیط زیست کشور اضافه هم کرده است.
فقط کافیست به عملکرد این سال‌های مدیران سازمان محیط زیست کشور نگاهی داشته باشیم! شاید بشود کوتاه و خلاصه گفت "هر روز بدتر از دیروز!".
اما شاید بتوان میان این رفت‌وآمدهای سکان‌داران محیط زیست کشور، مرداد سال 96 را نقطه عطف تلخی در تاریخ این سازمان دانست؛ آمدن "عیسی کلانتری" به‌عنوان سکان‌دار سازمان محیط زیست بعد از معصومه ابتکار در دولت دوم حسن روحانی، نقطه شروع اتفاقات ناگوار متعدد و جدیدی در این سازمان عریض و طویل شد.
ظاهراً با آمدن عیسی کلانتری به این سازمان، قرار بر این است که "مهر پایان" بر بسیاری از پروژه‌‌های محیط‌زیستی کوبیده شود که تا به امروز ناتمام مانده بود! پروژه‌هایی که تا پیش از این کورسوی امیدی به اصلاح و ختم به خیر شدن آنها بود اما حالا ظاهراً کار باید یک‌سره شود... .
اما کلانتری سالها است که از صندلی قدرت خود جدا نمی‌شود و همگان در حیرت هستند که باید چه اتفاق ناگوار دیگری رخ دهد که کلانتری از سمت خود عزل شود و کار به دست مدیری کاردان سپرده شود.
انتقاد هنرمندانه یک عکاس به مدیریت رئیس سازمان محیط زیست
مصطفی شانه‌چی عکاس و خبرنگار با انتشار این تصاویر تلخ و طنز در صفحه اینستاگرام خود نسبت به بی کفایتی عیسی کلانتری در سال‌های مدیریتی خود واکنش نشان داد.
انتهای پیام
عناوین مهم :
