در حاشیه دخالت های دولت در بازار سرمایه
دست از سر بورس بردارید.
به گزارش الفباخبر،می گویند روزی اسکندر با سپاه سرتا پا مسلح از کنار درختی می گذشتند که "دیوجانس" _حکیم شیدای یونانی_ زیر آن آرمیده بود.
اسکندر به رسم شاهان حکیم نواز به دیوجانس گفت چیزی از او بخواهد.
حکیم گفت: روز را شب کن.
اسکندر گفت: نمی توانم.
گفت: به پرنده ها دستور بده آواز نخوانند.
پاسخ اسکندر باز منفی بود.
گفت: به این درخت کاج بگو میوه نخل بدهد.
پاسخ شنید که این را هم نمی توانم.
دیوجانس لبخندی زد و گفت: حالا که کاری از دستت برنمی آید لااقل از مسیر نورخورشید کنار برو تا از گرمای آن محروم نشوم.
حالا حکایت بازار سرمایه و ادعاهای رنگارنگ دولت از بورس است که تا امروز هیچ فایده ای به حال سهامداران خرد نداشته و همه با زبان بی زبانی از دولتی ها می خواهند که برود کنار تا بیشتر لطمه نبینند.
دولت در رابطه با بازار سرمایه چهار خطای بزرگ استراتژیکی مرتکب شده که در این مجال اندک، تیتروار به آن می پردازیم.
خطای نخست دولت، گره زدن بازار میان مدت بورس با بودجه سال جاری است که زیان های بسیاری را به سهامداران ناآگاه، نیمه حرفه ای و حتی قدیمی های بازار سرمایه تحمیل کرده است.
خطای دوم، چندصدایی مسئولان ارشد دولت درباره تحولات بازار سرمایه است. اظهارات متناقضی که هر بار برای دقایقی به رشد بورس منتهی شد اما برای چند روز متوالی ریزش شاخص را در پی داشت. بعید است در تمام دنیا سازمان بورسی وجود داشته باشد که در برابر التهابات بازار سرمایه سکوت کند و در عوض رئیس جمهور و رئیس دفترش، وزیر اقتصاد و معاونانش، وزیر نفت و تیم رسانه ای، نماینده مجلس و مشاوران و مقامات بی ربط دیگر به دنبال راهکارهایی برای خروج از بحران باشند.
اشتباه سوم دولت تغییر رئیس سازمان بورس و اصرار بر ادامه سیاست های پیشین است. دولت باید می دانست اگر سیاست مدیریتی تغییر نکند جابجایی یک دوجین مدیر هم دردی را دوا نمی کند. مشکل اصلی در عملکردها و سیاست ها بود اما تنها اتفاقی که رخ داد جابجایی دو رئیس بود که به لحاظ "گوش به فرمانی" در خصوص اجرای فرامین وزیر و تیم اقتصادی دولت هیچ تفاوتی با هم ندارند.
چهارمین اشتباه، شلیک به مغز اعتماد بود که در تمامی جوامع جهان، خطایی غیرقابل بخشش به شمار می رود. دولت اگر صادقانه اعلام می کرد که "بورس امروز" باید نقش "اوراق قرضه دیروز" را بر عهده بگیرد و مردم برای دوام دولت تدبیر و امید و همچنین قوام نظام به میدان بیایند شاید اعتماد مردم را به عنوان سرمایه ای ارزشمند، حفظ می کرد. اما رئیس دولت که مردم را شایسته سخن صداقت آمیز نمی دانست با ادبیات "بورس جای مطمئنی برای سرمایه گذاری است" سود و سرمایه اعتماد ملت را به حراج گذاشت و بالاخره شد آنچه که نباید می شد.
راهکار برون رفت از بحران بورس "صداقت" است. یکبار بیایید و به مردم بگویید از سر ناچاری و آشفتگی، تصمیم شتاب زده ای گرفتیم و حالا تمام قد برای جبران خطای خود ایستاده ایم.
این تک نسخه شفابخش بورس است وگرنه روش های پیشامدرنی نظیر تغییر دامنه نوسان، قول برخورد با متخلفان بورسی، استفاده از ادبیات نامناسب چتربازی و وعده جبران زیان سهامداران ده میلیون تومانی یک فریب دوباره است که حتی مرغ پرکنده را به خنده می اندازد.
دولت باید صادقانه به اشتباه خود اعتراف کند و چهارگوشه تشک بورس را ببوسد و این بازار بزرگ مالی را به اهل خود واگذار کند.
انتهای پیام
عناوین مهم :
