به گزارش الفباخبر، آقای وزیر! در دانشکده اقتصاد نخستین چیزی که به دانشجو یاد می دهند اهمیت "آمار" است. یک دانش آموخته اقتصاد باید با زبان اعداد و ارقام سخن بگوید و احساسات را به اهالی شعر و ادب واگذار کند.
شما در دانشکده اقتصاد رشد کرده اید و اکنون در عالی ترین سطح مدیریت اقتصادی کشور ایستاده اید و هر جمله تان می تواند بازارهای پولی و مالی را با تکانه های جدی روبرو کند.
آقای دژپسند! چرا بعد از آنهمه وسواس در انتخاب کلمات که پیش از این داشتید این روزها مراقب واژه های خود نیستید؟ چرا در روزهای ریزش شدید بورس از "روند طبیعی بازار سرمایه" گفتید و همین که آرامش نسبی به این بازار آشفته برگشت از "دخالت حقوقی ها" حرف زدید؟ چرا با تلنگر ریزش دوباره بورس و هشدار تبعات روانی و اجتماعی ناشی از آن به امنیت بازار سرمایه لطمه زدید؟
اگر پیش بینی نوسانات شدید آینده و به هم ریختن احتمالی روح و روان سهامداران خُرد یک سیگنال جدی برای خروج از بازار نیست پس چه معنا و مفهوم دیگری دارد؟
اگر دخالت در بازار سرمایه جرم است (که قطعا هم هست) پس هیچکس حق ارتکاب جرم ندارد و قانون در این خصوص نه رئیس جمهور را استثنا کرده و نه وزیر و نه نمایندگان مجلس و نه هر مقام دیگری که به خود اجازه می دهد با اظهارنظرهای شائبه دار به شاکله بازار سرمایه، لطمه بزند.
بورس پیش از حکمرانی شما هم راه خودش را می رفت و پس از پایان دوره مسئولیت تان باز هم به مسیر خود ادامه می دهد اما دلسوزی ها و کینه ورزی ها را از حافظه خود پاک نخواهد کرد.
آقای وزیر! از دانشجوی ترم یک اقتصاد هم بپرسید که آیا دعوت یک مقام سیاسی برای ورود به بازار سرمایه و ارسال سیگنال خروج از آن توسط یک مقام دیگر، توجیه اقتصادی دارد قطعا با پاسخ منفی مواجه خواهید شد.
بنابراین بهتر است به جای موج بازی کلمات و موج سازی رسانه ای و پرونده سازی برای شرکت های تامین سرمایه و چسباندن انگ هیجان بر پیشانی سهامداران نگران، بورس را به حال خود رها کنید تا بر مدار عقلانیت اقتصادی و منطق سرمایه ای روی ریل خود حرکت کند.
انتهای پیام