فرشید پورحاجت در گفتگو با خبرنگار الفباخبر و با اشاره به مطلب فوق اظهار داشت: در حال حاضر تا به امروز برنامه ریزی مناسبی در این حوزه صورت نگرفته است که مهندسین بخواهند فعالیت رسمی خود را در خارج از کشور به عمل بیاورند.
وی ادامه داد: ما یک ظرفیت ۱۰۰ هزار نفری نیروی مهندسی داریم که متاسفانه به دلیل سیاست ورزیهای نامناسب، نتوانستیم قشر فعال را به پروسه ارائه خدمات فنی مهندسی وارد کنیم.
چرخه معیوب مهندسی
این انبوه ساز گفت: چرخه نظام مهندسی به چرخه کاملاً معیوبی تبدیل شده است. سیستمهای توزیعی نتوانستهاند آن پویایی را برای بخش صنعت ساختمان رقم بزند در واقع اگر بخواهیم نگاهی بیندازیم نیروهای انسانی فوق العاده حرفهای و اجرایی در کشور داریم، که باید برای اینها برنامهریزی شود و آموزشی در نظر گرفته شود جهت ساخت و سازهای پروژه های بزرگ در خارج از ایران که متاسفانه تا به امروز هیچ تدبیری در این زمینه نیندیشیده اند.
بی تفاوتی نظام مهندسی نسبت به وظایف خود
وی در ادامه گفت: تکالیفی در قانون برای ساختار نظام مهندسی شکل گرفته شده است به فراموشی سپرده شده است.
پورحاجت گفت: ساختار نظام مهندسی کشور ما باید توسعه محور باشد امروزه این ساختار به ساختار کاملاً دراماتیک که تنها در حوزه توزیع خدمات مهندسی درون کشوری آن هم نه از نوع رقابتی بلکه از نوع ارجاعی است، تبدیل شده است و نظام شایستهای را برای مهندسین در نظر نگرفته اند.
پورحاجت گفت: این ایراد کاملاً از سمت مسئولین نظام مهندسی وارد است نه از مهندسین کشور؛ مشکل از نظام حاکم برروی مهندسین است. مهندسین ایرانی باید هدایت شوند و آموزش ببینند. این رکن اصلی وظایف نظام مهندسی هر کشوری میباشد. به استناد قانون در هر جای دنیا وظایف نظام مهندسی اعمال حقوق و آموزش و همچنین هدایت مهندسین آن کشور می باشد.
پورحاجت در خصوص ارز آوری های مهندسین ایرانی اظهار داشت: تنها صدور خدمات مهندسی در سالهای اخیر به عراق که آن هم مدت زمان کمی را در بر گرفت، دیگر ارزآوری نداشتیم.
نقش دولت در صدور خدمات فنی و مهندسی
پورحاجت در پایان خاطرنشان کرد: نقش حمایتی دولت، به علاوه نظام مهندسی، به ویژه وزارت امور خارجه، وزارت مسکن باید پررنگ تر شود در سالهای گذشته بعد از ادغام وزارت راه و ترابری و مسکن و شهرسازی حوزه مسکن و ساختمان به طور جدی آسیب دیده است و از وظایف خصوصی خود فاصله گرفته است.
انتهای پیام