فراموشی تاریخ باستان در سایه سلیقهگرایی آموزش و پرورش
یک مشاور تحصیلی دلیل حذف نام مشاهیر و برخی شاعران را از کتب درسی از نظر روانشناختی چنین بیان کرد: سیاست¬گذاری¬های اخیر سیستم آموزشی ایران دارای تغییرات متعددی شده است.
علیرضا نعمتزاده در گفتگو با خبرنگار الفباخبر و با اشاره به مطلب فوق اذعان داشت: کتب مدارس در چاپ جدید تغییراتی رو شامل شدند که این تغییرات هم در جلد و هم در مطالب و مفاهیم کتب اعمال شدند.
وی در ادامه افزود: عملا یکی از مشکلاتی ما با آن رو به رو هستیم، سیاستگذاریهایی که باید در خصوص تاریخ قدیم دچار اشکال‌های عمدهای است.
نعمت زاده گفت: بحث تنها مختص شعرا نیست بلکه با سیاستهای ملاحظه شده، تاریخ هم دگرگون شده و این امر مربوط سیاستهای معاصرگرا کشور است، در سیاستگذاری جدید بیشتر به مطالب و مفاهیم معاصر پرداخته شده است. اما به نظر بنده احتیاج به بازنگری است.
نعمتزاده خاطر نشان کرد: این معاصرگرایی باعث فراموش کردن تاریخ باستان برای دانشآموزان میشود. بهتر است تدبیری اندیشه شود تا فرهنگ تاریخی و ارزشمند کشورمان را در کنار فرهنگ معاصر بهطور همزهمان به کودکان و نوجوانان آموزش دهیم. و هرچه زودتر از ایجاد چالش برای فرهنگ غنی کشورمان، مسوولان اقداماتی انجام دهند.
سلیقهگرایی در کتب دبستانیها
وی درباره جدا کردن عکسهای دختران و پسران در کتب دبستانیها گفت: افرادی که را اعمال کردند، کارشناسان مذهبی و کارشناسانی بودند که همه جانبه به این موضوع توجه نکردند. وقتی وزنه کارشناسی بر دوش یک حوزه باشد، سلیقهگرایی اتفاق میافتد.
نادیده گرفتن جامعه زنان و دختران از سوی آموزش و پرورش
نعمتزاده درباره حذف عکس دختران از روی جلد چنین اظهار داشت: گویا کارشناسان ما فراموش کردند که 50 درصد افراد جامعه زنان و دختران هستند. وقتی با دیدگاه جنسیتی چه عمد و چه غیر عمد، باعث میشود زنان از سهم و حق اجتماعی خود محروم شوند که این اتفاق قطعا آسیبزا خواهد بود.
وی ادامه داد: این محدودیتهای اجتماعی مختلف شامل حال زنان میشود که اگر یک آموزش پویا داشتیم و عملا کاری انجام می‌شد، نه اینکه صرفا در حد شعار باقی بماند. این اتفاقات و محدودیتها برای زنان جامعه رخ نمی‌داد و کودکان و نوجوانان سرخوردگی اجتماعی نداشتند و حس جنس دوم بودن را نداشتند.
این روانشناس و مشاور تحصیلی در خصوص تربیت کودکان صفر تا 6 سال توسط آموزش و پرورش به خبرنگار ما چنین گفت: اصولا یک نوزاد باید تا سن 4 یا 5 سالگی که خیلی از بسترهای شخصیتی کودک شکل می‌گیرد بهتر است داخل محیط خانه و کنار پدر و مادرش باشد، چرا که بحران‌های زیادی در سالهای اولیه تولد یک انسان وجود دارد.مانند بحران جدایی که اگر درست هدایت نشود دچار بروز مشکلات عمیق و جبران ناپذیری میشود.
علیرضا نعمتزاده در پایان خاطر نشان کرد: حال که آموزش و پرورش چنین ادعایی کرده است، باید برگشت و کارنامه آن را مرور کرد. آیا آموزش و پرورش توانایی، بودجه و سواد کافی در این زمینه دارد؟؟ این سوال زمانی مطرح میشود که چندین میلیون دانشآموز از دریافت خدمات آموزشی بهره نمیبرند. بحرانی در حال حاضر با آن سر در گریبان هستیم، عدم عدالت آموزشی است. زمانی که این نهاد به اندازهی کافی درگیر این مسائل و بحرانها است چگونه میخواهد مسئولیت به این بزرگی و حساسی را تقبل کند؟
انتهای پیام
عناوین مهم :
