نیمکت خالی و رویای نیمه‌نهایی المپیک برای والیبال ایران
با وجود اینکه تیم ملی والیبال ایران در سال‌های گذشته از روزهایی که بازی‌های شادابی را به نمایش می‌گذاشت فاصله گرفته و در سال آینده هم باید در المپیک شرکت کند اما هنوز تکلیف سرمربی تیم‌ملی مشخص نشده و فدراسیون تازه به این نتیجه رسیده که نفر اول تیم‌ملی باید خارجی باشد.
به گزارش الفباخبر به نقل از خبرآنلاین، اوایل سال 99 بود که فدراسیون والیبال با ایگور کولاکوویچ قطع همکاری کرد و تصمیم گرفت برای بازی های المپیک از مربی جدید استفاده کند. صرف نظر از چگونگی و علت اصلی رفتن ایگور از تیم ملی، اولین مسئله ای که بعد از این قطع همکاری به وجود آمد این بود که سرمربی باید داخلی باشد یا خارجی؟
چندماه پیش محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال از انتخاب سرمربی ایرانی برای تیم ملی بزرگسالان خبر داد و حتی نام بهروز عطایی و پیمان اکبری هم به عنوان دو گزینه اصلی هدایت ملی پوشان مطرح شد. بسیاری از کارشناسان همسو با فدراسیون معقتقد بودند که مربیان ایرانی توانایی نشستن روی نیمکت تیم ملی بزرگسالان را دارند.
در آن مقطع انتقاداتی نسبت به این تصمیم فدراسیون صورت گرفت چرا که حواشی و نتایج انتخاب گزینه ایرانی با وجود توانایی های سرمربیان وطنی می توانست تیم ملی را متضرر کند. به هرشکلی که بود فدراسیون والیبال چند روز پیش نظر خود را کاملا تغییر داد و اعلام کرد گزینه های خارجی را برای تیم ملی درنظر گرفته است!
آلکنو گزینه هست یانه؟!
در حالی که رسانه ها از ولادیمیر آلکنو مربی روس به عنوان گزینه اصلی هدایت تیم ملی نام بردند اما فدراسیون تمام اسامی منتشر شده را تکذیب کرد. البته در پایان جلسه کمیته فنی فدراسیون و نهایی شدن نام پنج سرمربی کاندیداها در کمال تعجب نام آلکنو نیز دیده می شد! البته این اولین بار نیست که فدراسیون چنین ناهماهنگی را به نمایش می گذارد. بعد از رفتن کولاکوویچ که صحبت از مربی ایرانی بود از ولاسکو به عنوان مشاور آینده سرمربی ایرانی تیم ملی نام برده شد. در آن زمان داورزنی مذاکره با ولاسکو را تایید کرد اما در همان روز میلاد تقوی دبیر فدراسیون گفت هیچ مذاکره ای صورت نگرفته است!
پنج کاندیداهایی که قرار بود مخفی باشند
به غیر از آلکنو که در سال 2012 همراه با روسیه به طلای المپیک رسید؛ دجورجی، لورنزتی، کاستلانی و جیانی هم از دیگر کاندیداهای سرمربی گری تیم ملی هستند. انتشار اسامی کاندیدها در حالی صورت گرفت که در پایان جلسه کمیته فنی مصوب شده که نام این مربیان به دلایل حقوقی گفته نشود اما از دل همین جلسه نام این مربیان رسانه ای شد!
بعضی از این نام ها نظیر کاستلانی و دجورجی پیش از این هم نامزد نشستن روی نیمکت ایران بودند که در مقاطع زمانی مختلف این درخواست را رد کردند. دانیل کاستلانی در سال 1988 همراه با آرژانتین مدال برنز المپیک را کسب کرد. آندره آ جیانی هم چهارسال قبل کاندیدای سرمربی گری تیم ملی بود اما روی نیمکت آلمان نشست. او سابقه هدایت اسلوونی را هم دارد.
با وجود اینکه کمیته فنی فدراسیون در میان ملاک هایش برای انتخاب سرمربی تجربه مربی گری در المپیک را قرارداده اما تمام این مربیان چنین سابقه ای را در کارنامه ندارد و همین یک موضوع سوال برانگیز است! اگر قرار است مربیانی با تجربه کمتر و کارنامه حتی ضعیف تر از کولاکوویچ به تیم ملی بیایند، دیگر برکناری مربی پیشین تیم ملی غیر منطقی به نظر خواهد رسید. زمانی که نیمکت تیم ملی از نظرفنی تغییری نکند چرا باید مربی تیم ملی را برکنار کرد؟
تعلل فدراسیون یک سال قبل از المپیک
شش ماه از رفتن کولاکوویچ گذشته و فدراسیون با تعللی که انجام داد، به تازگی به این نتیجه رسیده که سرمربی تیم ملی باید خارجی باشد. لیگ والیبال شروع شده و سرمربی باید هرچه زودتر معرفی شود تا به ایران بیاید و مسابقات را نگاه کند. لیگ ملت ها و المپیک در پیش است و با وجود اینکه حدود 7 ماه تا آغاز لیگ باقی مانده اما تیم ملی المپیکی ایران هنوز بلاتکلیف است.
محمدرضا داورزنی که چهارسال پیش اعلام کرد هدفش برای توکیو قرار گرفتن بین چهارتیم برتر است، با این شرایط آیا هم چنان روی حرف خود باقی می ماند؟ تیم ملی با ترکیبی که بازیکن جایگزین ندارد و هیچ پشتوانه سازی مطمئنی صورت نگرفته می تواند تیم هایی مانند ایتالیا، لهستان، برزیل، روسیه، آمریکا و حتی ژاپن را کنار بزند و به نیمه نهایی برسد؟
کولاکوویچ در آخرین نشست مطبوعاتی خود پاسخ این سوال را داد و گفت با توجه به شرایط فعلی کسب چنین رده ای برای والیبال ایران میسر نیست. یک بررسی کوتاه هم صحبت کولاکوویچ را تایید می کند؛ تیمی که بازیکن تاثیرگذار روی نیمکت خود ندارد تا در بازی های حساس به میدان بیاید و نتیجه را عوض کند چگونه می تواند با تیم هایی مقابله کند که 12 بازیکن آماده و تقریبا هم سطح دارند؟!
والیبال ایران سال هاست درجا زده و به نام ها متکی است؛ نام هایی که هربار در ترکیب شش نفره تیم ملی قرار دارند و عدم پشتوانه سازی باعث شده تا حریفان هم به راحتی دست مربی را بخواند. تا زمانی که بازیکنان جوان و سطح بالا به تیم ملی تزریق نشوند تیم ملی نمی تواند از نظر بازیکنان روی نیمکت خیالش راحت باشد. در سال قبل از المپیک هم نمی توان از هیچ مربی انتظار داشت جوان گرایی کند و ترکیب تیم ملی را دستخوش تغیرات زیادی کند. شاید اگر نتیجه گرایی فدراسیون والیبال وجود نداشت تیم ملی در سال های گذشته می توانست با کولاکوویچ تغییر نسل بدهد؛ دقیقا همان دلیلی که کولاکوویچ را سرمربی تیم ملی کرد. به هرشکلی که هست در مقطع کنونی لازم است سرمربی تیم ملی هرچه سریع تر معرفی شود چرا که تا امروز هم به اندازه کافی دیر شده است.
انتهای پیام
عناوین مهم :
