به گزارش الفباخبر به نقل از اقتصادآنلاین، ضررهای شغلی و درآمدی یکی از علائم اقتصادی کووید-19 بوده که بر انتقال وجه در برخی کشورهایی که به آن وابسته هستند تاثیر داشته است. محققان در بانک توسعه آسیایی انتظار دارند که میزان ورود مبالغ انتقالی به منطقه آسیا-اقیانوسیه در سال 2020، بیش از 54میلیارد دلار کمتر از سال 2018 باشد که ضرر کلی آن تقریبا 20درصد اعلام شده است.
انتظار میرود که کشورهای جنوب آسیا به صورت نامتناسب تحت تاثیر قرار بگیرند و میزان زیانهای آن در نپال 29درصد و در هند 23درصد باشد.
گفتنی است که بسیاری از کارگران خارج از کشور در شرایطی بیثبات کار میکنند و فاقد امنیت شغلی هستند، و این امر باعث میشود به میزان قابل توجهی در برابر اثرات اقتصادی کووید-19 آسیبپذیر شوند و همچنین آنها را در معرض خطر بالایی در ابتلا به بیماری قرار میدهد. بسیاری از کارگران ملزم به کار فیزیکی، فاقد مرخصی بیماری و باز نگاه داشتن مشاغل تعطیل شده هستند.
همانطور که در دادههای بانک جهانی و Knomad مشاهده میشود، کشورهای آسیایی از بزرگترین دریافتکنندگان وجوه انتقالی در جهان هستند. پس از هند، چین و مکزیک، فیلیپین در سال 2018 با مجموع دریافت 33.8میلیارد دلار، در جایگاه چهارم قرار گرفت که 10درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل میداد.
در پاکستان و بنگلادش، این ارقام به ترتیب تقریبا 7درصد (21میلیارد دلار) و حدود 6درصد (15.5میلیارد دلار) بود.
به طور نسبی، نپال از جمله کشورهایی در جهان است که بیشترین وابستگی را به وجوه حوالهای دارد (27درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور). همسایگان آن در آسیای مرکزی به همان اندازه به وجوه انتقالی برای حفظ اقتصاد خود متکی هستند.
آسیاییها در میان انتقالدهندگان وجوه بیشترین میزان دستمزد را در خاورمیانه از دست دادند و پس از آن نیز ایالات متحده و اروپا بود. کشورهای حاشیه خلیج فارس، مدتها است که کارگران مهاجر بیشماری را استخدام کرده، که در بسیاری از مناطق از جمعیت بومیان بیشتر هستند.
کارگران آسیایی معمولا در بخشهای ساخت و ساز، پوشاک و و بخشهای کار خانگی مشغول هستند؛ تمام صنایعی که دچار رکود شدهاند و در طول بیماری همهگیر فعلی اخراج میشوند.
در نمودار ارائه شده، پیشبینی تغییر میزان وجوه انتقالی به کشورهای آسیایی در سال 2020 در مقایسه با سال 2018 را مشاهده میکنید؛
انتهای پیام