تاثیر هنر بر ابعاد مختلف زندگی
الفباخبر - هر تحقیق علمی با یک پرسش فلسفی آغاز می‌شود و در پایان با هنر تجلی می‌یابد ؛ مثلاً در ابتدا می‌پرسیم جهان از چه چیزی ساخته شده است؟ بعد با اصول منطقی به صورت گام به گام به آن پاسخ می‌دهیم و در پایان برای آنکه به مخاطب بگوییم جهان از اتم ساخته شده ، یک فیلم - انیمیشن می‌سازیم. بنابراین آموزش بدون استفاده از هنر سودی نخواهد داشت و این مسئله را کشورهای پیشرفته بیشتر از صد سال می‌دانند.
این مطالب را یاسین زارع فارغ التحصیل معماری در بیان اهمیت هنر در زندگی مطرح کرد. وی در این گفتگو با الفباخبر به تاثیر ابعاد مختلف هنر در زندگی امروز ما اشاره دارد.
آیا هنری همچون موسیقی در درمان بشر تاثیر دارد؟
این کارشناس هنری در پاسخ به الفباخبر گفت : تاریخچه استفاده از موسیقی به عنوان روشی برای درمان به زمان ارسطو و افلاطون باز می‌گردد. از آن زمان به بعد رگه‌هایی از استفاده از اصوات و آهنگ‌ها برای درمان بیماری‌های مختلف بکار رفته است، اما در قرن بیستم فکر رسمی استفاده از موسیقی برای درمان مصدومین جنگ جهانی اول آغاز شد.
هر چند استفاده از این روش درمانی با مشکلاتی همراه بود که با قدمهایی که برداشته شد، به‌تدریج این شاخه درمانی تکامل یافت و انجمنهای متعددی تشکیل گردید. به‌طوری که در سال ۱۹۴۴ اولین برنامه آموزش موسیقی درمانی در جهان در دانشگاه میشیگان آغاز شد.
در سال ۱۹۵۰ انجمن موسیقی درمانی آغاز به کار نمود. در سال ۱۹۷۱ انجمن موسیقی درمانی آمریکا یا AAMT آغاز به کار کرد و سپس در سال ۱۹۸۵ فدراسیون جهانی موسیقی درمانی در سطح بین‌المللی به ثبت رسید. خوشبختانه انجمن موسیقی درمانی ایرانی با اهداف بالا بردن سطح آگاهی افراد از فرایند موسیقی درمانی و فواید آن و بالا بردن امکانات تخصصی برای استفاده از این شیوه درمانی فعالیت خود را آغاز کرده است.
هنر یک دروغ نیست
هنر در زندگی ما جاری است ، اما برخورد با آن در مدارس و دانشگاه‌ها با این نگاه جاری تفاوت دارد ، به این دلیل که رسانه‌های مغرض تلاش زیادی کرده اند تا از هنر یک مفهوم ناپاک بسازند.
هنر یک دروغ نیست و ما از پیوند دروس هنری با زندگی روزمره و حتی رشته‌های تخصصی و کارهای اجرایی خود نباید غفلت کنیم.
وی افزود : شناخت آناتومی ، پیکرتراشی و حتی نقاشی می‌تواند در دندانپزشکی موثر باشد. مجسمه سازی یک هنر ضروری برای دندانپزشکی به شمار می‌رود و دوره کاربردی آن در ایران بسیار کمرنگ شده است.
بنابراین هنر مجسمه سازی برای پزشکی یک موضوع فرعی به حساب نمی‌آید و کاملاً ضروری است ، اما در مورد آموزش آن توجه کافی وجود ندارد.
وی در تشریح این موضوع به نقش هنر در حوزه پوشاک اشاره کرد و گفت : اگر صرفاً در قالب فرم به آن نگاه کنیم ، هنر یک مهارت است. با در نظر گرفتن جنبه اقتصادی ، صنعت پوشاک و کار خیاطی یک نوع هنر در قالب صنایع دستی به حساب می‌آید که طرح دو بعدی و سه بعدی و نقاشی روی پیراهن‌های مختلف پیاده می‌شود. صنعت پوشاک دنیا را در بر می‌گیرد و هنر صنعتی است که به دلیل کاربردش در سراسر جهان اهمیت یافته است. حال باید از جامعه ایران بپرسیم چرا تصور می‌کنند هنر بی اهمیت است؟
نحوه ارائه یک پدیده و رابطه آن با هنر
علاوه بر توجه به هنر در حوزه‌های تخصصی می‌توان به موضوع چگونگی ارائه یک اثر یا خدمت وقتی با ارائه هنرمندانه همراه می‌شود ، توجه کرد. اثر بسته بندی درست در فروش یک محصول انکار ناپذیر است. ترکیب هنر با صنعت بسته بندی واقعاً می‌توانست محصولات زعفران ایران را در جهان به نام ایران رقم بزند و ما از این کار غافل بوده ایم.
این کارشناس در مورد نحوه ارائه هنرمندانه یک فعالیت به ما گفت : من شخصاً مقداری از آثار موسیقیایی را در حوزه موسیقی محلی جمع آوری کرده ام. نحوه چینش این آثار و هویت بصری آنها طوری طراحی شد که در مدتی بسیار کوتاهی با استقبال متقضیان به فروش رفت. در واقع گردشگر خارجی به سهولت با این مجموعه پیوند برقرار نمود.
کاربرد هنر در سیستم آموزشی
هنر در فضای فراگیر خود در آموزش پر رنگ‌ترین حضور را دارد ؛ از نحوه بیان و آموزش مطالب مختلف با فیلم گرفته تا آموزش زیست شناسی و شیمی با استاپ موشن و انیمیشن در مدارس. اینفوگرافی نیز در انتقال مطلب به مخاطب اثر زیادی دارد و محصلان با این شیوه‌ها خیلی بهتر درس را می‌آموزند.
به اعتقاد این کارشناس جامعه ای که به هنر بها ندهد ، لطافتش را کم کم از دست می‌دهد. هنر به عنوان انتقال دهنده پیام اثر بخش تلقی می‌شود. در واقع ما انسانها تمام آموزه‌های دوران کودکی را از داستان‌ها و نقاشی‌های کودکانه می‌آموزیم. تمام موضوعاتی نظیر "اسراف نکنید" ، "نه گفتن را بلد باشید" و ... چیزهای هستند که از کتاب‌های قصه و انیمیشن‌های خردسالی آموخته ایم.
هنر از خشونت اجتماعی می‌کاهد
انسانها از دوران کودکی به طور طبیعی با آواها و تولید تصاویر و ساختن اشیای مختلف ، پیوند درونی دارند. کودکانی که در این زمینه با موانعی رو به رو نمی‌شوند ، گرایش‌های عمیق‌تر هنری دارند.
معمولاً انسان‌های هنرمند رفتار احترام آمیز توام با فرهیختگی دارند.
این کارشناس معتقد است : لطافت را وقتی از دسترس دور کنیم ، افراد به ناگزیر به سراغ انتخاب‌های متاثر از محدودیت‌ها می‌روند و انتخاب موسیقی پر هیجان و آلوده امروز ناشی از بستن دریچه‌های فرهیختگی است. قطعاً نظام آموزشی در این زمینه بسیار تاثیرگذار است. احساس عمیق شادی و امنیت می‌تواند در صورتی که افراد مرتباً با محدودیت رو به رو شوند، به احساس اندوه و نا امنی تبدیل شود.
قطعاً در این گریزگاه‌ها اثر بی توجهی به هنر دیده می‌شود و همین هنر است که در این شرایط می‌تواند التیام بخش باشد.
وی افزود : متاسفانه امروز سرگرمی‌های عبث را جایگزین هنر کرده ایم و وقت افراد را در رسانه‌ها به سمت عوام زدگی پیش برده ایم.
وی در خاتمه به جمله فیلسوف و جامعه شناس مکتب فرانکفورت " تئودور آدورنو " اشاره کرد و گفت : امروز دیگر مردم سرکوب نمی‌شوند، بلکه سرگرم می‌شوند. رسانه‌ها از مخاطبان خود می‌پرسند که چه برنامه‌هایی را دوست دارند تا پروژه احمق سازی خود را تکمیل کنند.
حال به فیلم‌های کشور ترکیه نگاه کنید که چطور هموطنان را سرگرم کرده و حس پرسشگری برخی مخاطبان ایرانی را گرفته است.
انتهای پیام
عناوین مهم :
