پمپئو گفته است سیاستهای برجام را ترک خواهیم نمود تا ایران را از یک پناهگاه دیپلماتیک دور سازیم.
وی گفته است سیاست مماشات در قبال ایران را به سیاست قدرت تبدیل خواهیم کرد که تأثیر بیشتری بر جای خواهد گذارد.
این اظهارات ضد ایرانی وزیر خارجه آمریکا ناشی از تفاهم نامه طولانی مدت ایران و چین نیز میتواند باشد که تا قبل از امضا، چنان تاثیر گذار بوده است که سیاستهای تحریمی آمریکا را تعدیل کند.
اولین نتیجه رفتار خصمانه آمریکا و تفاهم ایران و چین منجر به رویکرد ناگزیر هند به سمت ایران شد.
هند با وجود آن که چندین سال است که توافق ساخت و مدیریت بندر چابهار را با ایران امضا کرده است ولی مدتهاست به بهانه تحریم آمریکا از اجرای تعهدات خود سر باز میزند و اظهار میکند چون نمیتواند به ایران پول منتقل کند، عملاً پروژه را فعلاً نمیتوان اجرا کرد.
اما تا هندیها متوجه شدند که ایرانیها احتمالاً این پروژه را به چین واگذار میکنند دست به کار شدند و روزهای گذشته اعلام کردند رخصت میخواهند تا با اعزام یک تیم به ایران وارد مذاکره شوند و بودجه پروژه را نقداً به ایران تقدیم کنند.
البته این اظهارات پمپئو خوب است بیشتر تکرار شود تا اثرات ضد تحریمی خود را آشکار کند و دو کشور ایران و چین را به اثرات مثبت تفاهم نامه اقتصادی نزدیک تر نماید.
حالا کرهایها هم به دنبال آزادسازی ۷ میلیارد دلار ایران هستند و اروپاییها هم اینستکس وامانده و معطل خود را مطابق اعلام روزهای اخیر خود به مکانیزمی موثر و کارآمد برای انتقال پول به ایران تبدیل خواهند کرد.
اگرچه این اقدامات نمیتواند بدون هماهنگی با آمریکا باشد تا ایران را مثل گذشته با وقفه همراه کند. اما آنچه مهم است بالا رفتن قدرت چانه زنی ایران در عرصه سیاست و اقتصاد بینالمللی است که تفاهم ایران و چین آن را تقویت کرده است.
انتهای پیام