پس از پایان قرنطینه که بر اساس آموزش ها و دستورات وزارت بهداشت و مقامات بهداشتی منجر به قرنطینه شد و تا حدودی توانست این بیماری کشنده را مهار کند. امروز شاهد این موضوع هستیم که متاسفانه قرنطینه از تمام مشاغل و امور برداشته شد و تمام مردم دلخوش به این نکته بودند که فاصله گذاری اجتماعی میان آنها رعایت میشود البته نه در کشور ما بلکه در بسیاری از کشورهای دیگر نیز فاصله گذاری اجتماعی قابل رعایت نیست و ما در چند روز دیگر شاهد اوجگیری مجدد این بیماری خواهیم بود چرا که مراکز باز شده است و ازدحام جمعیت در مترو اتوبوس و امثال آن باعث می شود که نقل و انتقال ویروس کووید ۱۹ به سادگی و به سرعت صورت بگیرد.
چرا چنین شد؟
از نظر رفتار شناسی اگر بخواهیم این فرآیند اجتماعی را کالبد شکافی کنیم. در اولین مرحله تمام توجهات به دولت و شخص آقای رئیسجمهور جلب میشود. معطوف شدن توجهات به جناب رئیس جمهور بدین خاطر است که ایشان عنوان گوینده اصلی ستاد مقابله با کرونا، یک به یک قرنطینه ها و محدودیت ها را برمی دارد.
چند روز پیش که ایام تعطیلی عید فطر بود، خروج بیش از اندازه خودروها به سمت شهرهای شمالی باعث شد که آن مناطق نیز مورد تهدید قرار بگیرند، در بازگشت انبوه مسافران به شهرها مخصوصاً تهران تهدیدهای جدید علاوه بر بیماران قبلی آغاز شده است مردم گویا فراموش کرده اند چند هزار از هموطنان عزیز ما به واسطه این بیماری جان خود را از دست دادهاند و اکنون در میان ما نیستند شاید بعضی از افراد باور نمیکنند که این احتمال وجود دارد که آنها نیز در معرض ابتلا قرار بگیرند. برخی از دوستان من فکر می کنند که کرونا بیماری واگیردار است اما نسبت به آنها وحشت دارد و سمتشان نخواهد رفت.
پر واضح است که نباید این محدودیتها به یکباره برداشته میشد چراکه چنین انتظاری می رفت البته قرنطینه کسبهای که درآمدهای محدود دارند یا دست فروشان و بساط گستران چاره ای جز برداشتن قرنطینه و محدودیتها نبود، چرا که آنها اندک پس انداز خود را هزینه کرده بودند و دیگر توان مالی نداشتند. اینجا بود که دولت باید مانند بسیاری از کشورهای دنیا به کمک مردم می آمد. هنوز آن یک میلیون تومان وام کرونایی به برخی از افراد پرداخت نشده است.
متاسفانه در شرایط موجود معلوم نیست که افرادی که کم درآمد بیکار و یا فاقد درآمد هستند در این شرایط چگونه باید زندگی خود را اداره کنند از یک سو بیماری خطرناک و پیش رونده و از سوی دیگر تهدید جدی به جان هم وطنان همچنین از طرف دیگر شاهد این مسئله هستیم که محدودیت های کرونایی برداشته شده و بر عهده خود مردم قرار گرفته است به طور معمول افراد جامعه علاقه و تمایلی به محدودیت ندارند و فرهنگ بسیاری از افراد بدین گونه است که باید مسئله از آنها خواسته شود نه این که اختیاری باشد.
من نگران روزی هستم که کرونا در بازگشت مجدد خود عده دیگری را قربانی کند. در شرایط موجود ظاهراً استخرها و بعضی از نقاط در قرنطینه باقی ماندهاند اگر این اماکن و مشاغل نیز به شرایط عادی باز گردند دیگر کشور به حالت قبل از شیوع ویروس کرونا باز خواهد گشت. تهران شهری است که در شرایط قرمز قرار دارد. آمار بالای جمعیت در پایتخت از یک سو و مراعات نکردن پروتکل های بهداشتی از سوی برخی از افراد جامعه از سوی دیگر می تواند زنگ خطری جدی برای تهران باشد. از این رو برای احساس خطر جدی باید مطالب به طور واقعی به مردم اعلام شود. متاسفانه امروزه بسیاری از افراد بر این باور هستند که کرونا پایان یافته و یا تضعیف شده است اما معلوم نیست از کجا چنین مجوزی دریافت کردهاند و یا چگونه چنین جراتی به خود میدهند که اعلام پایان کرونا کنند. ترسم از این است که در چند روز آینده دوباره این بیماری با ابعاد گسترده تر در میان مردم ظاهر شود آنگاه دیگر افسوس خوردن و اندوه هیچ فایدهای نخواهد داشت.
دکتر مجید ابهری آسیب شناس و رفتار شناس
انتهای پیام