کَرونا به معنای غم خوارگی، شفقت، همدردی و مهر بیکران برای همه موجودات است و کُرونا ترجمان درد، رنج، غم و اندوه برای همه مردمان جهان.
کُرونا بزرگ و کوچک، پیر و جوان، غنی و فقیر، سفید و سیاه و.... نمی شناسد، همه و همه در معرض این بیماری قرار دارند و در سرتاسر جهان با آن دست و پنجه نرم می کنند. کَرونا نیز بزرگ و کوچک، پیر و جوان، غنی و فقیر، سفید و سیاه و.... همه و همه را در برمی گیرد؛ ولی کُرونا بی رحمانه می کُشد و کَرونا مهربانانه نجات می دهد.
این دو کلمه از نظر ظاهری بسیار شبیه هستند ولی به دو روش متفاوت عمل می کنند. اگر کمی بیندیشیم خواهیم دانست که این دو کلمه دو روی سکه وجود ما انسان ها هستند. کُرونا وجه بی رحم و کَرونا وجه مهربان ماست. بعضی از انسان ها وجه کُرونایی خود را پرورش می دهند که نتیجه آن گسترش روزافزون جنگ و خونریزی، فقر و گرسنگی و درد و رنج بشر و همه موجودات این جهان است. و برخی دیگر وجه کَرونایی خود را گسترش می دهند که نتیجه آن مهربانی، آرامش، شادی و در نتیجه صلح برای همه جهان است.
به نظر می رسد اگر امروز جهان به بلای سهمگین کُرونا دچار شده، نه به دلیل خوردن سوپ خفاش یا مورچه خوار یا هر چیز دیگری است بلکه به این دلیل است که کَرونا از این جهان رخت بربسته است.
وقتی انسان ها به هم رحم نمی کنند و مهرورزی و غم خوارگی نسبت به یکدیگر معنای خود را از دست می دهد، وقتی انسان ها بی رحمانه به طبیعت دست اندازی می کنند و زندگی را برای دیگر موجودات این جهان، سخت و رنج آور می کنند قطعاً باید چنین پاسخی از جهان دریافت کنند، که هر آنچه در این جهان برای ما اتفاق می افتد پژواک اعمال خود ماست.
تنها داروی کُرونا، مهرورزی و غم خوارگی یعنی کَرونا نسبت به یکدیگر و جهان هستی است. به عبارت دیگر رعایت دستورات بهداشتی و خودخواهی کمتر، باعث شکسته شدن زنجیره انتقال می شود. کمی مهر و شفقت می تواند این بیماری را شکست داده و شادی و آرامش را به جهان برگرداند.
زینب کاملان
دانشجوی رشته ادیان غیر ابراهیمی دانشگاه ادیان و مذاهب
انتهای پیام