کرونا و وظایف مردم ودولت ها!
الفبا : کنشگران درخصوص قرنطینه شهرها مواردی را مطرح کرده اند که از دیدگاهی حقوقی، مطالبی را در این راستا عرض می نمایم.
هر کشوری با امضای معاهدات بین المللی متعاقباً تعهداتی را برای خود بوجود می آورد که دولت ایران نیز با امضای برخی معاهدات بین المللی برای خود تعهداتی بوجود آورده است که دربحث بهداشت جهانی و مقابله با بحرانهای جهانی بهداشتی ملزم به رعایت واعمال این قوانین هست.
در ابتدا خیلی شفاف و با صراحت بگویم که همه کشورهای عضو ملزم به رعایت کنوانسیونهای مربوطه هستند منجمله دولت چین .
کشور چین که کنوانسیون متمم مقررات بهداشتی بین المللی سال ۲۰۰۵ را پذیرفته آیا به اقدامات وتعهدات خود درقبال مسافرین هوایی وکشتی ها پایبند بوده و یا به عبارتی بهتر این دولت اقدامات ملزم را اجرا کرده است؟!
بر اساس ماده ۲۱ قسمت الف و ماده ۲۲ اساسنامه سازمان بهداشت جهانی و پس از مقابله با بیماریهای واگیرداری همچون سارس ومرس با توجه به اختیارات وجود داشته در اساسنامه مجمع قوانین را به روز کرد و براساس آن متمم مقررات بهداشتی سال ۲۰۰۵ اضافه گردید ودر مواد ۲۵ تا ۲۹ همین کنوانسیون متمم نیز به صراحت به دستورالعملها و اقدامات الزامی دولتها در قبال اینگونه بیماریهای همه گیر اشاره شده است.
شاید برخی این روزها بگویند که آیا دولت آمریکا حق دارد که کلیه پروازهای خارجی خود را به اروپا وبرخی کشورهای دنیا قطع نماید و ارتباط مردمی را محدود نماید، پس رعایت منشور حقوق بشر چه می شود؟
درپاسخ این دوستان بایستی گفت که دولت آمریکا و برخی کشورهای عضو نیز با استناد به همین کنوانسیون ها و منشور حقوق بشر این دست اقدامات پیشگیرانه را انجام داده اند و از لحاظ حقوق بین الملل نیز قابل پیگرد نمی باشند.
در این بحث مهم و جهانی ویروس کووید ۱۹ همچنان که مردم کشورها بایستی اقدامات بهداشتی وپیشگیرانه دولتهای متبوعشان را انجام دهند متقابلاً دولت های آنان نیز وظایفی در قبال مردم خود دارند وسازمان ملل وبه طور مستقیم نهاد سازمان بهداشت جهانی هم تعهداتی در قبال کشورهای درگیر این بحران دارد وبایستی همه دولتها ونهادهای بین المللی دراین موضوع به یاری یکدیگر شتافته و به کشورهای بحرانی اقدامات و کمک های بشر دوستانه ارسال نمایند وبه منافع جهانی خود بیاندیشیم واقدامات وکمک های لازم را اعمال نماییم.
همانطور که مطلعیم ظرفیتهای بهداشتی هر کشوری محدود است و دولتها براساس شرایط نرمال جامعه برنامه ریزی کرده اند و نمی توان هیچ دولتی را متهم به کم کاری کرد ولی با توجه به سیر تصاعدی این ویروس کشورهای درگیر به زودی به ماکزیمم خدمات قابل ارائه بهداشتی و درمانی خود رسیده و احتیاج به کمکهای بین المللی دارند.
حال باید چه کرد؟
برای نرسیدن به این مرحله مردم باید با قرنطینه خود خواسته وحذف ترددهای بی مورد به قطع زنجیره انتقال ویروس کمک کرده و نگذاریم نهادهای درمانی کشورمان به حالت ماکزیمم وخارج از توان رسیده و برای آینده خودمان از الان خوداقدام پیشگیرانه انجام دهیم و آگاه کردن مردم و اطلاع رسانی صحیح بسیار مفید و موثر می باشد و در ادامه نیز دولتها باید به تعهدات بین المللی خود پایبند بوده و نهادهای بین المللی مسئول نیز به کمک کشورهای بحران زده شتافته و یاری رسان یکدیگر باشیم تا هرچه زودتر این ویروس ریشه کن شده وبشریت به استفاده مجدد از تمامی جوانب حق زندگی و لذت بردن کامل از موهبات الهی و زندگانی سالم وبی دغدغه که حق اولیه هر بشری نیز بوده اهتمام ورزیده ودر یک کلام به رسالت انسانی خود عمل نماییم.
مهرداد خاشعی
حقوقدان وفعال سیاسی
انتهای پیام
عناوین مهم :
