صنعت در بزنگاه انتخابات و سیاست نقش آفرین شد
جواد دباغی مقدم - انتخابات اخیر واکنش های متفاوتی را به همراه داشت، حال الفباخبر این رویداد مهم را از منظری دیگر بررسی می کند.
الفباخبر : انتخابات مجلس شورای اسلامی در دوره یازدهم با وجود هجمه ای عظیم که از سوی بدخواهان نظام صورت گرفت و هر لحظه سعی در کمرنگ جلوه دادن آن داشتند؛ در بزنگاهی تازه، ارائه گر چندین و چند پیام واضح و آشکار بود.
نخست آنکه "صنعت" ظرفیت گفتمان سازی را با معرفی نماینده ی خود در فهرست (شورای ائتلاف نیروهای انقلاب) و پیامد آن جلب رأی حداکثری مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس اخذ و سپس آشکار کرد. بنابراین می خواهم این انتخابات را به معنای واقعی کلمه محلی برای "تلاقی صنعت و سیاست" نامگذاری نمایم.
انتخابات یازدهم مجلس شورای اسلامی برای نخستین بار تبلور حضور آگاهانه و جدی صنعتگران برای معرفی یک نماینده بود. ایشان با درک عمیق از نتایج انتخابات، فرد موردنظر خود را در فهرست نهایی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب گنجانیدند و بهتر از هر زمانی اعلام آمادگی خود را سر دادند، تا ضمن دفاع از نظرات خویش، به نقش پررنگ و البته تأثیرگذار خود تأکید ورزند.
حال به نظر می رسد چند اتفاق مهم از سوی خانواده صنعت در شرف انجام است؛ انتخاب صنعت، یک انتخاب کاملا تخصصی و مبتنی بر شناخت همه جانبه است براین اساس مرزهای خود را از لابی گری، به باورمندی نزدیک و نزدیک تر کردند. صنعت حول یک انتخاب فراگیر و متمرکز، گردهم آمد و افق یکسانی از این خانواده در انتخاب فرد موردنظر خود، همراه با یک عزم جمعی، هماهنگ و حسابشده به نمایش گذارد تا پس از چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی در کشور شاهد تحقق مفهوم تشکل گرایی در عرصه انتخاباتی آزاد باشیم.
صنعت گران یک قشر تعیین کننده در تحقق اراده یک انتخاب عمومی بوده اند که هیچگاه تا به این میزان علنا در انظار و سطوح سیاسی حضوری جدی نداشتند. بنابراین این نقش آفرینی می تواند الگویی برای سایر اقشار اجتماعی مان باشد.
در کنار این نقش آفرینی موفقیت آمیز است که می توان امیدوار بود مطالبه گری و پاسخگویی نیز در سطوح بالادستی کشور عمیقا جابجا شده است و حالا که صنعت خودش نماینده ای در پارلمان قانون ساز دارد و همین امر می تواند "اهرمی" باشد تا مدیریت ارشد اجرایی کشور از صنعت و به تبع آن مجلس شورای اسلامی، مطالبه گری نمایند.
عزت الله اکبری در سخنان انتخاباتی خود، پیش از دوم اسفند، بر چندین هدف اصرار کرد، نخست خصوصی سازی و اعتماد به بخش خصوصی بود توجیه نامبرده این بود که در شرایط تحریم های ظالمانه، اگر صنعت و اهالی اقتصاد از بخش خصوصی تأمین کننده نیازهای داخلی کشور باشند، آنگاه دستگاه دیپلماسی سیاسی با فراغت بال و به آسودگی پای میز چانه زنی با غرب خواهد نشست و دیگر چندان نگران تحریم ها نخواهد بود.
زمانی که صحبت از تحریم ها می شود، اگر دولت نقش آفرین در تولید نباشد و از بنگاه داری به نظارت مشغول گردد، آنگاه دشمنان چه خواهند کرد!؟ آیا اشخاص و بخش خصوصی را می توانند تحریم کنند!؟ آیا این به معنای آن نیست که دیگر به شعار و حفظ نمایش گونه ی ایشان، خط بطلانی باید بکشند و قادر نخواهند بود افکار عمومی را همچون گذشته سرگرم و معطوف بازی های خود کنند؟
اکنون با شکل گیری این گفتمان سازی، باید شادمان از آن باشیم که انتخابات جمهوری اسلامی می تواند بر الگوسازی سازمان یافته اقشار و آحاد مردمی اش تکیه نماید و از این پس در مناسبات سیاسی، صرفا یک رأی دهنده نباشد بلکه یک انتخاب کننده واقعی باشد.
انتهای پیام
عناوین مهم :
