نیاز به ورود نهاد ناظر در تفکیک درآمدهای بیمه های زندگی و غیر زندگی
الفبا - حسین بردبار : طبق برخی آمارها در سه ساله اخیر بیمه های عمر به طور میانگین توانسته اند حدود ۲۱.۵ درصد سودآفرینی داشته باشند، اما این که چقدر از این سود به بیمه گذاران در شرکتهای مختلف رسیده است محل تامل است.جای تامل از این منظر است که هرچند آیین نامه ۹۷ درخصوص سرمایه گذاری شرکتهای بیمه ، قایل بر تفکیک این سرمایه گذاری ها است اما طبق گفته دکتر صفری، مدیرکل بیمه های زندگی بیمه مرکزی هم اکنون این آیین نامه درخصوص تفکیک درآمدهای ناشی از سرمایه گذاری بیمه های زندگی با درآمدهای ناشی از سرمایه گذاری بیمه های غیرزندگی سکوت کرده است ، اینجا محملی برای سوء استفاده های احتمالی و جابجایی درآمدهای ناشی از بیمه های زندگی توسط شرکتهای بیمه به وجود می آید، شنیده هایی نیز درخصوص جبران زیاندهی شرکتهای بیمه در برخی از پوشش ها با درآمدهای ناشی از بیمه های عمر وجود دارد که در مجموع تداوم این روند می تواند به اجحاف در حق بیمه گذاران بیمه های زندگی و درنتیجه فاصله بیشتر میان آنها و صنعت بینجامد.
تردیدی نیست که یکی از دلایل کاهش سهم پرتفوی بیمه های زندگی در کل صنعت در ایران که طبق آخرین آمارها حدود ۱۴.۵ درصد است با میانگین جهانی آن که بالای ۵۰ درصد است، نیز به رعایت همین ریزه کاری ها برمی گردد و باید اقدامی قاطع از سوی بیمه مرکزی به عنوان نهاد ناظر برای الزام شرکتهای بیمه به جداسازی درآمدهای ناشی از بیمه های زندگی با بیمه های غیر زندگی فراهم شود.
از سوی دیگر با نگاهی به رقم سودی که بر اساس آخرین آمارها از سوی شرکتهای بیمه برای بیمه های عمر ایجاد شده است و مقایسه آن با سود سپرده های خرد بانکی می توان نتیجه گرفت هنوز سرمایه گذاری در بیمه های عمر لااقل برای سپرده های خرد از بازدهی بیشتری نسبت به سپرده گذاری در بانکها برخوردار است چرا که اکنون سودی که بانکها برای سپرده های زیر ۱۰میلیون تومان به شرط سپرده گذاری سالیانه پرداخت می کنند ، طبق مصوبه شورای پول و اعتبار برای عقود مبادله ای حداکثر ۱۵ درصد و برای عقود مشارکتی حداکثر ۱۸ درصد است که البته بانکها به دلیل ماهیت خرد بودن سپرده های زیر ۱۰ میلیون تومان غالبا این سپرده ها را در قالب عقود مبادله ای جذب می کنند و درنتیجه حداکثر سود علی الحسابی که به آنها تعلق می گیرد همان ۱۵ درصد است درحالی که بیمه های عمر با جمع سپرده های خرد در نهایت به طور میانگین طی سه سال اخیر ۲۱.۵ درصد سود ایجاد کرده اند.البته ناگفته نماند که پرداخت ماهیانه سود توسط بانکها برای سپرده های بلندمدت سالیانه بر میزان جذابیت سرمایه گذاری در بانکها افزوده است و این موهبتی است که بیمه های عمر هنوز از آن برخورداری ندارند و البته صحبتها و شنیده هایی درخصوص پرداخت سود در بازه های زمانی کوتاه مدت به بیمه گذاران وجود دارد.
اما جای یک نکته دیگر نیز در اتخاذ راهبردهای نهاد ناظر برای گسترش بیمه های زندگی وجود دارد که البته تاکنون از نگاه مدیران بیمه مرکزی مغفول نبوده است اما میزان اولویت بندی آن در قیاس با مساله سرمایه گذاری جای تامل دارد و آن گرایش بیشتر بیمه های زندگی به ارایه خدمات و انواع پوشش ها ازجمله در زمینه ازکار افتادگی و بازنشستگی و درمان است که مسلما جذابیت بیمه های عمر را بالا می برد و می تواند در تحقق افزایش سهم این بیمه ها در پرتفوی صنعت بیمه کشورمان و نزدیک شدن به استانداردهای جهانی در این بخش اثرگذار باشد؛ رویکرد بیمه های زندگی به سمت ارایه انواع پوشش ها و خدمات چیزی است که آنها را با بانکها متمایز می کند و اگر این پوشش ها به سمت اقشار خاص و ریسکهای بزرگتر گرایش پیدا کند، نظیر پوشش هایی که دندانپزشکان یا پزشکان برای جلوگیری از ابتلای به برخی از بیماریهای خاص به آن نیازمندند یا نیازهای وکلا و صاحبان مشاغل و کسب وکارهای پردرآمد و... دراین صورت احتمال اقبال بیشتر اقشار مختلف به بیمه های زندگی بیش از پیش فراهم خواهد شد.
انتهای پیام
عناوین مهم :
