شاید سوء مدیریت در برنامهریزی برای گردشگری یا بیثباتی منطقه دلایل عمده ی این پایین بودن جایگاه صنعت توریسم ایران از ظرفیت های پیدا و پنهان این کشور باشد حالا صرفنظر از کمبود و کاستیهایی نظیر تبلیغات محدود در رسانههای برون مرزی برای جذب گردشگر، ناچیز بودن نرخ رشد سرمایهگذاری در گردشگری ایران و دهها آیتم دیگر می تواند بعنوان مشکلات سد راه تلقی گردد.
در حالی که در سه ماهه نخست امسال بیش از دومیلیون گردشگر خارجی به ایران آمدند و در همین مدت دو میلیون نفر از ایران به مقاصد مختلف گردشگری خارج از کشور رفتند، و این رقم نسبت به مدت مشابه سال ۹۷ بالغ بر ۴۰ درصد رشد ورود گردشگر خارجی به ایران را نشان می دهد، علتی است تا با بررسی شیوع ناخواسته و عجیب کرونا بیش از هر چیز دیگری این صنعت را تحت تأثیر قرار دهد.
پس از سایه سنگین و البته همه جانبه تحریم های مختلف علیه جمهوری اسلامی ایران، فعالان گردشگری کشور تلاش بیشتری برای جذب و تبدیل کردن ایران به مقصدی امن برای گردشگران خارجی انجام دادند و متأسفانه این تلاش ها در پایان امسال به نظر می رسد با توجه به شیوع ویروس کرونا، بیشترین ضربه را به صنعت توریسم خواهد زد.
بر اساس آمار سازمان گردشگری، سهم صنعت گردشگری ایران از تولید ناخالص داخلی، حدود ۱۱۹ میلیون دلار (معادل ۲.۴ درصد) است و پیش از این پیشبینی میشد در سال ۱۴۰۲ به چهار درصد افزایش یابد. همچنین هم اکنون، ۴۷۵ هزار ایرانی در صنعت گردشگری و صنایع مرتبط با آن مشغول به کارند که این میزان، ۲/۱ درصد از کل نیروی کار فعال در ایران را تشکیل میدهد و بر اساس برنامههای دولت، باید تا سال ۱۴۰۲ این رقم به ۲/۳ درصد افزایش یابد.
مطابق آمارهای منتشره از سوی سازمان جهانی گردشگری، گردشگری ایران در سال ۱۳۹۵ با ۱۲ درصد رشد مواجه شد، درحالیکه رشد جهانی گردشگری در همان سال چهار درصد بوده است. شاید بههمین دلیل، سرمایهگذاری بخش خصوصی در حوزه گردشگری طی سال ۹۵، رشدی ۲۰ تا ۳۰ درصدی را بههمراه داشته است.
با این همه امسال تنها دلخوشی مقاصد برای گردشگران داخلی کشور، تعطیلات ویژه نوروزی بود که به نظر می رسد با شیوع کرونا با سایه ای سنگین تر از هر تهدید دیگری، همین اندک فرصت از پیش و روی گردشگران و شاغلان این صنعت در کشور به یک تهدید بزرگ تبدیل شده باشد.
انتهای پیام