دست نوشته ای در وداع با پرستار روح مقاومت/مهدی خیرآبادی
الفبا :بسم رب الشهدا و الصدیقین؛ افلاکیان باز به ماتم نشسته اند، ماتم مردی که یکی از صفات علی علیه السلام را دنبال می کرد، آن هم جوانمردی، زیرا باورش این بود که ولی امر زمانیش را یاری کند، مدیر بحران باشد، به این امر اعتقاد داشت که اگر مرد این میدان نباشد باید در همدان و کرمانشاه با دشمن روبرو شویم، حب وطنی باعث شد که با زندگیش وداع کند تا خاک ایران برای همیشه پراقتدار بماند، اقتداری که زیر سایه حسین بن علی (ع) و به برکت رهبری عزیز پابرجا می ماند...
مدافع حرم شد تا غربت زینب کبری سلام الله علیها را کمرنگ کند ، کمر به نابودی دشمنان علی و اولادش بست تا راه خود را از کوفیان جدا سازد، تا آخرین نفس مبارزه کرد تا نام ایرانی برای همیشه در دل دشمنان اضطراب ایجاد کند، خونش ریخت چون خود را بر بال ملایک می دید ، شهادتش گرچه 48 ساعت بعد از سالروز تولد زینب سلام الله علیها بود ولی پایبندی خود را ثابت کرد که شهادت هنر مردان خداست که برای دین و آیین خود می جنگند و هیچگاه در مسیر ولایت از هدف و راه خود منحرف نمی شوند.
انتهای پیام