این روزها چقدر جای تو خالی است؛آتیه

الفبا خبر صولت فروتن نشریه تخصصی و اختصاصی آتیه با قدمتی چند دهه ای،در خدمت نشر اخبار،گزارش ها و تحلیل های مرتبط با سازمان تامین اجتماعی بود اما به یکباره تعطیل شد تا این روزها و در هجمه تبلیغاتی علیه مقوله تامین اجتماعی از روی نیمکت تیم ملی فوتبال و پرداخت مبلغ قرارداد هنگفت مارک ویلموتس از سوی شستا گرفته تا مسائل کلان و همیشه دست به گریبان تامین اجتماعی،فقدان استراتژی رسانه این سازمان عریض و طویل و جای خالی نشریه متین آتیه( این اواخر آتیه نو) بیش از پیش به چشم بیاید.
اگر تنها از زاویه همین یک خبر یعنی ادعای پرداخت پول ویلموتس از طریق سازمان تامین اجتماعی و تبعات آن به ضرورت وجود و حضور این روزهای آتیه با همان نگاه تخصصی وزین همیشگی بپردازیم؛دیگر نیازی به برشمردن دیگر ضرورت ها در خصوص نقش این رسانه در تبیین،تحلیل،واکاوی و دست گیری آن از تامین اجتماعی در «بزنگاه های هجمه» و برهه های «دست درازی به اموال و دارایی بازنشستگان،کارگران و سایر خدمات گیران این سازمان» نیست.
اینک افکار عمومی با سوالی پرتکرار مواجه است که چطور این سازمان «معمولا در حال نالیدن از نداشتن» حالا داشته، که پول ویلموتس را بدهد؟
آن هم درحالی که شدت اسفناک این پول نداشتن تا حدی بوده که آتیه اش پول نداشته کاغذ بخرد تا چاپ شود و حتی پول نداشته و گویا ندارد که حق و حقوق عقب افتاده پرسنلش را بدهد.
کاش مسئولان عالی سازمان تامین اجتماعی این یادداشت را ببینند و جای خالی رسانه متین و خوش سابقه آتیه را ( نه به اذعان نگارنده که به تایید بسیاری از بزرگان و پیشکسوتان تامین اجتماعی و البته ساحت رسانه ای کشور)حس کنند.
بی گمان هزینه های انتشار آتیه و پرداخت حقوق عقب افتاده اعضای آن و هدایت و پاسخگویی به افکار عمومی،مخاطبان و خدمات گیران سازمان تامین اجتماعی و فرهنگ سازی در قبال نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی از طریق نشریه ای با پرچم سفید و روزنامه نگارانی دلسوخته بسیار بسیار کمتر از هزینه های یک پرداخت حقوق نابجا ولو به قیمت درآمد زایی برای شستاست.