الفبا -بهروز قزلباش_ حالا که آبها از آسیاب افتاده و فضای عمومی کشور رو به آرامش رفته و مردم در شهرستانها و روستاها حمایت همیشگی خود را از نظام و کشور بر علیه اغتشاشگران با صدای بلند فریاد کردند، وقت آن رسیده است بگوییم، شب بخیر آقای رییس جمهور!
حضور تعدادی از مردم در اعتراضات به افزایش بهای بنزین که با حضور عناصر مخالف جمهوری اسلامی به کلمه رمز اغتشاش تبدیل شد، نشانگر چه حقایقی است؟
سکوت یا حتی حمایت مردم از نظام ابدا به معنای تاییدگران شدن بنزین نبوده و نیست. چنان که پلاکاردهای راهپیمایان هم عهد و پیمان نظام هم نشان داد، اعتراض به قیمت بنزین و گران شدن اقلام دیگر مثل نرخ گاز برای خودروهای گاز سوز که بی سرو صدا انجام و در هیاهو گم شد و دیگر اقلام خرد و ریز سرجای خود باقی است. اما چون دوست دشمن است شکایت کجا بریم؟
در اعتراضات خیابانی چیزهایی از نگاه به اعتراضات غیر خیابانی مغفول ماند.این که بیش از بیست درصد مردم فقیر که روزانه محتاج به دریافت یارانۀ هزار کالری غذا هستند تا فرزندان آنها به سلامت به دنیا بیایند، کجای معادله است؟
اینکه طبقه متوسط، به رغم نارضایتی در اعتراضات خیابانی مردم فقیر کشور را تنها گذاشتند تا متهم به اغتشاش و... نباشند اما رضایتی از وضع موجود ندارند، کجای معادله است؟
اگر دولت قادر به تامین رضایت نسبی ملت نشود و باردیگر عرصه اعتراض عمومی و خیابانی با حضور طبقه متوسط که حالا دیگر جزو طبقه فقیر به حساب میآید، و در کنار طبقه فقیر و آنهایی که زیر خط فقر و در قعر فلاکتند رخ دهد، دولت کجای معادله است؟
اگر آهسته آهسته پیوند ناگفتهای بین طبقه متوسط و ضعیف رو به فقر مطلق شکل بگیرد و طاقت آنها هم در معاش و معیشت طاق شود، چه صورتبندیای از مطالبات ملی را شاهد خواهید بود،کجای معادله است؟
این که سطح یک اعتراض ساده به مقوله سادهای مانند گران شدن بنزین، از راهپیمایی آرام و بدون آسیب به اموال عمومی و خصوصی (که هرگز فرصت قانونی آن به معترضین داده نشد) از اغتشاش آغاز شد و میشود، بدون آن که تقلیدی بین معترضین درکار باشد، کجای معادله است؟
این که ملت نسبت به چیزی معترض باشد و نتواند آن را در یک اعلام عمومی و با پرهیز از خشونت به گوش مسوولان نظام برساند و هر مشکلی بر مشکلات پیشین افزوده شود و تلنباری چنین مشکلی، فشار بر مردم را هر روز تا نمیدانم کجا افزایش دهد، کجای معادله است؟
این که ملت حق دارد در یک تجمع خشونت پرهیز و آرام، اعتراض خود را بدون کشیده شدن به مرزهای درگیری و آسیب، اعلام کند و پلیس با همراهی مردم امنیت تجمعات را بر عهده بگیرد(رویای دیر و دور...) کجای معادله است؟
این که از فردای اعلام قیمت جدید بنزین مراجعان دفاتر مهاجرت به چندین برابر پیش از اعلام قیمت بنزین رسیده و اغلب مهاجران به دلیل نا امیدی از آیندۀ خود(انگیزهای که از عملکرد دولت اخذ شده) رسیده است، کجای معادله است؟
بسیارند کسانی که چون نگارندۀ این سطور، به شما رای دادهاند و امروز در حال استغفار به دلیل رای شان به شما هستند، این موضوع و تجربه مشابه رای دهندگان به رییس جمهور پیش از جنابتان، چه صورتی برای حاکمیت و کشور ترسیم میکند، کجای معادله است؟
می دانید، که چه بسا این پرسشها، خاصه پرسشهایی که جامعه روشنفکر،آگاه ایران را نگران کرده است چه دامنۀ و وسعتی دارد؟ اکنون جز اظهار پشیمانی از رایی که نثارتان شد، هرچند ناگزیر از انتخاب شما بودیم. چه میتوان گفت بجز، شب بخیر آقای رییس جمهور!
انتهای پیام