بیمه گذاران فراموش در مناطق خطر
الفبا- بهروز قزلباش: شرکتهای بیمه در نقاط خطرخیز ناشی از سیل و زلزله آیا همچون سایر نهادهای امدادگر و کمک رسان به قصد بیمه برای جبران خسارت آتی حضور پیدا کردند؟
الفبا- بهروز قزلباش: شرکتهای بیمه در نقاط خطرخیز ناشی از سیل و زلزله آیا همچون سایر نهادهای امدادگر و کمک رسان به قصد بیمه برای جبران خسارت آتی حضور پیدا کردند؟
آیا پرداخت خسارت پس از وقوع حادثه توسط این شرکتها که جزو وظایف ذاتی آنها است، کفایت می کند؟
سوال اینجاست که چرا سازمان ها و شرکتهای بیمه پس از وقوع حادثه که ترس ناشی از تکرار حوادث مشابه افکار عمومی را برای پذیرش موضوع بیمه دارایی ها،
مسکن و تخریب های ناشی از سیل و زلزله و دیگر حوادث طبیعی آماده کرده است، بیلان کاری شایسته ای برای خود ایجاد نکرده اند؟
مرور گزارش های عملکرد شرکتها نشانگر این واقعیت تلخ است که فعالیت میدانی برای جلب و جذب مشتری کافی نبوده است و صنعت بیمه یک بازار بزرگ بیمه ای را به سادگی از دست داده است.
این مساله نشانگر نبود هوشمندی کافی در ارتباطات و تعاملات شرکتهای بیمه ای با جامعه مخاطبان حقیقی و فعالان حقوقی درمناطق خطرخیز است. ساماندهی این ارتباطات برعهده چه کسی است آیا شبکه فروش یا مدیران شعب این مناطق نقش خود را در اجرای ماموریتهای سازمانی جدی نگرفته اند یا ارایه الگویی ارتباطی از سوی سازمان های روابط عمومی برای انجام یک مانور حرفه ای در بخش بیمه گری مورد توجه نبوده است.
بدیهی است که با تعدادی از نیروهای زبده و کاردان شرکت بیمه می توانند در یک مانور بزرگ عملیاتی شرکتی یا مشترک در صنعت بیمه بخش بزرگی از بیمه مردم و افکار عمومی را به بیمه گذاران واقعی تبدیل کنند.
روشن است که سرمایه حاصل از چنین حرکتی می تواند دامنه خود را حتی به نیازهای بیمه ای سازمان های امداد رسان گسترش دهد. همچنین می تواند تجهیزات این سازمان های امداد رسان را نیز پوشش دهد. نکته مهم دیگر آن است که مانور اطلاع رسانی و تبلیغاتی نیز در بازارهای بیمه مناطق حادثه دیده نیز می توانست راهگشا باشد که جلوه ای از آن دیده نشده است و اگر شده به قدر کفایت تاثیرگذار نبوده است.
واقعیت آن است که صنعت بیمه نیازمند حرکت هایی فراتر از پوشش خسارت درمناطق آسیب دیده است و این اقدام آنان نیز بازتاب گسترده ای را طلب می کند که ملت از آن نیز محروم بوده است.
اگر بیمه حق ملت است و مردم بیمه را در کنار خود برای تامین آسایش ، آرامش و کاهش آلام پس از وقوع حادثه می خواهند آیا شرکتهای بیمه در شناسایی این حقوق در هنگام وقوع حوادث بزرگ طبیعی چگونه نقش آفرینی کرده اند.
مهمتر آن که فرصت تبدیل شدن بیمه گذاران بالقوه در زمان بروز این حوادث به بیمه گذار بالفعل با چه مکانیزم و برنامه هایی باید انجام شود.
به نظر می رسد هنوز فرصت برای پرکردن این خلا باقی است و برای تامین نیازهای مردم به خدمات بیمه ای لازم است مانورهای ویژه عملیاتی بیمه در این مناطق پیش بینی شود.
البته فروش بیمه در زمان وقوع حادثه، منطقی و امکان پذیر نیست ولی با گذشت زمان این حوادث از بازار بزرگی که دراثر نگرانی عمومی ایجاد شده است، باید به نفع خود آنان و البته شرکت های بیمه بهره گرفت.
انتهای پیام
عناوین مهم :
