به گزارش الفباخبر ،شرکت بیمه میهن در بازار نهچندان بزرگ صنعت بیمه کشور عضو تازه واردی محسوب میشود ولی اینکه چرا هنوز نماد آن تاکنون از بازار دوم فرابورس بالاتر نرفته، پرسشهای بسیاری در ذهن روشن میکند.
دلیل این مساله روشن است، وجود ابهام در صورتهای مالی بقدری است که موجب شده فعالیت این شرکت به همان دوم فرابورس محدود بماند.
یک نگاه اجمالی به گزارشات مالی این شرکت و گزارش هیات مدیره به مجمع عمومی فوقالعاده نشان میدهد که شرکت طی سالهای ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ بهترتیب ۶۱۵۵۰۰ و ۳۵۴۸۹۵۵ میلیون ریال زیان ناشی از فعالیتهای بیمهای داشته و در پایان سال ۱۴۰۱ نیز متحمل ۶۴۶۱۱۳ میلیون ریال زیان عملیاتی شود. ولی به یکباره در پایان سال ۱۴۰۱ سود ناخالص فعالیتهای بیمهای به مبلغ ۵۲۲۷۳۷ میلیون ریال رسیده است. چه اتفاقی طی سال ۱۴۰۱ افتاده و علیرغم سود ناخالص اعلام شده، باز هم زیان عملیاتی برای شرکت حاصل شده؟ این اگر ابهام نیست، پس چیست؟
وضعیت سهام شرکت نیز به همین ترتیب است و با ابهامات و پرسشهای فراوانی روبروست. در پایان نیمه اول سالجاری سود پایه هر سهم ۵۲ ریال اعلام شده ولی طی سه سال پیش از آن، از ۱۳۹۹ تا پایان سال ۱۴۰۱ به ترتیب ۸۸۱، ۲۱۲۶ و ۴۳۲ ریال هر سهم این شرکت متحمل زیان شده. براستی چگونه میتوان این روند را تجزیه و تحلیل و موشکافی نمود؟
یک نقطه مبهم قابل توجه دیگر در صورت وضعیت مالی شرکت بیمه میهن به مبلغ سود سهام پرداختنی طی چهار سال اخیر مربوط است. مطابق گزارش هیات مدیره سود سهام پرداختنی به معنای سودی که شرکت باید به ازای هر سهم پرداخت کند و جزو دیون شرکت محسوب میشود، طی سالهای ۱۳۹۹ تا پایان نیمه نخست سال ۱۴۰۲، مبلغ ثابت ۱۳۶۵۰ ریال اعلام شده است. طبیعی است که این مبلغ جزو تعهدات شرکت در قبال صاحبان سرمایه است ولی پرسش این است که دلیل ثابت ماندن این مبلغ طی چهار سال چیست؟ آیا ۱۳۶۵۰ ریال سال ۱۳۹۹ با ۱۳۶۵۰ ریال سال ۱۴۰۲ ارزش یکسانی دارد؟ و تکلیف آن چه خواهد شد؟ این اگر ابهام نیست، پس چیست؟ سهامداران باید کدام در را بزنند تا در این مورد پاسخ قانعکننده دریافت کنند؟
توجه به جدول هزینههای اداری و مالی پرسشهای بیشتری را پیش میکشد. مبلغ هزینه شده جهت آگهی و تبلیغات در پایان سال ۱۴۰۱ معادل ۱۱۱۵ میلیون ریال و در شش ماهه منتهی به ۳۱ شهریور ۱۴۰۲ در حدود ۴۰۹۸۰ میلیون ریال اعلام شده است، یعنی فقط در شش ماهه نخست سالجاری میزان هزینهکرد شرکت جهت آکهی و تبلیغات ۳۶/۷۵ برابر شده نسبت به کل هزینه سال پیش. چه خبر است؟ این همه پول در کجاها و به چه صورت و برای چه کسانی از جیب صاحبان سرمایه هزینه شده و بازخورد آن چه بوده؟ حالا نکته جالبتر اینکه برآورد شده در شش ماهه دوم منتهی به پایان سالجاری هزینه آگهی و تبلیغات ۱۳۱۵ میلیون ریال خواهد بود. دلیل آن افزایش سرسامآور در نیمه نخست سال چیست و علت این کاهش معنیدار چه؟ چه توضیحی میتوان ارائه کرد برای این میزان از پراکندگی و تشتت در ارقام اعلام شده؟ و ابهام بالاتر از این چیست؟
آنچه تحت عنوان “سایر” هزینههای اداری و مالی در اطلاعات و صورتهای مالی درج شده هم شایان توجه است. دقیقاً مقصود از “سایر” چیست؟ وقتی ریز هزینه کردهای شرکت اعم از حقوق، دستمزد، مزایا، استهلاک، انرژی، ملزومات، آگهی و تبلیغات، حسابرسی، اجاره، بیمه و عوارض و حمل و نقل و ارتباطات در صورتهای مالی آمده ولی باز هم مبلغی به میزان ۳۴۳۶۱ میلیون ریال در پایان شش ماهه نخست سالجاری در جدول هزینههای اداری و عمومی ثبت شده، دلیل این کار چیست و این “سایر” هزینهها چیستند که در هیچ قالبی نمیگنجند و اسم و رسم قابل ذکری ندارند ولی هزینهای هم که بالایش میشود، این همه هنگفت است؟
اسم این سایر هزینهها اگر ابهام نیست، پس چیست؟
اینکه شرکت بیمه میهن طی سال ۱۴۰۱ و شش ماهه نخست سالجاری دیناری هزینه آموزش نکرده و برای نیم سال دوم نیز هیچ برنامهای برای آموزش ندارد، به چه معناست؟ جای تعجب دارد که به گمان راهبران و برنامهریزان شرکت بیمه میهن پرسنل و کارکنان این شرکت نیاز به هیچگونه آموزشی نداشته و انگار از پیش همه چیز را میدانند و لابد واجد علم لایزال هستند.
آیا واقعا اینگونه است؟ اگر ایگونه باشد که باید گفت دوستان فرمول کیمیا را یافته و به کان زر رسیدهاند، چه پیشروترین کمپانیها و شرکتهای دنیا هم خود را بینیاز از آموزش مداوم نمیدانند و نمیبینند، حالا اینکه چرا این شرکت حاضر نیست ریالی در جهت آموزش هزینه کند، یک نکته ابهام آفرین دیگر است.
این را هم باید اضافه کرد که در نیمه نخست امسال ۶۵۵۰ میلیون ریال خرج پذیرایی و تشریفات شده و طی نیمه دوم سال هم ۱۵۳۶۳ میلیون ریال برای همین مقصود هزینه پیشبینی شده است. جای هیچ صحبتی باقی نیست. البته که پذیرایی از آموزش مهمتر است.
گزارش تفسیری مدیریت برای دوره مالی منتهی به انتهای شهریور ماه سال ۱۴۰۲ شرکت را بارها و بارها میتوان خواند و تجزیه و تحلیل کرد. آنچه در این مجال شایان توجه است مطالب مندرج در صفحه ۴۴ این گزارش است. براساس مندرجات این گزارش، شرکت در راستای پایداری محیطی (یعنی چه؟) اقدامات چندی انجام داده از جمله کاهش تعداد لامپهای روشن (یا از مدار خارج کردن آنها)، استفاده از اتوماسیون اداری برای کاهش مصرف کاغذ، معاینه فنی و کنترل مستمر سلامت خودروهای شرکت به منظور جلوگیری از ایجاد آلایندگی و در نهایت تفکیک پسماندهای تجزیهپذیر شامل کاغذهای باطله از زبالههای تر و تجزیهپذیر (به نقل از متن گزارش). البته در اینکه تمام این اقدامات در جای خود بسیار ارزشمند هستند، هیچ جای شبهه و بحثی نیست ولی وقتی چنین مواردی در یک گزارش به عنوان اقدامات و فعالیتهای یک مجموعه بزرگنمایی میشوند نه بهعنوان یک وظیفه و تعهد اجتماعی و شهروندی و اداری، باز هم پرسشهایی چند مطرح میشوند و بر ابهامات میافزایند. آیا این گونه رفتارها دستاورد هستند و هزینهای برایشان کنار گذاشته شده، چقدر است؟
در همین صفحه اقداماتی تحت عنوان مسئولیت اجتماعی شرکت آورده شده که تعجب و شگفتی را به اوج میرسانند. اولین اقدام اجتماعی: برگزاری آموزش برای ارتقای دانش و مهارت کارکنان. اول اینکه آموزش برگزار نمیشود بلکه کلاس و دوره آموزشی برگزار میشود، دوم اینکه در صورتهای مالی شرکت در مقابل ستون هزینههای آموزش عدد صفر درج شده. آیا کلاسهای آموزش ضمن خدمت این شرکت هیچ هزینهای دربر نداشته است؟ سوم اینکه آموزش ضمن خدمت کارکنان جزو وظایف ذاتی یک مجموعه است نه جزو مسئولیتهای اجتماعی آن.
ابهامات پیرامون گزارشهای مالی و عملکردی شرکت بیمه میهن فراتر از نکات مطرح شده است که بدان خواهیم پرداخت، انچه آمد را میتوان قطرهای در نظر گرفت در برابر دریا. با این حال به نظر میرسد براساس صورتهای مالی نیمه نخست سال ۱۴۰۲ شرکت در مسیر سوددهی و “آبادی” قرار دارد. معلوم نیست باید خوشحال بود یا نگران که دارند میهن “خویش” را آباد میکنند.
انتهای پیام