به گزارش الفباخبر ،از 4 میلیون نفر ارتش اوکراین،اکثریت قابل توجهی یا بهتر بگوییم نیمی بر روی کاغذ و نیمی در میدان، بر روی نوار مرزی خط مقدمخارکف تا زاپارویا گسترش یافته اند و تقریبا بقیه جبهه ها خالی از نیروهای رزمی عملیاتی هست و فقط تعداد کمی مدافعان سنگر هاحضور دارند که جبهه خالی از نفر نباشد.
از سوی دیگر، واحدهای ذخیره در مقابل احتمال حمله از طریق بلاروس در برخی نقاط مانند کیف و پولتووا و بسیار دورتر از جبهه هایغرب مجبور به استقرار شده اند و پس از 1.5 سال، دیگر شاهد یک بن بست نظامی برای اوکراین در جبهه ها هستیم .
از طرف دیگر در آخرین ضد حمله بزرگ اوکراین با وجود ارسال پیشرفته ترین تسلیحات ناتو، سربازگیری یک ساله، کمک های رسمی یاغیر رسمی داوطلبان و پرسنل نیروهای ویژه ناتو، پشتیبانی اطلاعاتی و درگیری های مستقیم کشورهای اروپایی، باز هم اوکراین شکستخورده است.
نکته مهم جنگ اوکراین تا کنون این بوده که هر اتفاقی که تا به امروز افتاده است به نوعی از سمت طرفین قابل پیشبینی بوده اما اوضاعآنجایی جالب می شود که اوکراینی ها واقعا به شکست خودشان اطمینان پیدا کنند.
به محض اینکه روند سازماندهی مجدد و رشد ارتش روسیه کامل شود و اوکراین احساس کند به اندازه کافی برای سقوط کامل ضعیفشده است، احتمالا شاهد وقوع غیرمنتظره ترین اتفاقات این جنگ خواهیم بود. (برای درک بهتر موضوع و بزرگی بحران کافی استبدانید انفجار هسته ای نیروگاه اتمی زاپارویا یک موضوع کاملا منتظره و قابل پیش بینی است )
750000 سرباز روسی در مرز اوکراین حضور دارند. مدام آموزش می بیند، در گروه های کوچک به جبهه می رود، تجربه کسب می کندو برمی گردند و دوباره استراحت میکنند.
گویی اوکراین بهیک آموزشگاه بسیار مهم واقعی تبدیل شده است. ارتش روسیه برای چه چیزی اینقدر در حال تدارک و آمادگی سربازانخود است؟
حریف اوکراینی تا به امروز نشان داده که سرنوشتی جز شکست ندارد و این همه سخت گیری، سازماندهی، آموزش و هزينه روسیه برایچیست؟کمی بیشتر فکر کنیم.
حتما قرار نیست همین فردا باشد، شاید یک فصل بعد یا حتی شاید یک سال بعد، اما نهایتا حمله اصلی روسیه و اعلام رسمی جنگ درمقابل ناتو اجتناب ناپذیر است.
ناتو روز به روز در حال گسترش به سمت مرزهای روسیه است و جنگ اوکراین جلوی این تهاجم را نگرفته است.
فراموش نکنید قبل از اوکراین، نیروهای ناتو در منطقه غرب آسیا چهار جنگ بزرگ را تحمیل کرده بودند و ایران و یاران مقاومت به خوبینشان داده اند که ناتو شکست ناپذیر نیست و فقط یک راه برای دور کردن ناتو وجود دارد و آن هم درگیری مستقیم و هزینه دادن است.
روسیه نیز تجربه ایران و اوضاع کنونی آمریکا را دیده است و قطعا خود را از نظر قدرت در جایگاه بسیار بالاتری از ایران تصورمیکند.
پس چرا نباید در صورت لزوم با ناتو درگیر شود؟
اگر کشورهای اروپایی خصوصا فرانسه و آلمان نتوانند در اتحادیه اروپا اراده صلح و مذاکره با روسیه را به منصه ظهور برسانند بزودیروسیه یک حمله بزرگ انجام میدهد تا به تنها قدرت مسلط در شرق دنیپر تبدیل شود و بعد از آن شاهد حملات گسترده روسیه به سمتغرب خواهیم بود.
آمریکا و اروپایی ها این موضوع را باور کرده اند و به همین دلیل اتفاقاتی غیر منتظره در جهان در حال وقوع است.
دیگر مانند گذشته آمریکا سر به سر چین نمیگذارد و روسیه را دست کم نمیگیرد.
باید دید در آینده این روند به کدام سمت خواهد رفت.
هرچقدر فاصله زمانی بین شروع جنگ اوکراین و حمله بزرگ روسیه بیشتر شود نشانه اراده محکم تر روسیه برای یک سره کردن کار ناتواست.
در این جنگ گذر زمان بنفع غرب نیست اما روسیه نیز حوصله درجا زدن زیاد را ندارد و بزودی صبر فرمانده هان روسی تمام میشود ودستور حمله اصلی داده خواهد شد.
انتهای پیام