دو تیمی که روز یکشنبه توسط دیدیه دشان و لیونل اسکالونی راهی میدان می‌شود چه از نظر فیزیکی و چه از نظر تجربه فوتبالی تفاوت‌های زیادی دارند.

سهم لیگ‌های اروپایی در فینال
با اینکه فینال این دوره از جام جهانی بین تیمی اروپایی و تیمی از آمریکای جنوبی برگزار می‌شود ولی به هیچ وجه نمی‌توان گفت دوری دو قاره از هم باعث شده بازیکنان دو تیم شناخت کمی از یکدیگر داشته باشند. از تمام بازیکنان دو فهرست تنها یک نفر، فرانکو آرمانی، فوتبالش را در باشگاهی غیر اروپایی، ریورپلاته، دنبال می‌کند.

اما با توجه به اینکه او به احتمال زیاد در زمین حضور نخواهد داشت می‌توان گفت بازی فینال صد در صد با حضور بازیکنان شاغل در اروپا انجام می‌شود. برای مثال کافی است به این نکته توجه شود که در هر دو تیم پنج بازیکن در باشگاه‌های لیگ برتر انگلیس حضور دارند.

تعداد بازیکنانی که در لیگ کشور خودشان بازی می‌کنند در فرانسه به مراتب بیشتر است. شش فرانسوی در باشگاه‌های لیگ یک حضور دارند. اما در اردوی آرژانتین تنها دو بازیکن در این لیگ فوتبال بازی می‌کنند که یکی از آنها مهمترین ستاره آلبی‌سلسته، لیونل مسی است.

از بازیکنان فرانسه شش بازیکن بوندس‌لیگایی هستند ولی آرژانتینی‌ها تنها یک بازیکن شاغل در باشگاهی آلمانی دارند. اما درباره لیگ ایتالیا وضعیت برعکس است و در مقابل شش بازیکن آرژانتینی شاغل در سری آ از فرانسوی‌ها تنها سه نفر در این لیگ حضور دارند. با این شرایط می‌توان گفت که فینال جام جهانی را در واقع می‌توان به مسابقه‌ای در لیگ قهرمانان اروپا تشبیه کرد.

تفاوت فیزیکی
بر خلاف تصور، از نظر فیزیکی تفاوت قابل توجهی بین دو تیم فینالیست دیده می‌شود. بازیکنان فرانسه به طور متوسط بزرگ‌جثه‌تر از آرژانتینی‌ها هستند. بر اساس اطلاعات فیفا میانگین وزن تیم فرانسه 82.5 کیلوگرم است و این رقم در آرژانتین به 76 کیلوگرم می‌رسد.

این تفاوت در آمار قد بازیکنان هم قابل مشاهده است. متوسط قد بازیکنان فرانسوی 1 متر و 85 سانتی متر است. اما متوسط قد بازیکنان آرژانتین به 1 متر و 79 سانتی‌متر می‌رسد. جالب اینجا است که آرژانتینی‌ها در وزن 6 کیلوگرم و در قد 6 سانتی‌متر کمتر از فرانسوی‌ها هستند.

تفاوت سنی
تیم ملی فرانسه کمی جوان‌تر از آرژانتین است. متوسط سن بازیکنان فرانسه 27.2 سال است و این عدد برای آرژانتین 28.4 اعلام شده است. آلبی‌سلسته اگر در قطر به قهرمانی برسد بعد از شانزده سال مسن‌ترین قهرمان جام جهانی خواهد بود. ایتالیایی‌ها در سال 2006 در حالی قهرمان جام جهانی شدند که میانگین سن‌شان 28.5 سال بود.

تفاوت سرعت و دوندگی
با وجود تفاوت قابل توجهی که در فیزیک بدنی دو تیم دیده می‌شد اما از نظر سرعت تفاوت بین دو فینالیست اندک است. سرعت متوسط آرژانتینی‌ها 4.97 کیلومتر در ساعت اندازه‌گیری شده است و این رقم برای فرانسه 5.01 کیلومتر بر ساعت بوده است. یعنی دو تیم عملا به یک اندازه سریع هستند.
در آمار دوندگی هم این شباهت را می‌توان دید. بازیکنان فرانسه در هر بازی به طور متوسط 7.3 کیلومتر دویده‌اند و این آمار برای آرژانتینی‌ها 7.1 کیلومتر بوده است.

اما از یک تفاوت نباید به سادگی گذشت. فرانسوی‌ها پیش از دیدار سوم مرحله گروهی صعودشان را قطعی کرده بودند و توانستند در بازی سوم به چند نفر از بازیکنان مهم‌شان استراحت بدهند. اما آرژانتین چون صعودش را قطعی نکرده بود نتوانست از چنین امتیازی بهره‌مند شود.

از سوی دیگر اگر دشان و اسکالونی ترکیبی را به میدان بفرستند که در نیمه‌نهایی روانه زمین کرده بودند تفاوت سن دو تیم عملا از بین می‌رود. میانگین سن بازیکنان دو تیم در بازی‌هایشان در مرحله نیمه‌نهایی 27.5 سال بود.

تجربه حضور در فینال جام جهانی
با وجود اینکه احتمال دارد دو تیم از نظر سنی در فینال نزدیک به هم باشند ولی تجربه فرانسوی‌ها از حضور در چنین مسابقه‌ای بیشتر از آرژانتین است. فرانسه قهرمان دوره گذشته جام جهانی است و به احتمال زیاد نزدیک به نیمی از ترکیب آنها در بازی یکشنبه تجربه بازی در فینال دوره گذشته تورنمنت مقابل کرواسی را دارند: لوریس، واران، امباپه، گریزمان و ژیرو.

از فهرست فرانسه در این دوره از جام 10 نفر سابقه بازی در جام جهانی 2018 را داشتند. اما آرژانتینی‌ها در اسکوادشان تنها 7 بازیکن داشتند که در جام جهانی گذشته هم بودند. از بین آنها اما به احتمال زیاد تنها سه نفر روز یکشنبه به میدان بروند: مسی، آکونیا و اوتامندی. از بین آنها تنها مسی است که تجربه حضور در فینال جام جهانی را دارد چرا که او در فینال جام جهانی 2014 در میدان بوده است.