تحلیلی دیگر بر طرح شنبه های رسانه ای صمت/ پلی میان صنعت،رسانه،جامعه
هر یک از فعالان رسانه ای و سازمانی، به ویژه دست اندر کاران روابط عمومی های دستگاه ها، بارها و بارها شاهد خمیازه های کش دار و خستگی دوربین ها برابر مسئولانی بوده ایم که نا امیدانه می کوشند با ارائه آمار و عملکرد معاونت یا مدیریت تحت امر خود، فلاش دوربین ها را جلب کنند اما در عمل، نتیجه، چیزی جز نگاه خسته خبرنگاران، قلم های ساکن و دوربین های off record نیست.
حسن عرب کرمانی، کارشناس روابط عمومی و رسانه
الفبا خبر-در خبرها آمده بود، وزارت صنعت، معدن و تجارت از شنبه هفته گذشته، بعد از چندین ماهی وقفه، در نشستی با رئیس سازمان حمایت و معاون بازرگانی داخلی این وزارتخانه، بابی را که خود، بسته بود، مجددا باز کرده و قرار شده، از این پس، تا روز صنعت و معدن در "شنبه های رسانه ای" هر هفته، میزبان خبرنگاران باشد.
آنچه در وهله اول،به ذهن متبادر می شود، نفس برقراری مجدد پیوند مسئولان وزارت صمت با نمایندگان افکار عمومی است؛که قابل تمجید است.
گر چه، دلایل وقفه چند ماهه، خود نیاز به واکاوی دارد که چطور دستگاهی دولتی با شرح وظایفی چنین موسع و طبعاً دربرگیری بسیار بالا، چرا این همه مدت، خود را تا حدودی از نگاه خبرنگاران به دور داشته به نحوی که بازگشت آن به دامان نمایندگان افکار عمومی، خود بدل به "خبر" شود؟
و البته نباید از نظر دور داشت تیز چنگی روابط عمومی این وزارتخانه، که در اقدامی قابل تحسین، خبر سازی پیرامون این موضوع را در دستور کار قرار داده و یک تهدید بالقوه را تبدیل به فرصتی بالفعل برای عرض اندام برابر مخاطبان کرده اند.
اما آنچه بواقع مد نظر این یادداشت است و اقدام قابل تحسین روابط عمومی وزارت صمت "بهانه" آن شد، تفاوت "منظر" سازمانی با "رسانه ای" در مجال های این چنینی است که فرصت دیده شدن را برای سازمان ها و دستگاه های دولتی فراهم میآورد.
بدیهی است، از منظر سازمانی، هر اداره کل، مرکز، معاونت و مدیریت، به مثابه چرخ دنده های دستگاه عریض و طویل _ در اینجا_ وزارت صمت، واجد اهمیت زیادی هستند که باید اقدامات و عملکرد آن، هم سنگ با سایر اجزا، در معرض رسانه ها قرار گیرد و از همین رو، هر مدیری سهم خود را از چنین رویدادی طلب می کند و توقع دارد روابط عمومی، زمانی برابر و صد البته "بایسته" برای عرض اندام خود برابر دوربین ها برایش در نظر بگیرد.
اما آیا از منظر رسانه ها هم چنین است؟
از منظر افکار عمومی چطور؟
هر یک از فعالان رسانه ای و سازمانی، به ویژه دست اندر کاران روابط عمومی های دستگاه ها، بارها و بارها شاهد خمیازه های کش دار و خستگی دوربین ها برابر مسئولانی بوده ایم که نا امیدانه می کوشند با ارائه آمار و عملکرد معاونت یا مدیریت تحت امر خود، فلاش دوربین ها را جلب کنند اما در عمل، نتیجه، چیزی جز نگاه خسته خبرنگاران، قلم های ساکن و دوربین های off record نیست.
به نظر، شاید نیازی به بیان دلایل این بی حوصلگی و خستگی نباشد اما برای تذکاری خطاب به مدیران دستگاه ها، به ویژه مدیران میانی، اشاره ای کوتاه، احتمالا خالی از فایده نیست.
مدیران باید تفاوت موجود بین دیدگاه و ذهن تمام اداری خود با ترجیحات ذهنی، علایق و سلیقه رسانه ها و مردم، را به رسمیت بشناسند و این حقیقت را بپذیرند که آنچه یک مدیر از اهمیت برنامه های اجرایی خود در مورد افزایش امکانات رفاهی کارکنان، افزایش سرعت اتوماسیون داخلی، ارتقای امنیت شبکه داخلی، تجهیز ادارات کل به دوربین های مدار بسته و .... در ذهن دارد (و بابت انجام همین کارها نیز در آن سمت حضور دارد و از مدیران بالا دست، حقوق دریافت می کند) بسیار متفاوت است.
رسانه ها به تبعیت از مخاطبان خود، اخباری را ترجیح می دهند که دارای دربرگیری بالا باشد و اگر در نشستی حضور میابند که محصولی با این مختصات ندارد، لاجرم بنا به دلایل حاشیه ای، از جمله رودربایستی با مسئول روابط عمومی دستگاه است و چند سطری هم اگر در رسانه متبوع خود به درج خبر اختصاص دهند، باز بنا بر دلایل حاشیه ای است و نه اهمیت و در برگیری خبر اقداماتی که شاید تنها برای برگزار کنندگان جشنواره شهید رجایی واجد اهمیت باشد.
درک این تفاوت ها نکته مهمی است که روشن ساختن آن بیش از هر چیز، بر عهده مسئولان روابط عمومی دستگاه ها است که بتوانند با روشن سازی فاصله و زاویه موجود بین ترجیحات ذهن اداری مدیران مذکور با مخاطبان رسانه ها، آن ها را به بهره گیری از شیوه هایی جز برگزاری نشست های خبری سنتی با اصحاب رسانه ترغیب کنند. شیوه هایی که با توجه به تحولات سال های اخیر در فضای مجازی می توانند با در اختیار گذاردن ابزارهای نوین، رنگ آمیزی و ساز و کار تازه ای برای جلب مخاطبان ایجاد کنند که می توان در مجال دیگری به آن پرداخت.
در خاتمه، سوالی که بسته به میزان هوشمندی مدیر روابط عمومی دستگاه، باید برخی مدیران میانی دستگاه را، به شکلی که مانع موضع گیری آنان شود، در پیش روی ایشان قرار داد اینکه:
آیا واقعا لازم است عملکرد تمام بخش های یک دستگاه عریض و طویل، به قیمت خمیازه های نمایندگان رسانه های عمومی و off record شدن دوربین های خبری، در معرض مخاطبان قرار داده شود؟
پیشاپیش امیدواریم، "شنبه های رسانه ای" وزارت صمت از این آسیب در امان بماند.
انتهای پیام