به گزارش الفباخبر ، وقتی همهگیری کرونا در سال ۲۰۲۰ شیوع پیدا کرد، فرستادن لشگری از کارکنان اداری برای حضور در خانه، جدا کردن کار از بقیه زندگی را بسیار دشوارکرد. این وضعیت تلفات زیادی نیز بر سلامت روان افراد وارد کرده است. کار عامل اصلی استرس در میان آمریکاییها به شمار میآید و تحقیقات انجام شده نشان میدهد که کار در ۵۰ سال گذشته به طور قابل توجهی تشدید شده است.
بر اساس نظرسنجی سایت استخدام Indeed، دو سوم کارگران ایالات متحده بر این باورند که فرسودگی شغلی در طول این همهگیری بدتر شده است. و به طور ویژه والدینی که شاغل بودند استرس شدید همراه با مسئولیتهای دیگر را تجربه کردند. همچنین جوامع رنگینپوست به طور نامتناسبی بیش از سایرین، تحت تاثیر این همهگیری قرار گرفته اند.
اما بسیاری از کارگران مزایای کار در خانه از جمله افزایش بهرهوری، انعطافپذیری و راحتی را نیز گزارش میدهند. و به نظر میرسد کار از راه دور قدرت ماندگاری دارد: بر اساس نظرسنجی گارتنر، ۹۹ درصد از رهبران منابع انسانی معتقدند نوعی از کار ترکیبی (حضوری و دورکار) در آینده نیز ادامه خواهد داشت. چنین تغییرات عمدهای نیاز به گفتگوهای تازه در مورد تعادل بین کار و زندگی دارد و کارشناسان معتقدند که ما ممکن است در موقعیت خوبی برای پیشرفت واقعی در این زمینه باشیم.
سامانتا اتوس، نویسنده کتاب «دستورالعمل بدون گناه برای موفقیت و رضایت» میگوید: ما هرگز شاهد تغییر شدیدتر از این نبودهایم. همهگیری همه را وادار میکند تا در ساختارهای سنتی تجدید نظر کنند، که فکر میکنم در درازمدت واقعاً مثبت خواهد بود. برای اکثر مردم، روزهایی که از ساعت ۹ صبح تا 5۵ بعدازظهر در یک دفتر، کار میکردند، گذشته است. و چالشها و مزایای دستیابی به یکپارچگی بهتر کار و زندگی در کانون توجه قرار دارد که قبلاً هرگز اینگونه نبوده است.
مسئولیت ایجاد محیطهای حرفهای محترمانه و سازگار، با کارفرمایان است و در نهایت آنها هستند که تشخیص میدهند افراد خارج از محل کار زندگی و کار کنند. شرکتهای بیشتری نیاز به برقراری این تغییر را تأیید و سیاستهایی مانند افزایش مرخصی با حقوق یا حتی یک هفته کاری ۴ روزه را امتحان میکنند.
اگرچه اضافه کردن یک روز اضافی تعطیل به آخر هفته تا حدی نویدبخش است، اما مطالعات همچنین نشان میدهد که مسیر دستیابی به تعادل بهتر بین کار و زندگی، پیچیدهتر از این حرفها است. تحقیقات نشان داده که شرکتها میتوانند رفاه کارکنان را با کنترل بیشتر بر کارشان، کنار گذاشتن وظایف غیرضروری و تقویت حس اجتماعی بهبود بخشند.
در سطح فردی، کارگران همچنین میتوانند از تعیین مرزهای روشن، برقراری ارتباط فعالانه و ارزیابی اولویتهای خود سود ببرند. این سالها ماهیت کار ممکن است تغییر کرده باشد، اما لازم نیست زندگی ما را تحت الشعاع قرار دهد. اگرچه تغییر به سمت کار از راه دور خطوط بین زندگی حرفهای و شخصی افراد را محو کرده، اما فرصتهای عمدهای برای ارزیابی و تغییر نیز فراهم کرده است.
اگر شرکتها بخواهند کارمندان خود را جذب و حفظ کنند، باید برای کار مکانهای جذابتری ایجاد کنند. کار باید در هر مرحله از زندگی با نیازها، ترجیحات و اهداف شما مطابقت داشته باشد. این نیازها ناگزیر با گذشت زمان تغییر خواهند کرد، از جوانانی که ممکن است کاوش در بسیاری از علایق را در اولویت قرارمیدهند تا کارگرانی که از کودکان یا سالمندان مراقبت میکنند. کار انعطافپذیرتر از همیشه است، اما باید به تکامل خود ادامه دهد تا با زندگی افرادی که آن را انجام میدهند سازگار باشد.
واقعیت این است که آنچه ما را عقب نگه میدارد، طرز فکر قدیمی ما در مورد مکان و نحوه انجام کار است. ایدههای ما در مورد کار حول شرایطی ایجاد شده که فرهنگ ما رشد کرده است. وقت آن است که کار همراه با ما رشد کند.
انتهای پیام